پیر چشمی چیست؟ + علت، علائم و راه‌های درمان
پیرچشمی یک اتفاق رایج و طبیعی است که به علت افزایش سن و معمولا در افراد بالای ۴۰ سال رخ می‌دهد. در نتیجه‌ی افزایش ضخامت قرنیه چشم و از دست رفتن خاصیت الاستیکی آن در طول عمر این اتفاق می‌افتد.
پیر چشمی، کاهش توانایی دید نزدیک است که با افزایش سن و به صورت طبیعی رخ می‌دهد. بسیاری از افرد بعد از سن ۴۰ سالگی، زمانی که با مشکلاتی برای خواندن متن‌های ریز یا فونت‌های روی تلفن همراه روبرو می‌شوند، متوجه این مشکل می‌گردند. شما نمی‌توانید از این مشکل پیشگیری کنید یا از آن فرار کنید، حتی اگر قبلا مشکل بینایی نداشته‌اید. حتی کسانی که نزدیک بین بوده‌اند نیز در اثر پیرچشمی، در دیدن اشیاء نزدیک دچار مشکل می‌شوند.
پیر چشمی چیست؟
پیرچشمی بیماری کاهش دید نزدیک است که در اثر افزایش سن اتفاق می‌افتد. این بیماری در ایالات متحده آمریکا رو به افزایش است، چرا که جمعیت رو به پیری می‌رود. با توجه به اطلاعات اداره آمار آمریکا عنوان کرده است که در سال ۲۰۰۶، حدود ۱۱۲ میلیون آمریکایی به پیر چشمی مبتلا هستند. انتظار می‌رود این مقدار تا سال ۲۰۲۰ به ۱۲۳ میلیون نفر افزایش یابد.
این مقدار در سطح جهانی، حدود ۱.۳ میلیارد نفر، در سال ۲۰۱۱، تخمین زده شده است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۰ به عدد ۲.۱۱ میلیارد نفر برسد.
اگرچه پیرچشمی، یک تغییر طبیعی در چشم‌های انسان است، اغلب یک رویداد احساسی بزرگ و مهم است چرا که نشانه‌ای از پیری است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت یا پنهان کرد.
علائم و نشانه‌های پیرچشمی
زمانی که شما به پیرچشمی مبتلا می‌شوید، باید گوشی و چیز‌های دیگر (کتاب، مجله، منو، برچسب و غیره) را در فاصله دور نگه دارید تا آن‌ها را به وضوح ببینید. اما متاسفانه زمانی که شما اشیاء را دورتر می‌گیرید تا ببینید، آن‌ها کوچکتر می‌شوند. بنابراین این تنها یک راه حل موقتی و نسبتا موفقیت آمیز برای پیر چشمی است. همچنین حتی اگر شما همچنان بتوانید نزدیک را به خوبی ببینید، دچار سردرد، خستگی چشم و خستگی بصری می‌شوید که خواندن و سایر کار‌های روزمره را برایتان دشوار می‌کند.
علت پیر چشمی
پیرچشمی ناشی از یک فرآیند مربوط به افزایش سن است و با نزدیک بینی، آستیگمات و دوربینی متفاوت است. چرا که این بیماری‌ها به شکل کره چشم مرتبط هستند و از عوامل ژنتیکی و محیطی ناشی می‌شوند. اما گفته می‌شود که پیر چشمی به دلیل ضخیم شدن و کاهش انعطاف پذیری قرنیه چشم اتفاق می‌افتد.
این تغییرات مربوط به سن، در میان پروتئین‌های قرنیه اتفاق می‌افتند، که در طول زمان خاصیت الاستیکی خود را از دست می‌دهد. این تغییرات همچنین در فیبر‌های ماهیچه‌ای اطراف آن نیز رخ می‌دهد. با کشش کمتر، چشم فشار بیشتری برای تمرکز بر اشیاء نزدیک تحمل می‌کند. البته نظریات دیگری نیز در این خصوص وجود دارند که کمتر مورد قبول متخصصان است.
۱. عینک
عینک‌های با لنز پیشرفته، رایج‌ترین راه درمان پیرچشمی در افراد بالای ۴۰ سال هستند. این لنز‌های چند فوکال بدون خط، صرف نظر از خطا‌های انکساری که ممکن است ناشی از پیرچشمی باشد، دید نزدیک را به افراد بازمی‌گرداند و همچنین دید خوبی از همه‌ی فواصل ارائه می‌کند.
گزینه‌ی دیگر عینک دوفوکال است که این روز‌ها رواج کمتری دارند. چرا که آن‌ها برخی محدودیت‌های دیداری برای افراد مبتلا به پیرچشمی ایجاد می‌کنند. همچنین اکثر افراد نمی‌خواهند که افزایش سنشان را با پوشیدن عینک‌هایی «ته استکانی» به نمایش بگذارند.
در بسیاری از افراد مبتلا به پیرچشمی، حساسیت بیشتر نسبت به نور ایجاد می‌شود. عینک‌های فوتومتریک، که به طور خودکار در نور خورشید تیره می‌شوند، انتخاب خوبی برای حل این مشکل است که این فناوری در همه‌ی انواع لنز نیز قابل اجراست.
انتخاب دیگری که می‌توانید برای درمان پیرچشمی داشته باشید، عینک مطالعه است. برخلاف عینک‌های دوفوکال و چند فوکال، نیازی به برچشم گذاشتن این عینک‌ها در تمام طول روز نیست. تنها زمانی باید آن‌ها را استفاده کرد که می‌خواهید چیزی را در نزدیکی خود به وضوح ببینید.
اگر از لنز‌های درون چشمی، برای سایر مشکلات بینایی استفاده می‌کنید، دکتر ممکن است برای شما عینک مطالعه تجویز کند که بتوانید به طور همزمان از آن‌ها استفاده کنید. این عینک‌ها نیازی به نسخه پزشک ندارند و از فروشگاه‌ها به راحتی قابل خریداری هستند.
۲. لنز‌های تماسی
لنز‌های تماسی چند فوکال نیز گزینه‌ی مناسب دیگر برای افراد مبتلا به پیرچشمی است. یکی از روش‌های استفاده از این لنزها به این صورت است که یکی از چشم‌ها به لنز نزدیک بین مجهز می‌شود تا مغز یاد بگیرد که هر یک از چشم‌ها را برای یک کار به کار گیرد. اما در حالیکه برخی از مصرف کنندگان از این روش راضی هستند، برخی دیگر از کاهش دقت بینایی و فقدان ادراک عمق و یکنواختی شکایت دارند.
از آنجا که لنز طبیعی چشم، با افزایش طول عمر، تغییر می‌کند، لنز تماسی شما نیز باید در طول زمان تغییر کند. در صورتی که درحال حاضر از این لنزها استفاده می‌کنید، آموزش تصویری گذاشتن لنز در چشم را ببینید.
۳. جراحی
نمی‌خواهید از عینک یا لنز برای درمان پیرچشمی استفاده کنید؟ گزینه‌ی دیگری که وجود دارد جراحی است. یکی از روش‌های درمان پیرچشمی که امروزه رواج بیشتری پیدا کرده است، روش درون کاشت قرنیه‌ای است. به طور معمول، این کار بدون مختل کردن دید دور، عمق فوکوس دید را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود هنگام مطالعه کردن، نیازی به تلاش مضاعف نداشته باشید.
سایر جراحی‌های اصلاح چشم عبارتند از:
لیزیک مونو ویژن (Mono vision lasik)، به معنای لیزیک تک چشمی است که در آن یکی از چشم‌ها را تحت عمل لیزیک درمان می‌کنند تا مغز به مرور زمان با این روش دیداری سازگار شود و از هر چشم برای کار مشخصی استفاده کند.
کراتوپلاستی هدایتی (CK)، نوعی جراحی اصلاح پیرچشمی است که با استفاده از امواج رادیویی با انرژی کم، الیاف ماهیچه‌ای اطراف قرنیه را تقویت می‌کند تا قدرت فوکوس چشم‌ها افزایش یابد.
اینتراکور (Interacor)، یک روش نوین اصلاح پیرچشمی است که در آن با استفاده از دستگاه لیزر فمتوسکند، در قسمت مرکزی قرنیه، یک حباب ایجاد می‌کند تا با تغییر انحنای این قسمت، مشکلات نزدیک بینی را اصلاح کند.
قدم اول برای اینکه ببینید آیا شما کاندیدای مناسبی برای انجام جراحی‌های مربوط به اصلاح پیرچشمی هستید این است که به پزشک متخصص مراجعه کنید و یک معاینه کامل بر روی چشمتان انجام شود.
منبع: ستاره
1980
