راهپیمایی ٢٢ بهمن ٩٩ و تفاوتی از جنس حضور

امسال و در پی انتشار ویروس کرونا اگرچه شکلی متفاوت از حضور را در چهل و دومین راهپیمایی ۲۲ بهمن ٩٩ شاهد بودیم اما این موضوع نه تنها از عظمت این روز نکاست که راهپیمایی متفاوتی را به نمایش گذاشت؛ تفاوتی از جنس حضور.

در آستانه چهل و سومین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی هم همانند سال‌های قبل حضوری پرشور داشتیم اما با سبک و سیاقی متفاوت؛ نه تنها متفاوت، که در نوع خود بی‌نظیر.

راهپیمایی امسال نمایشی بود از رژه ی اقتدار، انسجام و اتحاد؛ این بار اما این خودروها، موتورسیکلت ها و دوچرخه ها بودند که سراسر خیابان انقلاب را مزین به حضور سرنشینان و راکبانی کرده بودند که رعایت پروتکل های بهداشتی آنان را به شکلی متفاوت گرد هم آورده بود.

امسال البته آنچه بیش از همه نمایان بود مزین شدن خودروها و موتورسیکلت‌ها به تصاویری از پرچم مقدس ایران و عکس هایی از حضرت (امام ره) و مقام معظم رهبری بود؛ امسال مردم انقلابی اما نگذاشتند جای سردار دل ها، شهید قاسم سلیمانی، در بیست و دومین سالگرد پیروزی انقلاب خالی بماند؛ خودرویی نبود که تصویری از شهید سلیمانی نصب نکرده باشد. تصاویری از شهید فخری زاده نیز نشان از زنده بودن یاد و خاطره شهدای هسته ای در اذهان مردم انقلابی داشت.

شعارهای انقلابی با محوریت استکبارستیزی هم گوشه دیگری از جذابیت‌های رژه خودرویی ٢٢ بهمن دیروز بود؛ پلاکاردهایی در دست‌های بیرون آمده از پنجره خودروها، حامل شعارهایی بود که سیاست‌های استکباری و خصمانه آمریکا را محکوم می‌کرد موضوعاتی که در قطعنامه پایانی ۲۲ بهمن هم بر آن تاکید شد.

راهپیمایی خودرویی بهمن ٩٩ را باید در تاریخ و به نام ملتی ثبت کرد که با خلاقیت و نوآوری، بر شرایط کرونایی غلبه و در آستانه چهل و سومین سال پیروزی، بار دیگر پای سند انقلاب را امضا کردند.

اگرچه حضور خودروها و موتورسیکلت ها شاخصه راهپیمایی امسال بود اما بودند افرادی که مانند سال‌های قبل با پای پیاده بار دیگر دین خود را به انقلاب ادا کردند؛ پیرزنان و پیرمردان، جوانان و کودکانی که بارها و در ادوار مختلف صحنه هایی از همدلی و دل در گرو نظام داشتن را به تصویر کشیده بودند.

70