محمدجواد حق شناس از احتمال بروز اعتراضات جدید خبر داد

به گزارش خبر فوری ، محمدجواد حق‌شناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی مصاحبه ای با «خبرآنلاین» پیرامون اعتراضات اخیر داشته است که مشروح آن را در ادامه می خوانید:

در روزهای اخیر بحث تشکیل «شورای گفت‌وگوی سیاسی» مطرح شده که بانی آن وزارت کشور است. چه شد که وزارت کشور چنین تصمیمی را گرفت و آیا مورد استقبال احزاب نیز واقع خواهد شد؟

گفت‌وگو و ایجاد یک فضا برای گفتن و شنیدن، نقد کردن و نقد شنیدن، یکی از نیازهای ضروری کشور ما است. مدت‎هاست که در کشور ما فضاسازی لازم برای این موضوع صورت نمی گیرد. ما آنقدر با چنین فضایی فاصله داریم که بعضا وقتی مساله‌ای طرح می‎شود باعث تعجب و شگفتی ما است و بعضا این سوال در ذهن ما ایجاد می‌شود که چرا باید از یک امر ضروری و بدیهی که نیاز امروز انسان و جامعه ایرانی است، اینقدر فاصله گرفته باشیم. جامعه‌ای که در آن نقد و گفت‎وگو فرصتی برای مطرح شدن نداشته باشد و در آن مجال روبه رو شدن اندیشه‎ها فراهم نشود، طبیعتا دچار یک مشکل جدی است. حتی می‎توان آن را به عنوان یک انسداد گفتمانی و یا یک تعدی جدید در جامعه نامگذاری کنیم. طبیعتا هرگاه جامعه‌ای با یک انسداد روبه رو شود و حوزه‌های قدرت اجازه بیان دیدگاه‌های مختلف را که حتی می‎تواند در تضاد با دیدگاه حاکم باشد، ندهد و این تبدیل به فضایی شود که سخنان خوشایند را برای صاحبان قدرت بپذیریم و بپسندیم، عملا یک بیماری جدی را به جامعه تزریق کردیم که به شدت هم خطرناک است.

در این صورت جامعه‌ای که می‏ تواند از طریق بیان مشکلات هشدارهای لازم را در مورد بروز آسیب‎ها مطرح کند و زنگ‎های خطر را به صدا در بیاورد از این وظیفه اصلی فاصله می‎گیرد. این مشکلات و ناهنجاری‎ها چنان عرصه را تنگ می کند و فضای خاموش و سربسته‎ای را ایجاد می‌کند که ممکن است به ناگه سربربیاورد و تبدیل به آتشفشان شود. آن موقع کل جامعه و تر و خشک و تمام سرمایه‌های جامعه را طعمه خود قرار خواهد داد.

آن وقت چه خطراتی برای جامعه متصور خواهد بود؟ آیا می‌توان گفت که مواردی از نوع اعتراضات اخیر باز هم بوجود می‌آیند؟
قطعا اگر مساله گفت‎وگو مورد توجه قرار نگیرد، ما باید آماده برخوردهایی از جنس اعتراضاتی که دی ماه امسال در کشور رخ داد باشیم. احساس نکنیم این روندی که امروز روی آرامش گرفته، دائمی خواهد بود. اگر نخواهیم برای ایجاد فضای گفتمانی جامعه فرصتی را فراهم کنیم، ممکن است که این زخم از نقطه دیگر و در زمان دیگری که غیرقابل پیش بینی است؛ سر بر بیاورد و آن موقع است که شاید دیگر به این راحتی نتوانیم جمعش کنیم.

این تصمیم وزارت کشور چگونه می‎تواند نقش‌آفرین باشد؟
به نظرم اقدام وزارت کشور می‌تواند در بین احزاب سیاسی که دیدگاه‎های متفاوتی دارند فضایی را برای گفت‎وگو و مفاهمه فراهم کند. البته نقطه شروع این تصمیم زمانی بود که در دی ماه اعتراضاتی را در برخی نقاط کشور شاهد بودیم. دو نشست هم در این زمینه برگزار شد. فکر می کنم اگر فضایی که وزارت کشور تصمیم به ایجاد آن دارد شکل نگیرد و از طرفی امکان نشر و گسترش و بیان انتقادات مردمی وجود نداشته باشد، خیلی نمی‎تواند برای رسیدن به هدف مورد نظر کمک کند.

این گفت‌وگوها قرار است تنها بین احزاب سیاسی شکل بگیرد؟
گفتگوی میان نخبگان سیاسی بحث لازمی است؛ بخصوص در فضاهایی که مسئولان امکان شنیدن آن را دارند. اما این مورد قطعا کفایت نمی کند. ما باید فضا را به سمتی ببریم که دانشگاه‎ها و رسانه‌ها و از همه مهمتر صدا و سیمای کشور در این مورد نقش خود را ایفا کنند. البته به نظر می‎رسد با انحصاری که بر صدا و سیما حاکم است این خواسته قابل تحقق نیست. حداقل انتظار از مسئولان صدا و سیما این است که از اتفاقاتی که رخ داد درس بگیرند و نسبت به ریزش جدی مخاطبانش در عرصه مسائل جدی سیاسی نگران باشند.

اگر این روند تبدیل به گفتمان عمومی شود و جامعه احساس کند سخنانش توسط نمایندگان و نخبگان شنیده می‎شود، طبیعتا بهتر می‌تواند مدیریت شود و فضای جامعه را به سمتی ببرد که ما دیگر این اعتراضات را در کف خیابان و جاهایی که امکان کنترل و جمع کردن آن به راحتی میسور نباشد، شاهد نباشیم.

15