نگاه عمیق به اولین ون تمام برقی فولکس واگن ای کرافتر
در این مطلب به بررسی اولین ون تجاری الکتریکی فولکسواگن با نام ایکرافتر پرداختهایم که شعاع حرکتی ۱۷۰ کیلومتر و ظرفیت حمل ۱.۷ تن دارد.

ایکرافتر (e-Crafter) اولین محصول تجاری تمام الکتریکی فولکسواگن محسوب میشود. برند آلمانی دریافته است که رانندههایکرافتر معمولاً در روز بین ۶۵ تا ۹۵ کیلومتر را طی میکنند و در هر شیفت کاری بین ۵۰ تا ۱۰۰ توقف دارند. همچنین این ونها ساعتها در انبارها متوقف هستند.
درنتیجه، فولکسواگن اقدام به ساخت نسخهٔ تمام الکتریکی کرافتر کرده که از پکیج باطریهای لیتیوم یون ۳۵ کیلووات ساعت، مشابه گلف تمامبرقی (e-Golf) استفاده میکند. ایکرافتر با هر بار شارژ کامل باطریها میتواند مسافتی در حدود ۱۷۰ کیلومتر را طی کند درحالیکه با استفاده از شارژرهای ۴۰ کیلووات ساعتی، میتوان ۸۰ درصد از باطریهای آنرا ظرف ۴۵ دقیقه شارژ کرد.
موتور الکتریکی ایکرافتر نیز از ای گلف گرفته شده است و در اینجا هم ۱۳۴ اسب بخار قدرت و ۲۹۰ نیوتن متر گشتاور تولید میکند. هرچند این موتور الکتریکی از لحاظ خروجی با گلف هاچبک تفاوتی ندارد ولی بهمنظور توانایی حمل بارهای سنگین در ایکرافتر، دوباره مورد آزمایش و تنظیم قرار گرفته است. همچنین این قوای محرکهٔ الکتریکی بهصورت یکپارچه، زیر بدنهی ون نصب شده است و هیچ تأثیری بر ظرفیت بار کرافتر از لحاظ عرض، ارتفاع یا حجم ندارد.
با این ترفند، حجم قسمت بار نسخهٔ الکتریکی کرافتر همانند نسخهٔ معمولی برابر با ۱۰,۷۰۰ لیتر است. حداکثر ظرفیت بار این ون الکتریکی نیز بین ۹۷۰ تا ۱۷۲۰ کیلوگرم است که تفاوتی با نسخهٔ دیزلی ندارد. با توجه به ظرفیت بار یکسان و همینطور سیاستهای تنبیهی برای وسایل نقلیهٔ دیزلی در اکثر شهرهای اروپا، بهزودی ونهای الکتریکی مثل ایکرافتر به باربرهای معمول در خیابانها تبدیل خواهند شد.
پیش از ورود به کابین ایکرافتر، تقریباً هیچ تفاوتی بین این محصول برقی و نسخه معمولی دیده نمیشود زیرا ابعاد و طراحی بیرونی این دو برادر یکسان است و فقط در کابین تفاوتهایی جزئی وجود دارد. در اینجا، پنل پشت فرمان از ای گلف قرض گرفته شده که شارژ باطریها از طریق سیستم احیای انرژی ترمزها را نشان میدهد درحالیکه در صفحه دیجیتال هم بجای نشانگر سوخت، میزان شارژ باطریها نشان داده میشود. تفاوتهای داخلی ایکرافتر در همینجا به پایان میرسد که این یعنی همچنان استفادهی گسترده از پلاستیک خشک در قسمتهایی مثل پانل روی دربها و داشبورد به چشم میخورد تا در برابر استفادههای سخت روزانه مقاوم باشد.
در نمونهی مورد آزمایش، آینهی دید عقب قطعهی اضافه محسوب میشود زیرا پنجرههای جانبی و عقبی از جنس پانلهای بدنه و فلزی هستند و شیشهی عقب بهصورت سفارشی ارائه میشود. به همین دلیل در آینهی داخلی خودرو چیزی قابلمشاهده نیست.
در این ون بزرگ بسیاری از قطعات داخلی از دیگر محصولات فولکسواگن قرض گرفته شدهاند مثل دریچههای تهویه یا دکمههای کنترلی که برای کسانی که اخیراً با گلف رانندگی کردهاند آشنا به نظر میرسد. تجهیزات استاندارد ایکرافتر شامل مواردی چون نمایشگر هفت اینچی سیستم سرگرمی اطلاعاتی، ناوبری، کروز کنترل و تهویه مطبوع خودکار میشود که برای یک ون تجاری کافی و مناسب هستند.
برای مهندسان فولکسواگن، ایمنی موضوع بسیار مهمی است. به همین دلیل تا وقتی همهی سرنشینان کمربند ایمنی خود را نبندند، ون روشن نمیشود. تجهیزات ایمنی همچون ترمز اضطراری خودکار، سیستم کمکی حفظ حرکت میان خطوط، دوربین دید عقب و پارک خودکار هم در تمامی تیپهای آن ارائه شده است.
ایکرافتر هم در حالت خالی و هم با بار کامل، شتابگیری بسیار خوبی دارد. حداکثر سرعت این ون الکتریکی روی ۹۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است اما شتاب خودرو همانطور که از قوای محرکه الکتریکی انتظار میرود نرم و روان انجام میگیرد.
هرچند رانندگان ایکرافتر هنگام سبز شدن چراغ چهارراه نمیتوانند با تسلا رقابت کنند اما این ون الکتریکی مطمئناً یک هاچبک خانوادگی را شرمنده میکند.
در این خودرو گزینهای برای تنظیم قدرت سیستم احیای انرژی ترمزها وجود ندارد اما این فناوری به اندازه کافی قدرتمند هست که راننده بتواند عمدتاً با یک پدال رانندگی کند. درعینحال، جعبهدنده تک سرعته بسیار سریعتر از گیربکس نمونهی دیزلی عمل میکند درحالیکه سروصدای کمتری دارد و تجربه رانندگی بسیار ساکتی را فراهم میکند.
هنگام خالی بودن ون، سواری آن کمی ناپایدار است اما وقتی بار در قسمت عقب قرار گیرد این مشکل بهطور کامل برطرف میشود. فرمان خودرو هم حس سبکی دارد و حتی با وجود مسدود بودن شیشهی عقب، دید رو به بیرون مناسب است. بهطورکلی اگر شتاب را در نظر نگیریم، ایکرافتر بسیار شبیه به نسخه معمولی احساس میشود که نشان میدهد مهندسان فولکسواگن در مسیر درستی قرار دارند.
ونهای الکتریکی بزرگی مثل ایکرافتر در سال ۲۰۲۰ وارد ناوگان بسیاری از شرکتهای حملونقل شهری خواهند شد. با توجه به اینکه این قبیل خودروها عمدتاً در مسیرهای کوتاهی تردد میکنند که روزانه کمتر از صد کیلومتر است، بعید به نظر میرسد محدودیت بُرد آنها مشکلی ایجاد کند. البته امکان ترددهای بینشهری با ونی مثل ایکرافتر وجود ندارد اما در آینده مرسدس بنز ایی اسپرینتر با ظرفیت بالاتر باطریها به بازار خواهد آمد که ممکن است اینگونه سفرها را با ونهای الکتریکی امکانپذیر سازد.
ایکرافتر از اواخر امسال در آلمان عرضه خواهد شد و انتظار میرود قیمت آن از ۶۹,۵۰۰ یورو آغاز شود. این رقم در بریتانیا بدون احتساب مشوقهای دولتی برابر با ۶۳ هزار پوند (حدود ۸۲ هزار دلار) خواهد بود. با این حساب، قیمت نهایی مهمترین نکته منفی برای ون تمام برقی فولکس است، چراکه مدل بنزینی یا دیزلی، آستانه قیمت ۴۸ هزار دلار دارند.
دولت بریتانیا متعهد شده است که حداقل تا سال ۲۰۲۰ کمکهای مالی برای خودروهای پلاگینهیبریدی ارائه کند اما فعلاً برای ونهای الکتریکی مشوق ۸ هزار پوندی تضمین شده است. بااینوجود، قیمت خرید یک ون الکتریکی حتی با وجود کمکهزینه دولتی گران به نظر میرسد اما هزینههای مالکیت و نگهداری در آینده امیدوارکننده خواهد بود زیرا این خودروها برخلاف ونهای دیزلی مصرف انرژی بسیار پایینی دارند و نیاز به پرداخت هیچ مالیاتی ندارند؛ بنابراین هرچند ممکن است در حال حاضر ونهای الکتریکی خریداران محدودی داشته باشند اما در آینده، ایکرافتر قطعاً حضور چشمگیری در شهرهای اروپا خواهد داشت.
منبع: زومیت
1696