تلاش برای زنده‌کردن ۹ حیوان منقرض شده

ماموت پشمی گونه‌ای از فیل‌ها بود که در دوران پلیستوسن زندگی می‌کردند و نزدیک به ۱۰ هزار و ۵۰۰ سال پیش در دوران هولوسن منقرض شدند. در این دوره همه گونه‌های ماموت منقرض نشدند. برخی از آن‌ها در جزایر به دام افتاده بودند و بعداً به دلیل افزایش سطح دریا نزدیک به ۴۰۰۰ سال پیش جان خود را از دست دادند. فیل آسیایی نزدیکترین نسب به ماموت‌ها است. برخی از ماموت‌ها در یخ به دام افتاده بودند و فسیل‌های آن‌ها دست نخورده باقی ماند و دانشمندان در تلاشند تا با کمک DNA این فسیل‌ها ماموت پشمی را زنده کنند و امیدوارم به زودی ماموت‌های پشمی را زنده ببینیم.

شیر‌ها به عنوان "پادشاه جنگل" شناخته می‌شوند، اما نزدیک به ۱۰۰۰۰ سال پیش ببر صابر دندان دندان پادشاه بود. آن‌ها حیوانات بزرگی با وزن تقریبی ۱۶۰-۲۸۰ کیلوگرم بودند. یکی از دلایل اصلی انقراض ببر سابر دندانی تغییرات آب و هوایی بود.

با پایان یافتن عصر یخبندان بسیاری از حیوانات و گونه‌ها شروع به مرگ کردند؛ و به دلیل کمبود غذا و آب و هوای شدید ببر سابر دندانه منقرض شد. اگر آن‌ها را با ببر‌ها و شیر‌های امروزی مقایسه کنیم، تنها "یک در یک میلیون شانس" وجود دارد که آن‌ها بتوانند ببر صابر دندان را شکست دهند. بسیاری از محققان می‌گویند تولد دوباره این نوع حیوانات بی خطر نیست، زیرا آن‌ها می‌توانند تهدیدی برای حیوانات امروزی و حتی انسان‌ها باشند.

موآ گروهی از نه گونه پرنده بدون پرواز نیوزلند بود. موآ‌ها نزدیک به ۵۰۰ سال پیش منقرض شدند. طول برخی از گونه‌های موآ به طول ۳.۶ متر و برخی از گونه‌ها به طول یک بوقلمون بود. Moa بسیار شبیه شترمرغ است، اما از نظر اندازه متفاوت است. متوسط ​​وزن موآوا حدود ۲۵۰ کیلوگرم است و بسیار سنگین‌تر از شترمرغ است. برخی گزارش‌ها می‌گویند گونه‌های بزرگتر موآ ممکن است تا پایان قرن ۱۷ منقرض شده و گونه‌های کوچک در قرن ۱۹ منقرض شده باشند. نزدیکترین حیوان به موآ، ماهیچه‌ای است و ممکن است به زودی موآ را در نیوزلند ببینیم و آن‌ها واقعاً حیوانات شیرین و آرامی هستند.

فکر نکنید که آن‌ها شبیه تنبل‌های درختی امروزی هستند. آن‌ها شبیه هم هستند، اما نه کاملاً به این دلیل که Ground Sloth منقرض شده دارای اندازه‌ای بزرگ مانند خرس است. تنبل زمینی در حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش منقرض شد، و به همین دلیل یافتن DNA تنبل‌های زمینی دشوار است. اما برخی از فسیل‌های تنبل کشف شده در یخ پیدا شد و دانشمندان مقداری DNA دریافت کرده اند و نکته خوب این است که سلول‌ها پس از آزمایش فعال هستند.

​

دودو پرنده‌ای بدون پرواز بود. آخرین پرنده دودو در سال ۱۶۸۱ کشته شد و این گونه منقرض اعلام شد. اقیانوس هند محل زندگی صد‌ها گونه پرنده بدون پرواز بود و دودو یکی از مشهورترین آن‌ها بود. دلیل اصلی انقراض این گونه پرندگان ورود انسان به جزایر اقیانوس هند بود.

انسان‌ها همه دودو‌ها را کشتند بدون اینکه بدانند که هرگز نمی‌توان آن‌ها را بازگرداند و روزی منقرض کرد. اما دانشمندان می‌گویند که می‌توان دودو را برگرداند. درست پس از جمع آوری DNA بیشتر دودو و کاشتن آن‌ها در نزدیکترین خویشاوندان خود، کبوتر.

دودو ۳ فوت قد و حدود ۳۹ پوند وزن داشت.

علاوه بر ماموت پشمالو، یک موجود کرکی دیگر منقرض شده وجود دارد "کرگدن پشمی". این کرگدن‌ها در دریای قطب شمال زندگی می‌کنند و فقط ۱۰ هزار سال پیش از نظر فنی از بین رفته اند.

کرگدن پشمی در تاریخ بسیار مشهور است و در نقاشی‌های غار "غار The Chaucer Pont-D'ARC" در فرانسه ظاهر می‌شود. برخی از دانشمندان می‌گویند کرگدن پشمی شانس زیادی برای تولد دوباره مانند ماموت‌ها دارد. زیرا برخی از کرگدن‌های پشمی در اینس به دام افتاده اند و DNA آن‌ها سالم است و می‌توانیم آن‌ها را بازگردانیم.

گوزن ایرلندی، همچنین به عنوان "گوزن غول پیکر" شناخته می‌شود. این یکی از حیواناتی بود که بعد از عصر یخبندان نتوانست زنده بماند. گوزن ایرلندی فقط ۱۲۰۰۰ سال پیش منقرض شد، اما محققان فسیل‌های این حیوان را در سیبری پیدا کرده اند که فقط ۷۰۰۰-۸۰۰۰ سال قبل بوده و گوزن ایرلندی را می‌توان با کمک DNA آن بازگردانده و این موجودات ۷ پا از ناحیه شانه و شاخ‌ها می‌توانند تا ۱۲ فوت ارتفاع داشته باشند.

گوزن ایرلندی در شمال زندگی می‌کرد و بقایای آن قبلاً در یخبندان دائمی ذوب شده پیدا شده است. اگر این جانور زنده شود، می‌توان حیوان بزرگی را مشاهده کرد.

این موجود در سال ۲۰۰۶ منقرض شد و اولین حیوانی بود که به دلیل تأثیرات منفی فعالیت‌های انسانی منقرض شد. از آنجا که این گونه چند سال پیش منقرض شد، نمونه‌های DNA بزرگی وجود دارد و شانس خوبی برای موفقیت در احیای این موجود است. همه ما امیدواریم که این دلفین‌ها دوباره زنده شوند.

این را با اسب شاخدار که در کمیک‌ها، فیلم‌ها و افسانه‌های ما ذکر شده است مقایسه نکنید، زیرا این موجود فقط یک شاخ از جمجمه بیرون می‌آورد. دانشمندان معتقد بودند که این موجود ۳۹ هزار سال پیش منقرض شده است.

اما محققان بقایای این موجود را در سیبری پیدا کرده اند که مربوط به ۲۹۰۰۰ سال پیش است و هنوز امیدی برای زنده شدن این موجود وجود دارد.