اثرات فرزند پروری کمال گرایانه

برایتان پیش آمده که مدام از فرزندانتان برای هر موضوعی بخواهید که پاسخگویی کنند و برایشان دادگاه تشکیل دهید و آن‌ها را تنبیه کنید؟ اگر پاسخ شما به اکثر سوالات بالا «بله» است شما از دسته والدین سختگیر هستید که آسیب‌های زیادی ممکن است به لحاظ تربیتی و برای آینده فرزندانتان ایجاد کنید.

والدین زیادی در جامعه ما وجود دارند که نیاز به دانستن این محتوا داشته و احتیاج به کمک دارند تا دست از روش‌های سختگیرانه تربیتشان بردارند.

البته منظور از این مطلب این نیست که زندگی شما و فرزندانتان نیاز به قانون و نظم و ترتیب ندارد، بلکه منظور سختگیری‌های بیش از حد است که اثرات نامطلوبی بر روان خانواده شما خواهد گذاشت.

اکثر افرادی که چنین سختگیری‌هایی را برای خانواده می‌کنند، عموما از دسته افراد بیش از حد مسئولیت پذیر هستند که به دلیل کمال گرایی بالایی که دارند، فرزندانشان را به مرز بیماری‌های مختلف روانی می‌کشانند. از افسردگی و اضطراب‌های زیاد تا وسواس و اختلالات شدید شخصیتی که در آینده ممکن است فرزندانشان با آن دست به گریبان شوند.

از جمله مهمترین اثرات این دست فرزندپروری سختگیرانه می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱-فرزندانتان با شما راحت نیستند و در حضورتان حس خوب و شادی ندارند، ترجیح می‌دهند با دیگران باشند تا در کنار شما که مدام از آن‌ها ایراد می‌گیرید. پس تعجب نکنید اگر فرزندی دارید که بودن در کنار عمه و خاله یا دایی را با بودن در کنار شما ترجیح می‌دهد و از شما فراری است.

۲-به نوجوانتان خیلی سخت می‌گیرید.

درست است که دوران نوجوانی برای هر والدینی شرایط سختی را به لحاظ فرزندپروری به همراه دارد، اما شما می‌بایست وضعیت روحی نوجوان را هم در نظر بگیرید با بررسی شما اجازه دهید که با دوستانش رفت و آمد داشته باشد نه اینکه مدام او را کنترل کرده و اجازه رفت و آمد و بیرون از منزل رفتن را به او ندهید. بسیاری از فرزندان این دست والدین همیشه استرس دارند که مبادا الان که به خانه بروند چه کولاکی به پا شود و چه چیزی در انتظارشان است.

به خاطر همین اگر شما اجازه یک مهمانی رفتن هم به او بدهید او سعی می‌کند خود را زود به منزل برساند و یا اینکه در طول مهمانی مدام استرس منزل را دارد و اصلا به او در کنار دوستانش خوش نمی‌گذرد.

۳-دیگر اثر سختگیری والدین، دروغگویی فرزندان است چرا که می‌ترسند واقعیت را به خانواده بگویند این دست کودک و نوجوانان ممکن است به درو متوسل شوند تا از تهدید و تنبیه والدین در امان باشند.

۴-روابط دوستی بین شما و فرزندانتان برقرار نیست. به همین دلیل درباره خیلی مسائل از جمله بلوغ نمی‌توانید با آن‌ها صحبت کنید و عموما این دست مسائل را از دوستان یا از غریبه‌ها می‌شنوند و یا اینکه خودشان دست به کشف می‌زنند.

۵-دیگر مورد، شوخ طبع نبودن والدین سختگیر و اجازه اشتباه ندادن به فرزندان است عموما هر اشتباه فرزندان یک خطای نابخشودنی می‌شود که همه امتیازاتشان را از آن‌ها می‌گیرد. همچنین ممکن است زیاد تنبیه شوند و برای مدت طولانی محرومیت را تجربه کنند چرا که خود این دست والدین در کودکی چنین رفتاری با آن‌ها شده است.

۶-تفریح و سرگرمی در این دست خانواده‌ها نیست. چون سختگیری‌ها زیاد است فرزندان عموما بدون والدین و دور از آن‌ها اگر بتوانند تفریح می‌کنند و اوقات فراغتی هم ندارند چرا که والدین یا کمالگرا هستند و بچه‌ها را به درس خواندن فقط تشویق می‌کنند یا بچه‌ها را می‌ترسانند مبادا در خانه خرابکاری کنند. در نهایت این می‌شود که فرزند شما از شما دور شده و فاصله هایتان زیاد می‌شود.

مادران توجه داشته باشند

در مدت کوچک بودن بچه‌ها توقع خانه و زندگی تمیز و آشپزی راحت و این مسائل را کنار بگذارید. مادر‌هایی که دوست دارند از نظر تمیزی خانه، قنادی، آشپزی، کار‌های هنری، همسرداری، تربیتی و در همه جنبه‌های زندگی شان کامل و بی عیب و نقض باشند، چون نمی‌توانند به این «من آرمانی» برسند، مدام عصبی و کلافه می‌شوند. پس این اخلاق را کنار بگذارید.

مادر‌هایی که خوشحالی شان را وابسته به همیشه برق زدن خانه می‌بینند، باید بدانند که خانه‌ای که در آن بچه هست طبیعی است که به هم ریخته می‌شود، طبیعی است که همه چیز سر جایش نباشد به جای آن خدا را شکر کنید که بچه سالمی دارید که می‌خواهد همه جا را کشف و خلاقیت و استعدادهایش را پرورش دهد.

مادر‌هایی که مدام فکر می‌کنند مادر بدی هستند و اگر پیش آمده که سر بچه داد زده اند، خودشان را مدام سرزنش می‌کنند، بدانند که مادر ربات نیست که خسته نشود، عصبانی نباشد و داد نزند، یک مادر هم حق عصبانی شدن دارد فقط به جای سرزنش خود سعی کنید با آگاهی و تمرین این اشتباهات را به حداقل برسانید.

مادر‌هایی که سنگ هم از آسمان ببارد باید همیشه شامشان مفصل و نهار و شیرینی پزی به راه باشد، بدانند که گاهی غذای آماده هم می‌توانند سفارش دهند، گاهی غذای حاضری هم می‌توانند بخورند.

با یک بار هم اتفاقی برای بچه‌ها نمی‌افتد پس بچه غذای حاضری می‌تواند بخورد، اما اگر والدینش همیشه خسته و افسرده باشند، بیشتر آسیب می‌بیند؛ و در نهایت مادر‌هایی که تحت تاثیر حرف‌های بقیه قرار می‌گیرند که چقدر چاق یا زشت شده اند، بدانند که اتفاقا آن‌ها خوشدان هستند و در این صورت اعتماد به نفس بالایی دارند و اجازه ندهند که با حرف‌های نابه جای اطرافیان ذهنشان مسموم و حال دلشان بد شود.