بررسی دلیل سکوت احمدی‌نژاد در قبال غزه؛ هوش سیاه
سکوت احمدی‌نژاد بیش از یک حرکت سیاسی، استراتژی رسانه‌ای برای مطرح ماندن در فضای رسانه‌ای است.
کورش زارعی- این روزها در محافل سیاسی و رسانه‌ای یک سوال مطرح است، چرا احمدی‌نژاد سکوت کرده است؟ احمدی‌نژاد همواره ثابت کرده که به عنوان یک سیاستمدار باهوش به بهترین شکل از زمین رسانه و مسائل مختلف بهره ببرد و خود را به تیتر یک رسانه‌ها بدل کند.
سیاستمدار کارکشته‌ای که از مرگ یک رپر آمریکایی هم با یک توییت می‌تواند برای خود موج رسانه‌ای هدفمند بسازد، قطعا می‌داند سکوت این روزهایش چه نتایجی در پی دارد.
رییس جمهور اسبق ایران به خوبی می‌داند که اگر مانند دیگر سیاستمداران کشور حمله اسرائیل به غزه را محکوم کند و در این خصوص اظهار نظر کند، نهایتا چند ساعتی به تیتر یک رسانه‌ها می‌رسد، اما اکنون با سکوت آگاهانه خود، بیش از ۲۰ روز است که در همه محافل برای واکاوی سکوتش، نامش مطرح می‌شود.
او در حقیقت از استراتژی سکوت استفاده کرده تا به طور کاملا رایگان از این فرصت استفاده کند و به عنوان ترند یک این سه هفته باشد. موج سواری بر موضوعاتی که در مواقع حساس مانند قضایای غزه و جنایات صهیونیست‌ها همگان در مورد آن صحبت می‌کنند، از ویژگی‌های بارز محمود احمدی نژاد است که این بار با استراتژی سکوت به جریان افتاده است.
وگرنه چه کسی فراموش کرده است که احمدی نژاد وقتی رییس جمهور بود، حتی به انکار هولوکاست نیز پرداخت. حال چطور می‌شود چنین فردی با چنین سابقه‌ای در قبال غزه و اتفاقاتش سکوت کند؟
قطعا این سکوت را باید سکوتی تاکتیکی دانست، سکوتی که به سود احمدی نژاد شده و گمان می‌رود در آینده‌ای نه چندان دور اظهارات جدیدی را پیرامون فلسطین و غزه از این شخصیت سیاسی شاهد باشیم اما این اتفاق در لحظه‌ای اتفاق خواهد افتاد که در پازل تیم رسانه‌ای وی تعریف شود. احمدی‌نژاد باز هم از هوش سرشارش استفاده کرده، اما این بار در مسیری نادرست. هوش سیاه برای رییس جمهور سابق ایران، برای منکر هولوکاست این بار جهتی نادرست اتخاذ کرده‌است.
