مشکلات ازدواج با مردی که بچه دار نمی شود

ناباروری با عامل مردان یک مشکل نسبتا شایع است که میتواند فشارهای جنسی ، زناشویی و عاطفی زیادی بر زوجین وارد کند. ناباروری در مردان می تواند علل بسیار متفاوتی داشته باشد.

برخی از این دلایل میتواند مرتبط با اختلال توانایی جنسی باشد که در ازدواج مشکل ساز خواهد شد و موجب نارضایتی همسر می شود ولی برخی دیگر هیچ ارتباطی به توانایی جنسی فرد ندارد و مرد هیچ مشکلی در حفظ نعوظ یا تمایل جنسی ندارد ولی صرفا نمیتواند بچه دار شود.

با توجه به روحیات مردان و حساسیت بیش از حدشان به توانایی باروری و توانایی جنسی و ارتباط مستقیم با حس اعتماد به نفس مردانه ، به طور کلی میتوان گفت ناباروری با عامل مردانه میتواند روی روحیه و تمایل جنسی مردان تاثیر منفی گذاشته و کیفیت زندگی جنسی را به طور محسوسی کاهش دهد. 

در حال حاضر با استفاده از روش های مختلف درمان ناباروری ، تمام زوجین امکان فرزند دار شدن را دارند بنابراین چیزی به نام زوج نابارور در دنیا وجود ندارد.

ارتباط ناباروری مردان با توانایی جنسی

از نظر آماری اختلالات باروری به طور میانگین 7 – 17 درصد زوجین را تحت تاثیر قرار می دهد و ناباروری با عامل مردانه ، علت 20 درصد کل ناباروری ها محسوب می شود. 

تحقیقات متعددی که در زمینه ارتباط بین ناباروری مردان و توانایی جنسی انجام شده است ، نتایج ضد و نقیضی به همراه دارد. 

چندین مطالعه خارج از آمریکا نشان داده است که ناباروری تاثیری بر تمایل جنسی و توانایی نعوظ نمی گذارد. از سویی دیگر مطالعات متعدد که در ایالات متحده انجام شده نشان داده است که ناباروری اغلب با مشکلات عملکرد جنسی در مردان از جمله اختلال نعوظ بیشتر ، علام افسردگی و ناکارآمدی رابطه جنسی در زوجین همراه است. 

مطالعات دیگر روی پارتنرهای مردان نابارور در آمریکا نشان داده است که زوجین با افزایش استرس جنسی مرتبط با ناباروری ، کاهش رضایت جنسی و عملکرد نعوظ بدتر روبرو می شوند. ضمن این که زیرگروههای خاصی از ناباروری در مردان میتواند  به طور قابل توجهی احتمال اختلال نعوظ را افزایش دهد. 

تمام این داده ها و شواهد موجود نشان میدهد که ناباروری با عامل مردانه میتواند بک عامل خطر برای مشکلات جنسی در مردان باشد.

گرچه محققین بر این باورند که علت اغلب این مشکلات افزایش پریشانی شخصی و روحی در مردان است ولی تا امروز هنوز هیچ مطالعه ای برای اثبات این نظریه انجام نشده است. 

مطالعات انجام شده روی زوجین نابارور که عامل ناباروری در آن ها مردان بوده است نشان داد که تشخیص ناباروری در مردان به طور فزاینده ای باعث تاثیر منفی جنسی و شخصی می شود. 

مردانی که خودشان را عامل ناباروری می دانند توانایی کمتری در کنترل زندگی و رسیدن به اهداف شان دارند. رضایت جنسی کمتر ، احساس شکست جنسی بیشتر داشته و لذت کمتری از فعالیت جنسی دارند. 

این مردان برای بحث درباره نگرانی های دوستان و خانواده درباره ناباروری مشکل دارند. با درک نگرانی دیگران نسبت به خودشان مشکل دارند و به دلیل مشکلات باروری از حضور در موقعیت های اجتماعی اجتناب میکنند. 

از آنجا که فشارهای زناشویی در طول زمان افزایش پیدا میکند ، به خصوص شوکی که بعد از عدم موفقیت در  IVF به زوجین وارد می شود ، مردان ناباروری که به تازگی متوجه ناباروری خودشان شده اند در طول زمان ، فشارهای روحی و زناشویی بیشتری را تجربه خواهند کرد. 

مطالعاتی که روی زوجین نابارور با عامل مردانه بعد از شکست درمان IVF انجام شد نشان داده که این زوجین با اثرات منفی زناشویی قابل توجهی روبرو می شوند و استرس زناشویی و اجتماعی در شرکای مرد افزایش پیدا کرده و باعث کاهش سلامت کلی روانی مردان می شود. 

براساس مطالعات ، ناباروری به طور کلی یک عامل خطر برای ضعیف شدن سلامت روان محسوب می شود ولی تشخیص ناباروری با عامل مردانه با خطر بیشتری برای مشکلات روانی اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی همراه است و منجر به کاهش عزت نفس در مردان  ، اضطراب و پریشانی شدید می شود. 

علت اختلالات ناباروری در مردان

برای این که یک مرد بتواند به صورت طبیعی بچه دار شود باید میل جنسی لازم برای برقراری رابطه جنسی منظم داشته باشد ، توانایی حفظ نعوظ برای دخول داشته باشد ،  باید بدنش بتواند اسپرمهای سالم تولید کند یعنی حداقل یکی از بیضه ها به درستی عمل کند و هورمونهای جنسی مثل تستوسترون به اندازه کافی ترشح شود تا پیام تولید مداوم اسپرم به بیضه ها برسد. اسپرم ها از طریق لوله های منتقل کننده وارد مایع منی شوند و در نهایت از طریق انزال خارج شوند. 

آزو اسپرمی یا نبود اسپرم در مایع منی به معنی ناباروری مرد است. 

تعداد کم اسپرم در مایع منی میتواند باعث کاهش شانس باروری شود. تعداد اسپرم کمتر از 15 میلیون در یک میلی لیتر یا کمتر از 39 میلیون درهر انزال میتواند شانس بارداری طبیعی را از زوج بگیرد. سرعت و توانایی حرکت اسپرم نیز برای باروری اهمیت بسیار بالایی دارد.

- جراحی بیضه 

- بیضه نزول نکرده 

- بیماری واریکسل ( شایعت ترین عامل ناباروری در مردان )

- اختلالات هورمونی مثل اختلال هورمون های هیپوفیز یا جنسی

- رشد نامناسب بیضه

- کوچک بودن بیضه

- سابقه عفونت های مزمن مثل سل که باعث تخریب لوله های انتقال اسپرم می شود.

- مصرف برخی داروها

- بیماری های جنسی مثل سوزاک که باعث تنگی مجرا می شود.

- بیماریهایی که همراه با تب طولانی است و تولید اسپرم در بدن را مختل میکند

- بیماریهایی که باعث ترشحات غلیظ ، سرفه های خشک یا اختلالات ریوی می شود.

- قرار گرفتن مداوم در معرض حشره کش ها ، آفت کش ها ، حلال های آلی ، فلزات سنگین و گرما 

- مصرف بی رویه سیگار ، الکل ، تریاک ، کوکائین ، ماری جوانا و سایر مخدرها

- انزال برگشتی که در آن میع منی به جای خروج از آلت به سمتمثانه سرریز می شود که میتواند به دلیل دیابت ، آسیب نخاعی ، عمل مثانه یا مجرای پیش آب و پروستات ایجاد شده باشد. 

- ناباروری ایمنولوژیک که در آن سیستم ایمنی سلول های اسپرم را عامل خارجی شناخته و به آن ها حمله کرده و نابودشان میکند. 

- سرطان هایی که باعث ایجاد تومور در مسیر تولید و انتقال هورمون ها می شود یا به غدد هورمون ساز مرتبط با تولید اسپرم آسیب می رساند .

- پرتو درمانی یا قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس

- شیمی درمانی

- انسداد لوله های انتقال دهنده اسپرم

- بیماری سلیاک (ممکن است با مصرف غذاهای بدون گلوتن ، ناباروری مردان بهبود پیدا کند)

- گرم شدن مداوم بیضه ها از جمله سونا ، لباس های تنگ ، نشتن طولانی مدت ، قرار دادن - لپ تاپ روی پا 

- جایگزینی تستوسترون

- مصرف آنابولیت های استروئیدی

- مصرف داروهای ارتروز

- جراحی پروستات یا بیضه ها

- وازکتومی یا جراحی بسته لوله های انتقال دهنده اسپرم

- مشکلات ژنتیکی

ازدواج با مردی که بچه دار نمی شود معمولا برای اغلب خانم ها گزینه مناسبی محسوب نمی شود. چون در وهله اول امکان بچه دار شدن یا حداقل بچه دار شدن به طور طبیعی را از آن ها می گیرد. 

بنابراین اگر هدف شما از ازدواج فرزند آوری است به هیچ عنوان نباید به امید درمان در آینده یا باروری از طریق IVF وارد ازدواج با مردی شوید که امکان بچه دار شدن ندارد. 

احتمال این که شوهر نابارور شما به طور کلی تمایلی به فرزند آوری نداشته باشد و در نتیجه تمایلی به درمان یا تقبل هزینه های باروری به روش IVF را نداشته باشد بسیار زیاد است و یا حتی در صورت موافقت او امکان عدم موفقیت در این کارها وجود دارد بنابراین میتواند باعث سرخوردگی شما و به هم خوردن ازدواجتان شود. 

بنابراین قبل از وارد شدن به رابطه با مردی که توانایی باروری ندارد بشوید باید در مورد عدم فرزند آوری تمام شرایط را بسنجید و این مشکل را با خودتان سبک و سنگین کنید و ببیند از نظر روحی و عاطفی توانایی کنار آمدن با این موضوع و نگاه متفاوت اطرافیان و قبول واقعیت را دارید یا خیر. 

بهترین کاندید ازدواج با مردی که بچه دار نمی شود

ازدواج با مردی که بچه دار نمی شود اگر آگاهانه انجام شود میتواند موفقیت آمیز باشد به خصوص برای زنانی که خودشان نیز تمایلی به بچه دار شدن ندارند.

در صورتی که تمایل به فرزند آوری بعد از ازدواج به روش لقاح مصنوعی یا با استفاده از اسپرم اهدایی دارید باید حتما قبل از ازدواج در این مورد با هم صحبت کنید و از تمایل طرف مقابل برای بچه دار شدن مطمئن شوید تا در آینده فشار و استرس غیر ضروری به ازدواجتان وارد نشود.

اگر مردی که قرار است با او ازدواج کنید به شما میگوید که تمایلی به بچه دار شدن ندارد یا وازکتومی انجام داده است تا بچه دار نشود باید این حرف را کاملا جدی بگیرید و به امید تغییر او در آینده وارد ازدواج نشوید. 

بهترین کاندید ازدواج با مردی که بچه دار نمی شود عبارت است از : 

- دختری که تمایل به فرزند آوری ندارد. 

- دختری که نابارور است.

- زنی که از ازدواج قبلی اش بچه دارد.

- زنی که تمایل به گرفتن سرپرستی فرزند از پرورشگاه داشته باشد. 

- زنی که گرم مزاج نباشد (به جز در موارد استثنا که عدم باروری تاثیری بر توان و میل جنسی مرد نگذاشته باشد)

- زنی که تمایل به باروری با روش IVF و احتمالا با اسپرم اهدایی داشته باشد.