وضعیت فرسودگی شغلی برای زنان در محل کار

گزارشات سالانه زنان در محل کار نشان داد که در سال گذشته شکاف بین زنان و مردانی که می گویند فرسوده شده اند تقریباً دو برابر شده است. در این نظرسنجی که بیش از ۶۵۰۰۰ کارمند آمریکای شمالی مورد بررسی قرار گرفتند؛ ۴۲ درصد از زنان و ۳۵ درصد از مردان گزارش کردند که اغلب یا تقریباً همیشه در سال ۲۰۲۱  احساس فرسودگی می کردند، این مقدار در سال گذشته ۳۲  درصد زنان و ۲۸ درصد از مردان را شامل می شد.

مدت زیادی است که می دانیم زنان به طور نامتناسب بارهای همه گیری کووید را احساس می کنند. آنها مسئولیت های بیشتری را در خانه بر عهده گرفته اند؛ از نظارت بر یادگیری از راه دور برای فرزندانشان گرفته تا کارهای اساسی خانه، به همین نسبت زنان نیز به میزان نامتناسبی مجبور به ترک شغل شده اند.

بسیاری از مادران به دلیل عدم مراقبت کافی از کودک، زمانی که مدارس و مهدکودک‌ ها در طول همه‌گیری تعطیل شدند، کار را ترک کردند.

طبق داده‌های سرشماری ایالات متحده، در مارس ۲۰۲۱ در مقایسه با فوریه ۲۰۲۰  با فرزندان ۱۸ سال یا کوچک تر تقریباً ۱/۵ میلیون مادر کمتر عضو نیروی کار بوده اند.

فرسودگی شغلی چیست 

در حال حاضر و در سال جاری اگر چه مدرسه تا حد زیادی به صورت شخصی بوده است و البته هنوز هم قرنطینه‌ های دانش‌ آموزی وجود دارد که باید با آن‌ها مبارزه کرد زیرا کمبود کارگران مهدکودک در ایالات متحده به این معنی است که بسیاری از زنان همچنان در تلاش برای ایجاد تعادل بین خواسته‌های کار و مراقبت از کودکان هستند.

جو بایدن رئیس جمهور آمریکا؛ سرمایه گذاری قابل توجهی را در مراقبت از کودکان پیشنهاد کرده است به این امید که به والدین کمک کند. اما در حالی که زنان منتظر کمک دولت هستند، به نقطه شکست دیگری می رسند.

براساس این گزارش، از هر سه زن، یک زن در سال گذشته به کاهش شغل خود یا ترک نیروی کار به طور کلی فکر کرده است، این تعداد در سال گذشته از هر چهار زن یک نفر افزایش داشته است. تا حدودی احتمالا حداقل یک دلیل اقتصادی برای این ملاحضات وجود دارد.

وقتی زوج‌ها تصمیم می‌گیرند که چه کسی برای انجام وظایف مراقبت از کودک باید از کار کناره‌ گیری کند یا به سادگی چه کسی باید کار و مراقبت از کودک را انجام دهد، متاسفانه دستمزد، سر زشت خود را بالا می‌برد.

طبق گزارش موسسه تحقیقات سیاست زنان، زنان ۸۲  سنت بر دلار درآمد دارند. این شکاف برای زنان سیاه‌ پوست و لاتین که به ترتیب ۶۳  سنت و ۵۵  سنت بر دلار درآمد دارند، بیشتر می‌شود، صرفاً کاهش کار برای زنی که منطقی است اقتصادی تر می باشد. در همین نظرسنجی، تنها ۲۷ درصد از مردان گفتند که در سال ۲۰۲۱  به کاهش شغل خود فکر می کنند.

فشار کار بر زنان

برای کسانی که در نیروی کار باقی می مانند، جای تعجب نیست که حتی فراتر از نیازهای مراقبت از کودک، دچار فرسودگی شده اند. زنان بیشتر از مردان در محل کار ریز تهاجمات را تجربه می کنند. بر اساس این گزارش، برای مثال، ۳۴ درصد از زنانی که رهبران ارشد هستند و ۲۷ درصد از زنانی که کارمند سطح ابتدایی هستند، در مقابل ۲۲ درصد از مردان در هر سطح، اظهار داشتند که قضاوت آنها در حوزه تخصصی خود زیر سوال رفته است.

زنان همچنین نسبت به همتایان مرد خود کارهای متنوع تری انجام می‌دهند، اما اکثر شرکت‌های مورد بررسی گزارش دادند که آنها به طور اداری این کار را به رسمیت نمی‌شناسند، همچنین گزارش جدید نشان می‌دهد که علیرغم تمرکز مجدد در شرکت‌ها بر روی مبارزه با تبعیض و ارتقای منابعی مانند گروه‌های منابع کارمند، یک زن از هر هشت زن رنگین ‌پوست همچنان خود را تنها زن و تنها فرد نژاد خود در هر جلسه یا اتاقی می‌داند در نتیجه نسبت به همکارانشان بیشتر احتمال دارد که تجاوزهای کوچک را تجربه کنند.

در مطالعه ای که در سال ۲۰۲۱ انجام شد؛ مردان سفیدپوست بیشترین احتمال را داشتند که بگویند قصد دارند پس از همه‌گیری تمام وقت به دفتر بازگردند، در حالی که زنان سیاه‌ پوست کمترین احتمال را داشتند که این کار را انجام دهند. این شکاف به شکاف دید احتمالی هنگام بازگشت کارگران به دفتر اشاره می کند، به ویژه برای زنان رنگین پوستی که در طول تاریخ برای به رسمیت شناختن دستاوردهای خود و جلب توجه رئیسان خود در محل کار تلاش کرده اند.

علل فرسودگی شغلی در زنان

نگران‌کننده‌ تر این است که؛ مطالعه نشان داد که بین آنچه کارکنان سفید پوست به‌ عنوان اتحاد ارزشمند است، برای زنان رنگین‌ پوست در محل کار و آنچه که در واقع انجام دهند، تفاوت عمده‌ای وجود دارد. در حالی که ۷۷ درصد از کارمندان سفید پوست خود را متحد افراد رنگین پوست در محل کار می دانند، تنها ۲۱ درصد گزارش کردند که به طور مداوم از فرصت هایی برای زنان رنگین پوست دفاع می کنند و تنها ۱۰ درصد گزارش کردند که به یک زن رنگین پوست مشاوره می دهند دو اقدامی که زنان رنگین پوست در بررسی گفتند که به ویژه برای پیشرفت خود حیاتی است.