بیماری صرع و ازدواج؛ آیا زندگی مختل می‌شود؟

انسان و محیطش مدام در حال تاثیرگذاری بر یکدیگر هستند و محیط شامل، محیط فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و ... است. نیاز اصلی انسان و بیماران مبتلا به صرع، داشتن یک زندگی عادی است. بیمار باید به عنوان یک فرد کامل با محدودیت‌های غیرقابل اجتناب ناشی از این بیماری پذیرفته شود. بیماران مبتلا به صرع، در طول زندگی خود با روابط زیادی از جمله رابطه با والدین، روابط طول تحصیل، روابط مربوط به توانبخشی و ... روبرو می‌شوند. با این حال، همچنان مشکل بیماری صرع و ازداوج یا پدر و مادر شدن همچنان باقی است. اما آیا این بیماری بر روابط افراد تاثیر گذار است؟ اگر هست چگونه؟

بیماری صرع و ازدواج

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری صرع، روابط خوبی با همسرشان دارند. با این حال، صرع می‌تواند بر روابط برخی از مردم، تاثیر گذاشته و برای آنها مشکلات جنسی به وجود آورد که البته روش‌های مختلفی برای مدیریت این مشکلات وجود دارد. تشنج یک نشانه فیزیکی ابتلا به صرع است، اما این بیماری می‌تواند برای فرد مبتلا و شریک زندگی او فراتر از این نشانه‌ی فیزیکی باشد.
افراد زیادی هستند که حملات تشنج را به خوبی رد می‌کنند، اما تشنج می‌تواند هم برای فرد مبتلا و هم برای اطرافیان او ترسناک، شوک برانگیز و غیرقابل پیش بینی باشد. ممکن است به یادآوری زمان تشنج برای شما دشوار باشد، مخصوصا فکر کردن به این که همسر شما موقع تشنج چه شکلی بود و هر دوی شما چه احساسی داشتید.

همچنین می‌ترسید که دوباره اتفاق بیافتد.

برخی از افراد، دوست ندارند هنگام حمله صرع، با همسرشان تنها باشند یا از قرار گرفتن در شرایط و مکانی که حمله‌ی قبلی اتفاق افتاد می‌ترسند. حال این مکان ممکن است یک مکان خصوصی مثل تخت خواب باشد و یا جایی باشد که با عشقشان خلوت کرده بودند و این اتفاق رابطه‌اشان را دچار تنش کرده است.
ممکن است مواجهه با این موضوع سخت باشد یا از ترس اینکه شریک زندگیتان ناراحت شود نتوانید با او در این رابطه صحبت کنید. اما بهتر است در این رابطه حتما با فردی مورد اعتماد صحبت کنید.

مقابله با مشکلات مربوط به بیماری صرع و ازدواج

افراد با یکدیگر متفاوت هستند. از میان راه‌های زیادی که برای مقابله با مشکلات مربوط به بیماری صرع و ازدواج وجود دارند، ممکن است هر کدام برای فرد خاصی مناسب باشد. بسیاری از افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند، به مراقب نیاز ندارند، اما برخی گاهی به مراقبت و حمایت احتیاج پیدا می‌کنند، به خصوص در زمان حمله‌ی تشنج. این حمایت‌ها از فرد مبتلا، می‌تواند کمک کردن به او در بلند شدن، یا دادن دارو‌ها به او و یا کمک به او در برخی از فعالیت‌ها باشد تا وی آسیب نبیند. حمایت از شریک زندگیتان، در این شرایط می‌تواند شما را به هم نزدیک‌تر کند، اما برخی از افراد مبتلا به صرع ممکن است فکر کنند که این بیماری بر استقلال آن‌ها تاثیر می‌گذارد. در این شرایط به این فکر کنید که هرکسی به کمک نیاز دارد، چه حالا و چه در دراز مدت.

صحبت در مورد بیماری صرع و ازدواج و تاثیر آن بر رابطه، می‌تواند موجب صمیمیت بیشتر شود، اما گاهی ممکن است یکی از دو نفر تمایل نداشته باشد که در این رابطه صحبت کند. اما بدانید لازم است در رابطه با احساساتتان با شریک زندگی خود صادق باشید. برخی برای ساده‌تر کردن مشکل، از شوخی استفاده می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که بیش از حد در مورد آن احساساتی شوند.
برخی نیز ممکن است میان صحبت کردن در رابطه با صرع و سایر موضوعات تعادل ایجاد کنند. برخی افراد نیز ممکن است به کمک تخصصی در رابطه با ازدواجشان نیاز داشته باشند که در این صورت باید برای زوج درمانی و مشاوره ازدواج به متخصص مراجعه نمایند.

بیماری صرع و رابطه جنسی

چه از نظر جنسی فعال باشید چه نه، بالاخره مسائل جنسی در مقطعی از زندگی دارای اهمیت بیشتری است. بسیاری از افراد مبتلا به صرع، مشکل خاصی با سکس ندارند، اما در برخی موارد بیماری صرع می‌تواند بر زندگی جنسی آنها اثرگذار باشد.

میل جنسی احساسی است که شما را به سوی رابطه جنسی می‌کشاند؛ و برانگیختگی جنسی به معنی تغییرات فیزیکی در بدن شماست که به رابطه جنسی شما کمک می‌کند، مانند حالت نعوظ. میل جنسی و برانگیختگی جنسی، در زنان و مردان، می‌تواند به دلایل مختلفی کاهش پیدا کند. دلایلی مانند استرس، خستگی، بیماری، الکل، افسردگی، اضطراب، اشتغال ذهنی و غیره. اینکه مشکلات مربوط به رابطه جنسی را به عنوان یک ضعف یا شکست شخصی ببینید، ممکن است فشار بیشتری بر شما بگذارد و مانع از آن شود که به دنبال دریافت کمک حرفه‌ای باشد.

مطالعات نشان می‌دهند که بیش از نیمی از مردان مبتلا به صرع و یک سوم زنان مبتلا به آن، بروز مشکلاتی در رابطه جنسی را گزارش داده‌اند. رایج‌ترین این مشکلات، برای مردان کاهش علاقه‌ی جنسی و اختلال در نعوظ است و در زنان، کاهش علاقه به رابطه جنسی، مشکل در رسیدن به ارگاسم، خشکی واژینال یا رابطه جنسی دردناک است. همه‌ی این مشکلات می‌توانند بیش از یک دلیل داشته باشند، اما دلایل فیزیکی به عبارت زیر است:
قسمت‌هایی از مغز که کارکرد جنسی را کنترل می‌کند، با صرع مختل می‌شود. برای مثال، در افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی، نعوظ می‌تواند مشکل باشد.
هورمون‌هایی که برای افزایش میل جنسی و برانگیختگی مورد نیاز هستند در بیماران مبتلا به صرع ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند.
برخی از دارو‌های مربوط به صرع، می‌توانند سطح هورمونی را کاهش داده یا تاثیر این هورمون‌ها را تحت تاثیر قرار دهند.
عوارض جانبی برخی از این دارو‌ها شامل کاهش علاقه به سکس و یا مشکلات مربوط به برانگیختگی است. همچنین خستگی، اختلال خواب، افسردگی نیز که از اثرات جانبی این داروهاست می‌تواند بر رابطه جنسی اثرسوء داشته باشد.

سخن آخر
به طور کلی، ما بیشتر زمانی به رابطه جنسی تمایل داریم که احساس راحتی و آرامش داشته باشیم. اعتماد به نفس کم، عزت نفس کم، احساس کامل نبودن و یا اضطراب می‌تواند همه مسائل مربوط به ازدواج و رابطه جنسی شما را تحت‌تاثیر قرار دهد. اگر زندگی با صرع باعث می‌شود که شما احساس آسیب‌پذیری، وحشت، عصبانیت و درماندگی کنید و یا تحت فشار قرار بگیرید، این می‌تواند بر زندگی جنسی شما تاثیر بگذارد. آثار جسمی و عاطفی تشنج مانند زمان مورد نیاز برای بازیابی، مقابله با خستگی، اضطراب و غیره، نیز ممکن است بر علاقه‌ی شما به سکس نیز تاثیر بگذارد.

پزشک می‌تواند به شما کمک کند که ببینید آیا مشکلات جنسی شما ناشی از احساساتتان است و یا به دلیل بیماری صرع و داروها. متخصص اعصاب به شما در بهبورد رابطه جنسی و حل مشکلاتی که مستقیما به صرع مربوط می‌شوند کمک می‌کند. همواره با شریک زندگی خود و پزشک در ارتباط باشید تا هرچه بیشتر آثار سوء بیماری صرع بر ازدواجتان را کاهش دهید.

منبع: ستاره

1980