ناکارآمدی حکومت دینی، عامل دین گریزی طیف وسیعی از دختران و پسران است

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: بدحجابی (و اخیرا بی‌حجابی) از اموری است که سالهاست نظام را با خود درگیر کرده، و راه‌های متعددی برای حل آن پیش گرفته شده، اما نه تنها معضل برطرف نشده بلکه کما و کیفا بر شدت آن افزوده شده است.

حل این معضل تنها یک راه دارد. توضیح آنکه، با روشن شدن افق‌های روشن پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و برچیده شدن نظام استبدادی و سرسپرده بیگانگان، و تشکیل نظام سیاسی جدید، زنان و دختران بی‌حجاب این سرزمین گروه گروه با حجاب شده و از این نماد استقبال کردند.

برای با حجاب شدن بانوان نیاز به اجبار و الزام قانونی نبود. کارآمدی مذهب و روحانیت در برچیدن نظام شاهنشاهی و جایگزینی نظام اسلامی متکی بر آرای ملت کافی بود تا دل‌های پاک دختران و زنان را به "استقبال از حجاب" وادارد، و پسران و مردان را برای دفاع از سرزمین و انقلاب به جبهه‌های نبرد و "استقبال از شهادت" گسیل دارد. نه تنها نیاز به اجبار و الزام قانونی نبود، بلکه حتی نیاز به کار فرهنگی هم نبود، زیرا عملکرد روحانیت و طیف مذهبی به تنهایی کافی بود. کارایی "عمل" به عنوان یک عامل مشوق به مراتب بیش از "حرف و سخن و تبلیغ زبانی" است.

اینک پس از گذشت بیش از چهار دهه از آن روزها، باز هم عاملی که می‌تواند دختران و زنان را به حجاب، و پسران و مردان گریزان از نماد‌های دینی را به دین و مذهب فرابخواند، اثبات کارآمدی حکومت دینی است. اگر متولیان امر توانسته بودند کارآمدی حکومت دینی را در دنیای امروز در ابعاد گوناگون، به ویژه بعد اقتصادی و معیشتی نشان دهند، و جوان ایرانی براساس فطرت پاک خویش، با چشم خود می‌دید در دنیای امروز با وجود مکاتب متعدد، حکومتی دینی برای او و جامعه اش، زندگی، رفاه، شغل، آزادی، حق مشارکت اجتماعی و سیاسی، و آینده روشن به ارمغان آورده، از همه نماد‌های دینی از جمله حجاب استقبال می‌کرد و اصلا نیازی به نیروی انتظامی و گشت ارشاد و حتی فعالیت فرهنگی ویژه‌ای در خصوص حجاب نبود. نشان دادن یک نظام سیاسی دینی موفق در ابعاد گوناگون، و الگوی کارآمد، بهترین تبلیغ برای دین و مذهب بود.

مهمترین دغدغه امام خمینی در اواخر عمر شریف شان "کارآمدی حکومت دینی" بود، ولی افسوس که روحانیت و متولیان امور این دغدغه را جدی نگرفتند، یا برای اثبات کارآمدی به کجراهه رفتند، و همین عامل دین گریزی طیف وسیعی از دختران و پسران این سرزمین است.

در شرایط کنونی سخنرانی و خطبه جمعه و کار فرهنگی، یا زبان تهدید و مانند آن کارایی ندارد، بی‌جهت نیروی خود را در این عرصه‌ها نباید صرف کرد.

باید از نقطه‌ای که دچار انحراف شدیم، باز گردیم و بر عناصری که می‌تواند نظام را کارآمد گرداند، و مردم را به آینده امیدوار سازد، متمرکز شویم. عرصه را برای مشارکت همگان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، و اقتصادی بگشاییم؛ از انحصارطلبی و حذف یکدیگر دست برداریم؛ سیاست تعامل با دنیا را در پیش گیریم، و در پی حل مشکلات داخلی برآییم، و اگر جمهوری اسلامی بتواند نظامی کارآمد و الگو در زمینه‌های مختلف بسازد و در مقابل دیدگان فرزندان این سرزمین بگذارد، آن روز گروه گروه از دین، نماد‌های دینی و حکومت دینی استقبال خواهند کرد. "یدخلون فی دین‌الله افواجا". به امید آن روز.