یک مشکل بزرگ در رژیم مدیترانه‌ای
بسیاری از ما با رژیم غذایی مدیترانه‌ای آشنا هستید. این رژیم به طور مداوم به عنوان سالم‌ترین رژیم غذایی موجود در جهان رتبه بندی می‌شود و مطالعات متعددی آن را با خطر کمتر بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ و همچنین کاهش خطر مرگ زودرس مرتبط می‌دانند.
در حالی که چیز‌های زیادی برای تقدیر کردن از رژیم غذایی مدیترانه‌ای وجود دارد، یک مشکل بزرگ نیز وجود دارد که ما به اندازه کافی در مورد آن صحبت نمی‌کنیم.
این رژیم بر اساس الگو‌های غذایی سنتی کشور‌های اروپایی مدیترانه‌ای است، اما غذا‌های سنتی بسیاری از کشور‌های دیگر را حذف می‌کند.
به‌علاوه، تفسیر فعلی رژیم آن‌طور که گفته می‌شود انعطاف‌پذیر یا قابل دسترس نیست، زیرا به شدت به غذا‌هایی متکی است که برای بسیاری از افراد دور از دسترس است.
رژیم غذایی مدیترانه‌ای نماینده کل منطقه مدیترانه نیست ۲۱ کشور، سواحل دریای مدیترانه را شامل می‌کنند: آلبانی، الجزایر، بوسنی و هرزگوین، کرواسی، قبرس، مصر، فرانسه، یونان، اسرائیل، ایتالیا، لبنان، لیبی، مالت، موناکو، مونته نگرو، مراکش، اسلوونی، اسپانیا، سوریه، تونس و ترکیه
با این حال، رژیم غذایی مدیترانه‌ای اساساً بر اساس غذا‌های سنتی ایتالیا، یونان، اسپانیا و جنوب فرانسه است، به استثنای غذا‌های کشور‌های اروپای شرقی، خاورمیانه و آفریق.
دلیل این امر را می‌توان در مطالعه هفت کشور جستجو کرد. از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۷، محقق آمریکایی آنسل کیز مطالعات غیررسمی و اکتشافی را در هفت کشور انجام داد: ایتالیا، یونان، یوگسلاوی، هلند، فنلاند، ژاپن و ایالات متحده.
محققان الگو‌های غذا خوردن را در هر یک از این کشور‌ها مورد مطالعه قرار دادند و میزان بیماری قلبی، دیابت و عوامل خطر مانند کلسترول بالا، فشار خون بالا و سیگار را اندازه گرفتند.
در نهایت، کیز و تیم او به این نتیجه رسیدند که الگو‌های غذایی در ایتالیا و یونان با نرخ پایین‌تر بیماری‌های قلبی و مرگ و میر ناشی از همه علل در این کشور‌ها مرتبط است. بنابراین، کیز شروع به ترویج این روش غذا خوردن برای سلامتی بهتر و کاهش خطر بیماری کرد.
امروزه کارشناسان به سرعت روش‌های تحقیق کیز را مورد انتقاد قرار می‌دهند. یکی از مقاله‌های اخیر منتشر شده در مجله Critical Dietetics اشاره می‌کند که این مطالعه داده‌ها را فقط از مردان جمع‌آوری کرده است و به استثنای ژاپن، فقط جمعیت‌های عمدتاً سفیدپوست را شامل می‌شود.
دلیل این که غذا‌های غیر اروپایی بخشی از رژیم غذایی مدیترانه‌ای نیستند این نیست که مواد مغذی کمتری دارند، بلکه این است که این کشور‌ها در تحقیقات اولیه گنجانده نشده اند.
به طور کلی، کارشناسان موافق هستند که رژیم غذایی مدیترانه‌ای مغذی است، چرا که بر غذا‌های گیاهی کامل (میوه ها، سبزیجات، آجیل، دانه ها، حبوبات و غلات کامل)، پروتئین بدون چربی و چربی‌های اشباع نشده تاکید دارد. این مشابه همان چیزی است که دستورالعمل‌های غذایی برای آمریکایی‌ها توصیه می‌کند.
اما به طور خاص نام بردن از غذا‌های ایتالیا، یونان، اسپانیا و فرانسه لزوما مفید نیست و بسیاری از فهرست‌های غذایی رژیم مدیترانه‌ای فاقد تنوع فرهنگی هستند، رژیم واقعی مدیترانه‌ای بسیار فراتر از غذا‌های اصلی اروپایی مانند ماهی و روغن زیتون است.
آلیس فیگوئروا، متخصص تغذیه، در MPH، RDN، می‌گوید: هر کشور و/یا گروه فرهنگی در منطقه مدیترانه فرهنگ غذایی و ترجیحات منحصر به فرد خود را دارد. ما نه تنها باید کشور‌های اروپایی بلکه کشور‌های آفریقایی و خاورمیانه را نیز برجسته کنیم، اساس رژیم غذایی مدیترانه‌ای را می‌توان در هر غذا و در هر فرهنگی به کار برد.
اسپنس می‌گوید، گسترش ایده ما در مورد ظاهر رژیم مدیترانه‌ای نیز می‌تواند آن را برای مردم پایدارتر و واقعی‌تر کند. "اگر کسی ذائقه غذا‌های دریایی یا زیتون را نداشته باشد، این شیوه غذا خوردن پایدار نخواهد بود. "
به همین ترتیب، اگر کسی نتواند همیشه این غذا‌های اصلی مدیترانه‌ای را بخورد، ممکن است دلسرد شود و احساس کند که تغذیه سالم دور از دسترس است. از سوی دیگر، تمرکز بر الگو‌های کلی در رژیم غذایی مدیترانه ای، مانند خوردن مقدار زیادی از غذا‌های گیاهی و انتخاب چربی‌های غیراشباع به جای چربی‌های اشباع، آن را انعطاف پذیرتر و قابل تنظیم‌تر می‌کند.
در نهایت، موادی که در یونان، ایتالیا و اسپانیا اصلی هستند ممکن است برای همه قابل دسترس یا لذت بخش نباشند.
اما صرف اینکه هر شب ماهی و روغن زیتون نمی‌خورید به این معنی نیست که عادات غذایی شما مغذی نیست یا نمی‌توانید از مزایای رژیم مدیترانه‌ای بهره‌مند شوید.
