روزنامه اطلاعات:
برخی اصحاب قدرت، اعتراضات را فقط محصول جنگ رسانه‌ای دشمنان می دانند و نه اشتباهات مسئولان
«متأسفانه برخی مقامات و اصحاب قدرت و رسانه و منبر و خطابه چنین گمان می‌کنند که اصولاً هر آنچه شاهد آنیم محصول جنگ رسانه‌ای دشمنان قسم خورده ایران و نظام است و در این طرف هیچ گروهی و یا غفلت و اشتباهی در کار نبوده و نیست.»
روزنامه اطلاعات نوشت: سردار رحیم صفوی می‌گوید این فتنه‌ها تمام می‌شود اما باز هم ممکن است سراغمان بیاید. پس نباید بی‌توجه باشیم ما باید مشکلات مردم را حل کنیم.
در این سخن مشاور عالی رهبری گزاره‌های درستی مطرح شده است و آن امکان استمرار بحران و زیر خاکستر ماندن آتش تنش‌های اجتماعی در صورت بی‌توجهی است که با دمیدن بدخواهان به هر شعله دیگری می‌تواند هر لحظه خطرات امنیتی و اجتماعی تازه‌ای برای ملک و ملت به دنبال داشته باشد.
متأسفانه برخی مقامات و اصحاب قدرت و رسانه و منبر و خطابه چنین گمان می‌کنند که اصولاً هر آنچه شاهد آنیم محصول جنگ رسانه‌ای دشمنان قسم خورده ایران و نظام است و در این طرف هیچ گرهی و یا غفلت و اشتباهی در کار نبوده و نیست.
بی‌پرده باید گفت که این نگاه بسیار خوش‌بینانه، و گمراه‌کننده و اشتباه است و اصولاً کمکی به حل بحران هم نمی‌کند. اگر قرار است راه را بر هر ناامنی و دخالت بیگانه و گروه‌ها و گروهک‌های معاند و حرکت‌های تروریستی ببندیم و تمام قد از استقلال و آزادی و تمامیت ارضی و امنیت کشور حراست نمائیم چون همیشه نیازمند حمایت مردمی و وحدت کلمه و همراهی جامعه هستیم و لذا باید گوش شنوایی برای مطالبات آنها داشته باشیم.
بی‌تردید در طول این مدت اتفاقات تلخ، تروریستی، حتی جنایتکارانه و کاملاً خلاف اخلاق و انسانیت ممکن است صبر و حوصله مدافعان امنیت کشور و آستانه تحمّل آنان را پائین آورده باشد که تا حدی طبیعی هم هست و نباید اجازه داد تا امنیت کشور و جامعه دچار آسیب شود اما این خشونت‌طلبی و اغتشاشگری عده‌ای معدود نباید موجد عکس‌العمل‌های افراطی و خارج از اخلاق و قانون شود و نیز نباید ضرورت توجه به مطالبات بخش وسیعی از جامعه را که خواستار اصلاح وضع موجود هستند از بین ببرد.
اگر مشکلات جامعه را درست نبینیم و اگر گمان کنیم که مردم از سر سیری گلایه دارند و یا همه چیز خوب است و ما چقدر خوشبختیم، ره به خطا برده‌ایم. کافی است به میان آنان برویم و پای درد دل پیر و جوان و کاسب و مستأجر و دانشجو و… بنشینیم و روایت‌های آنان را بشنویم که چه دل پرخونی از تبعیض‌ها و فسادها و فاصله‌ها و نادیده گرفتن‌ها و بی‌توجهی‌ها و ناکارآمدی‌ها دارند و اینکه صدایشان به خوبی شنیده نمی‌شود و دردشان را گویی کسی حس نمی‌کند.
