کارشناسان آلمان: خاصیت مغناطیسی واکسن کرونا، ادعایی بی‌اساس است

به نظر می‌رسد که تئوری توطئه در رابطه با واکسن کرونا به مرحله تازه‌ای وارد شده است: «موادی که در واکسن کرونا موجود است، خاصیت مغناطیسی دارند».

این خبر را می‌توان در رابطه با تئوری دیگری دید که بهار سال گذشته انتشار یافت: «از طریق واکسن کرونا میکروتراشه به بدن تزریق می‌شود تا ما را تحت کنترل داشته باشند ... »

گردش شایعه اخیر در شبکه‌های اجتماعی در حدی است که مسئولان دولتی، رسانه‌های معتبر و برخی خبرگزاری‌ها و کارشناسان را هم به خود مشغول کرده است.

آیا در حال حاضر این امکان وجود دارد که از طریق واکسن، موادی به بدن تزریق شود که خاصیت مغناطیسی داشته باشند؟

اگر پاسخ این پرسش مثبت باشد، این کار با چه هدفی انجام می‌شود؟ برای تزریق‌کنندگان مواد مغناطیسی چه نفعی دارد؟

«شایعه بی اساس»

پاسخ کارشناسان علم مغناطیس به پرسش نخست منفی است. به این ترتیب پرسش دوم هم بی‌اساس می‌شود.

یکی از این متخصصان، یورگن لیندنر از مرکز هلم‌هولتز در شهر درسدن است. او از سال ۲۰۱۲ ریاست بخش مغناطیس این مرکز پژوهشی را به عهده دارد و بیش از ۲۰ سال است که در مورد پدیده‌های مغناطیسی تحقیق می‌کند.

او در گفت‌وگو با فوکوس آنلاین می‌گوید:‌ «تعجب من از این است که چرا افرادی که چنین پدیده جدیدی را کشف کرده‌اند به متخصصانی مانند ما مراجعه نمی‌کنند و کشفشان را مورد آزمایش قرار نمی‌دهند.»

به گفته لیندنر هر چیزی که حاوی الکترون باشد، خاصیت مغناطیسی دارد، از جمله انسان و حیوانات. این خاصیت اساسی را دیامغناطیس می‌نامند.

لیندنر تاکید می‌کند که قدرت جاذبه این مغناطیس بسیار کم است.

او معتقد است که در واکسن‌ها هیچ گونه ماده فرومغناطیسی وجود ندارد.

ریز تراشه‌ها مغناطیسی نیستند

لیندنر در رابطه با نسبت‌دادن مواد مغناطیسی به میکروتراشه‌ها یادآور می‌شود، میکروچیپ‌ها از سیلیکون که یک ماده غیرمغناطیسی به‌شمار می‌رود تولید می‌شوند.

بنابراین یک آزمایش مغناطیسی، طوری که در شبکه‌های اجتماعی با قاشق و سکه ارائه می‌شود برای تشخیص ریزتراشه در بدن مناسب نیست.

این کارشناس علم مغناطیس تاکید می‌کند که میکروچیپ‌های حیوانات خانگی تقریباً به اندازه یک دانه برنج هستند و سرنگ‌هایی که با آنها تزریق می‌شوند به طور قابل توجهی قطورتر از سرنگ‌هایی هستند که برای واکسیناسیون کووید۱۹ استفاده می‌شود.

رکورد فعلی برای کوچک‌ترین میکروچیپ، نزدیک به یک میلی‌متر است که با سرنگ‌های فعلی قابل تزریق به بدن انسان نیستند.

کارشناسان وزارت بهداشت آلمان هم در رابطه با این شایعه هشدار داده و به کسانی که پرسیده‌اند، چرا در ویدیوهای شبکه‌ها اجتماعی قاشق‌ها به بدن می‌چسبند، پاسخ داده‌اند، این پدیده در حالت‌های گوناگون، از جمله رطوبت پوست به دلیل عرق بدن یا استفاده از روغن‌های چسبنده بر روی پوست، ایجاد می‌شود. به این ترتیب با گذاشتن پارچه نازک به روی پوست و یا زدن کمی پودر به روی پوست و خنثی کردن این رطوبت چسپندگی پوست نیز از بین می‌رود.

یورگن لیندنر هم احتمال داده است که برخی از طرفداران تئوری توطئه برای ترساندن مردم از واکسن، پشت آنچه را که به بدنشان می‌چسبانند، نوارچسب می‌زنند.

منبع: دویچه وله

66