ایران و سوریه باز هم دوست می‌‌‌شوند؟
سقوط بشار اسد در سوریه، آثار و تبعات بسیاری برای منطقه داشت و یکی از بازیگرانی که در پی این تحول متاثر شده، جمهوری اسلامی ایران است؛ زیرا ایران پیش از سقوط اسد یکی از بازیگران بانفوذ در این کشور محسوب می‌‌‌شد، اما امروز با روی کار آمدن حاکمان جدید، مشخص نیست که مناسبات تهران و دمشق چه سمت و سویی پیدا خواهد کرد.
همچنین با سقوط بشار اسد، ایران یکی از ابزارهای مهم خود در منطقه و محور مقاومت را از دست داده است. از آنجا که سوریه از نظر ژئواستراتژیک و قرار گرفتن در مسیر بین عراق و لبنان برای ایران بسیار اهمیت دارد، تهران نمی‌‌‌تواند به‌راحتی از این کشور صرف‌‌‌نظر کند. بنابراین جمهوری اسلامی برای ارتباط گرفتن با حاکمان جدید سوریه باید سیاست‌‌‌ها و استراتژی تازه‌‌‌ای را تدوین کند. در این بین کثرت بازیگران اثرگذار در سوریه، هم یک فرصت و هم یک تهدید برای کشورمان به شمار می‌رود؛ فرصت از آن‌رو که به دلیل حضور بازیگران مختلف در عرصه سوریه می‌‌‌تواند سیاست‌‌‌های مختلفی را برای نزدیک شدن به دمشق در دستورکار قرار دهد و تهدید هم از این جهت که بازیگری همچون ترکیه که منافع زیادی را از سقوط اسد کسب کرده یا اسرائیل که بعد از سقوط اسد به انجام حملاتی علیه خاک سوریه اقدام کرده، ممکن است مخل نقش‌‌‌آفرینی ایران باشند.
با توجه به تمامی این مسائل و وجود بازیگرانی همچون ترکیه، آمریکا، قطر، عربستان، امارات و حتی رژیم اسرائیل، تهران چه سیاستی را باید در دستورکار قرار دهد که بتواند منافع خود را در شام جدید تامین کند؟ به هر حال سوریه کشوری است که ایران دهه‌‌‌ها در آنجا هزینه‌‌‌های مادی و انسانی صرف کرده و امروز نمی‌‌‌تواند به‌آسانی از آن چشم بپوشد. «باشگاه اقتصاددانان» در این پرونده به بررسی ابعاد سیاست‌‌‌های دفاعی-امنیتی ایران در سوریه و چشم‌‌‌انداز امنیت خاورمیانه پسااسد پرداخته است.
نه دیگه تحریرالشام به خون مقامات ایران تشنه هست و در دشمنی حتی از صهیون ها هم حریص تر و دشمن تر هستش. هیچ وقت این تروریست ها با ایران دوست نخواهند شد
شتردرخواب ببیند،پنبه دانه ،گهی لپ لپ کند