علایم، عوارض و پیشگیری از سندروم ثروت در کودکان

این اصطلاح برای اولین بار نه توسط انجمن های روانی بلکه از دهه 90 توسط مردم و از کتاب طلایی به کار برده شد. این اصطلاح در کتاب طلایی ظاهر شد. نویسنده این کتاب درباره کودکانی صحبت می کند که در خانواده های ثروتمند مورد حمایت زیاد قرار می گیرند و رفتار های غیر مسئولانه از خود نشان می دهند و فاقد هم دلی هستند.

هر دوی این احساسات، ننتیجه حمایت های بیش از حد و بدون قید و شرط خانواده ها از فرزندان خود می باشد.

چگونه بفهمیم که آیا کودک ما نیز دچار چنین اختلالی هست یا نه؟ در ادامه به ذکر نشانه های سندروم ثروت در کودکان و توضیح آن می پردازیم.

هر دوی این احساسات، ننتیجه حمایت های بیش از حد و بدون قید و شرط خانواده ها از فرزندان خود می باشد.

چگونه بفهمیم که آیا کودک ما نیز دچار چنین اختلالی هست یا نه؟ در ادامه به ذکر نشانه های سندروم ثروت در کودکان و توضیح آن می پردازیم.

نشانه های سندروم ثروت در کودکان

متعلق به خانواده های مرفه و ثروتمند رخ نمی دهد، بلکه بیشتر مربوط به کودکانی است که در خانواده های متوسط رشد کرده اند. دلیل آن هم تقریبا واضح است. خانواده هایی که برای تامین نیاز های مالی زندگی مجبورند وقت بیشتری را صرف کار کردن کنند و کمتر فرصت وقت گذراندن و توجه کردن به فرزندان خود را دارند، برای جبران این خلاء از روش های نادرستی استفاده می کنند.

این خانواده ها اغلب برای جبران این کمبود اقدام به دادن هدیه ها و تامین نیاز های مالی کودکان به شکل نادرستی می کنند.

یکی از نشانه های وجود سندروم ثروت در کودکان زمانی است که کودکان اغلب احساس خستگی و کسالت می کنند و با وجود داشتن حجم زیادی از امکانات و اسباب بازی های مورد نیاز، باز هم دارای چنین احساسی هستند.

در این شرایط والدین و خانواده ها برای آرام کردن کودک و جلوگیری از کج خلقی و عصبانیت آن ها ممکن است اقدام به فراهم کردن بیشتر خواسته های آن ها کنند و امکانات بیشتری در اختیار آن ها بگذارند؛ اما آن ها نمی دانند که با این کار باعث تشدید بیشتر این وضعیت شده و آن را بدتر می کنند.

در واقع با دادن پاداش بیشتر به آن ها به منظور تشویق آن ها به داشتن رفتار خوب، نتیجه برعکسی ایجاد خواهد شد و این سندروم ثروت تشدید می شود و ادامه می یابد.

راه دیگری که ممکن است این سندروم را در کودکان تقویت کند و باعث تشدید آن شود گرفتن هدایای گران قیمت برای آن ها است. مخصوصا زمانی که این هدیه دادن مناسبت خاصی نداشته باشد و یا به جای تهیه نیاز های ضروری تر خانواده و با وجود نبودن پول کافی، باز هم اقدام به تهیه هدیه برای بچه ها کرد. تمامی این روش ها و نگرش ها منجر به خطر افتادن سلامت جسمی و عاطفی کودک می شود.

خصوصیات والدین دارای کودک سندروم ثروت

والدین چنین کودکانی معمولا به طور مرتب و گاهی بدون مناسبت به کودکان خود هدایای گران بها می دهند.

پدر و مادر چنین کودکانی همیشه سعی می کنند موقع هدیه دادن به فرزندشان محصولات آخرین فناوری را به آن ها هدیه بدهند. این در حالی است که حتی ممکن است هیچ نیازی به آن نباشد مثلا با وجود اینکه فرزندشان یک گوشی آیفون دارد، برای او یک مدل جدیدتر بخرند.

معمولا این دسته از والدین نیاز های ضروری تر خانواده را نادیده می گیرند و یا آن را به زمان دیگری موکول می کنند، تا هوا و هوس آنی فرزندشان را بر آورده کنند.

والدین این نوع کودکان به فرزندان خود بدون این که کار به خصوصی انجام داده باشند، پول می دهند و یا برای انجام کوچک ترین کاری به آنها پاداش و هدیه می دهند.

با اعمال فشار بر فرزندان، آن ها را به فعالیت های متعدد تشویق می کنند تا نسبت به دیگران برتری داشته باشند.

با اعمال فشار بر فرزندان، آن ها را به فعالیت های متعدد تشویق می کنند تا نسبت به دیگران برتری داشته باشند.

بی توجهی ها نسبت به کودکان خود را با پول و هدیه جبران می کنند.

چشم پوشی راحت از خطاهای کودک و عدم سخت گیری لازم نسبت به کار های نادرست آن ها.

عوارض سندروم ثروت در کودکان

یکی از روش های مقابله و پیشگیری از این مشکل این است که به کودک آموزش دهیم تلاش های پدر و مادر برای حفظ یک زندگی مرفه راحت را درک کنند.

کودکان باید از همان سال های ابتدایی زندگی آموزش ببینند که برای به دست آوردن بسیاری از نیاز هایشان باید تلاش کنند و گاهی باید سخت کار کنند.

علاوه بر این ها پدر و مادر باید به آن ها آموزش دهند که در عین حال که باید از وجود امکانات لذت ببرند باید در حفظ و نگهداری آن ها نیز تلاش کنند و قدر شناس باشند.

باید احساس مسئولیت را در کودکان به وجود آورده و آن را تقویت کرد. مسئولیت پذیری باید در کودکان به شکل عادت در بیاید و یاد بگیرند که در قبال آن، نیاز به پاداش ندارند.

باید احساس مسئولیت را در کودکان به وجود آورده و آن را تقویت کرد. مسئولیت پذیری باید در کودکان به شکل عادت در بیاید و یاد بگیرند که در قبال آن، نیاز به پاداش ندارند.

باید به آن ها آموزش دهیم که حداقل کار های شخصی خودش را خود به تنهایی و بدون کمک دیگران انجام دهد. مانند مرتب کردن اتاق و میز، و یا حتی در کار های دیگر نیز کمک کنند مانند بیرون بردن سطل زباله و... . انجام این فعالیت ها باعث می شود ارزش های آن ها تقویت شود.

در این مورد والدین نیز باید کودکان را با دنیای واقعی آشنا کنند و آن را لمس کنند. آن ها باید یاد بگیرند که چگونه به دیگران احترام بگذارند و برای دیگران ارزش قائل شوند.

باید زمان بیشتری را با بودن با کودکان اختصاص دهید و به آن ها کمک کنید تا با اخلاق و احساسات صحیح رشد کنند. اعمال محدودیت هایی برای کودکان سبب می شود تا آن ها برای آن چه که می خواهند به دست بیاورند تلاش کنند.

باید مهارت های مقابله با نا امیدی را به آن ها آموزش دهیم زیرا نا امیدی بخشی از یادگیری است. با آموزش دادن به آن ها به رشد عاطفی و روانی آن ها کمک خواهیم کرد و این کار به آن ها کمک می کند تا در دوران بزرگسالی شاد باشند.

منبع: بیتوته

68