با فرزندانی که با هم دعوا می کنند و یکدیگر را کتک می زنند چه کنیم؟
بعضی از کودکان، برای خالی کردن خشم خود به آزار و اذیت خواهر و برادرشان می پردازند؛ این امری غلط است و باید اصلاح شود.
تحقیقات نشان می‌دهد قلدری خواهر و برادر‌ها نسبت به هم، یکی از آسیب زننده‌ترین انواع قلدری است. طبق تعریف، قلدری کاری عمدی برای آسیب رساندن به کودکی دیگر است.
قلدری خواهر و برادر می‌تواند از طریق لقب‌های بد دادن، اظهار نظر‌های منفی و پایین کشیدن مکرر خواهر و برادر رخ دهد. بمباران کردن دیگری با حرف‌های منفی، می‌تواند از نظر روانشناختی آسیب رسان باشد. همچنین، تأثیرات آن تا بزرگسالی ادامه می‌یابد.
جدا از توهین، قلدری خواهر و برادر می‌تواند ماهیتی وحشیانه داشته باشد. کار‌هایی از قبیل: سیلی زدن، نیشگون گرفتن، هل دادن، کتک زدن، کشیدن مو، خراشیدن پوست با ناخن و لگد زدن، تنها چند مورد هستند.
مطمئن باشید هیچ کسی از تحت تأثیر قرار گرفتن از یک رابطه ناسالم خواهر و برادری مصون نیست. والدین نیز در یک محیط نامیزان در بین فرزندان خود گیر کرده اند. اگر رفتار قلدری اصلاح نشود، رابطه طولانی مدت خواهر و برادر می‌تواند دچار مشکل شود. به علاوه، از نظر روانشناختی می‌تواند به تمام کودکان درگیر نیز صدمه وارد کند.
یک مطالعه نشان می‌دهد که پرخاشگری خواهر و برادر با سلامت روان ضعیف مرتبط است و با افزایش افسردگی، اضطراب و مسائل مربوط به مدیریت خشم همراه است. در برخی موارد، اثرات پرخاشگری خواهر و برادر بر سلامت روان، همان تأثیرات پرخاشگری همسالان است.
آیا زورگویی خواهر و برادر در خانه شما اتفاق می‌افتد؟ آیا فرزندان شما در یک یا چند مورد از سناریو‌های زیر قرار می‌گیرند؟
من از تو بهترم و تو هیچی نیستی!
آیا فرزندان شما بار‌ها و بار‌ها یکدیگر را با سخنانشان خرد و تحقیر می‌کنند؟ آیا بیشتر حرف‌های منفی از دهان آن‌ها خارج می‌شود تا حرف‌های مثبت؟
کتک و دعوا
آیا فرزندان شما از نظر جسمی به یکدیگر آسیب می‌رسانند؟ آیا معمولاً آن‌ها به خاطر کاری که خواهر یا برادرشان انجام داده گریه می‌کند؟ آیا آن‌ها بعد از مشاجره آثار بدنی مانند کبودی و زخم بر روی بدن یکدیگر برجای می‌گذارند؟
آنچه مال من است، مال من است و آنچه مال توست نیز مال من است!
آیا وسایل یکی از فرزندانتان به طرز عجیبی گم می‌شوند و یا آن‌ها را هنگامی که شکسته اند پیدا می‌کنید، اما کسی تقصیر را به گردن نمی‌گیرد؟
دو نفر دوست هستند؛ اما سه نفر...
آیا دو یا چند نفر از فرزندان شما سعی می‌کنند دیگری را کنار بگذارند؟ آیا آن‌ها با هم نقشه می‌کشند تا فرزند سوم احساس رانده شدن کند؟ آیا آن‌ها شوخی و ترفند‌های نامهربانانه مانند قفل کردن در دستشویی وقتی او داخل است، یا تنها گذاشتن او هنگام بازی انجام می‌دهند؟
به چند سوال پاسخ مثبت دادید؟ اگر به سوالات بالا بیشتر از "نه"، "بله" گفته باشید، ممکن است در خانه شما قلدری خواهر و برادر در حال رخ دادن باشد. خب، حال باید چه کنید؟ ابتدا مداخله و اقدام کنید. قوانین سختگیرانه بگذارید و عواقب مربوط به رفتار قلدری را به فرزندانتان اعلام کنید.
زمانی را تعیین کنید تا انتظارات و قوانین خود را به طور مستقل با هر کودک و سپس دوباره به صورت گروهی در میان بگذارید. هم چنین، شرایطی ایجاد کنید که کودکی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد بتواند در مورد آن چه اتفاق می‌افتد با شما خصوصی صحبت کند. اگر این پیشنهادات باعث حل مشکل نشدند، ممکن است لازم باشد جلسات مشاوره را با یک متخصص ماهر آغاز کنید.
به عنوان پدر یا مادر، این وظیفه ماست که از فرزندان خود محافظت کنیم، حتی اگر لازم باشد این محافظت در خانه خودمان انجام شود. نباید به پرخاشگری خواهر و برادر به عنوان یک رفتار عادی نگاه کرد. این که خواهر و برادر‌ها با هم دعوا کنند و یکدیگر را بزنند، تفاوتی با این که همسالان آن ها، آن‌ها را اذیت کنند و کتک بزنند ندارد.
اگر کودک دیگری یکی از فرزندان ما رابزند، چه واکنشی نشان خواهیم داد؟
پرخاشگری خواهر و برادر نیز مانند همان است. فرزندان ما نباید به اذیت و آزار خواهر و برادرشان به عنوان ابزاری برای ابراز خشونت متوسل شوند. در انتها، باید بدانیم زورگویی خواهر و برادر امری طبیعی نیست و باید جدی گرفته شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
4167
