ضرورت حمایت از بیماران اوتیسم
اوتیسم یکی از اختلالات عصبی-رفتاری پیچیده است که به دلیل ماهیت نهفته و پیچیدگیهای درمانی، هنوز در جامعه ما بهطور کامل شناخته نشده است.
این بیماری که اخیراً روند افزایشی در دنیا و ایران داشته، نیازمند آگاهسازی بیشتر مردم و حمایتهای مسئولان است تا خانوادهها بتوانند در مراحل اولیه تشخیص و درمان آن اقدامات موثری انجام دهند.
اوتیسم به اختلالات عصبی-رفتاری اطلاق میشود که معمولاً با مشکلات در تعاملات اجتماعی، مهارتهای ارتباطی و بروز رفتارهای تکراری همراه است. این بیماری در درجات مختلف خود از اختلالات خفیف تا ناتوانیهای شدید و نیاز به مراقبتهای اساسی در نوسان است. مهمترین ویژگی این بیماری، مشکلات در برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی است که در کودکان مبتلا به اوتیسم مشاهده میشود.
افزایش نرخ شیوع اوتیسم در دنیا و ایران
شیوع اوتیسم در جهان، به ویژه در کشورهایی مانند آمریکا، بهطور قابل توجهی افزایش یافته است. طبق آمار، از هر ۳۶ کودک متولد شده در آمریکا، یکی از آنها به اوتیسم مبتلا است و این بیماری در پسران چهار برابر بیشتر از دختران شیوع دارد. در ایران نیز طبق گزارشهای انجمن اوتیسم، از هر ۱۰۰ کودک متولد شده، یک نفر به این اختلال مبتلا است. با این حال، این آمار ممکن است کمتر از واقعیت باشد، زیرا بسیاری از خانوادهها از کمبود اطلاعات و آگاهی کافی در مورد این بیماری رنج میبرند و از مراجعه به مراکز مشاوره و حمایت امتناع میکنند.
چالشهای اصلی در تشخیص و درمان اوتیسم
یکی از بزرگترین مشکلات مبتلایان به اوتیسم، تشخیص دیرهنگام بیماری است. در بسیاری از موارد، خانوادهها به اشتباه علائم اولیه بیماری را به عنوان رفتارهای طبیعی یا مراحل رشدی کودک تلقی میکنند. در حالی که تشخیص زودهنگام، به ویژه قبل از سن ۳ سال، میتواند تأثیر زیادی بر روند درمان و بهبود فرد مبتلا داشته باشد. درمانهای موجود برای اوتیسم شامل گفتار درمانی، کار درمانی و رفتار درمانی است که در بسیاری از موارد، با تشخیص دیرهنگام یا نبود منابع کافی، به طور مؤثر اعمال نمیشود.
نیاز به حمایت بیشتر از بیماران اوتیسمی
یکی از بزرگترین چالشهای خانوادههای دارای فرزند مبتلا به اوتیسم، هزینههای بالای درمان و عدم دسترسی به بیمههای کافی است. با وجود اینکه برخی بیمههای پایه مانند بیمه سلامت از بیماران اوتیسمی حمایت میکنند، هنوز این حمایتها به اندازه کافی گسترده نبوده و بسیاری از خانوادهها به ویژه در مناطق کم برخوردار از کمکهای لازم بیبهرهاند. در نتیجه، بهبود کیفیت زندگی بیماران اوتیسمی و فراهم آوردن شرایط درمان مناسب برای آنها نیازمند توجه ویژه مسئولان و تسهیل دسترسی به خدمات بیمهای و درمانی است.
آگاهسازی جامعه، کلید حل مشکل
بیماری اوتیسم نه تنها به توجه و آگاهی خانوادهها بلکه به اطلاعرسانی گسترده در سطح جامعه نیاز دارد. با آموزش و آگاهسازی مردم از علائم اولیه این بیماری، میتوان در مراحل ابتدایی، مشکلات فردی بیماران را شناسایی کرده و به درمان آن کمک کرد. همچنین، به مسئولان بهداشتی و درمانی باید آموزشهای تخصصی داده شود تا این گروه از بیماران از خدمات لازم بهرهمند شوند.
اوتیسم یک بیماری پیچیده و رو به افزایش است که نیازمند توجه ویژه و حمایتهای علمی، اجتماعی و درمانی است. با آگاهسازی جامعه، شناسایی بهموقع علائم بیماری و ارائه حمایتهای مناسب، میتوان به بیماران کمک کرد تا زندگی بهتر و با کیفیتتری داشته باشند.