انتقاد زیدآبادی از منتقدان کابینه پیشنهادی پزشکیان/ مگر جز این است که پزشکیان بارها و بارها بر لزوم آشتی و همکاری و همراهی تمام جناح‌های داخلی ایران اصرار ورزید؟
ترکیب کابینۀ پیشنهادی دکتر پزشکیان به مجلس انتقادات و بعضاً حملاتی را بخصوص از جانب بدنۀ نیروهای اصلاح‌طلب در پی داشته است.
احمد زیدآبادی تحلیلگر سیاسی نوشت: ترکیب کابینه از چند جهت مورد نقد جدی است اما آنچه در فضای مجازی جریان دارد، در موارد زیادی خارج از قالب نقد است و حکایت از نوعی سرخوردگی و نومیدی و حتی پشیمانی تعدادی افراد از رأی دادن به رئیس‌جمهور دارد.
تنوعِ واکنش افراد به چیزی که نمی‌پسندند و یا آن را به حال خود یا جامعه مضر میدانند، امری طبیعی است اما اگر برخی واکنش‌ها در چارچوب تحلیلی روشنی نگنجد، از جنس بازتاب‌های روانی زودگذری است که روزانه در کوچه و خیابان به تکرار از سوی بسیاری از مردم عادی دیده می‌شود.
کنش سیاسی معنادار معمولاً در چارچوب تحلیل روشن از شرایط و وضعیت مشخص صورت می‌گیرد و بدین جهت، با تکیه بر مؤلفه‌های همان تحلیل، می‌توان دربارۀ درستی و نادرستی آن داوری کرد.
افرادی که کابینۀ پیشنهادی آقای پزشکیان را به باد نقد و حمله گرفته‌اند، قاعدتاً همگی از یک گرایش و گروه نیستند و از موضع و زاویۀ واحد و مشترکی نیز برخورد نمی‌کنند، بنابراین، نقد متقابل آنها نیز نمی‌تواند با مؤلفه و معیار واحدی صورت گیرد.
در میان این افراد، یک دسته، نیروهایی‌اند که وضعیت موجود را به‌طور کامل غیرقابل اصلاح میدانند و به همین جهت انتخابات را نیز فاقد هرگونه معنا و اثرگذاری معرفی می‌کنند. بدون تردید آنها از «حق» هر نوع نقد و اظهارنظر و اعتراض به کابینه برخوردارند، اما چون خارج از چارچوب تحلیلی خود رفتار می‌کنند، نقد و اعتراض‌شان منطقی به نظر نمی‌رسد. آنکه کلیت یک پدیده را به‌طور کامل نفی می‌کند، پرداختن به جزئیات آن از موضعِ اینکه چه وزیری بهتر و چه وزیری بدتر است، نوعی نقض غرض و ورود به چارچوب اصلاح‌طلبی است.
از این رو، این دسته از معترضان اصولاً رویکردشان از نوعِ جنگ روانی و تخریب اما در عین حال تناقض‌آلود است.
عده‌ای دیگر از منتقدان، کسانی‌اند که از همان ابتدا نسبت به روند انتخابات و رویکرد دکتر پزشکیان ظنین و بدگمان بوده‌اند و انتظار کار مثبت و مؤثری از او نداشته‌اند و به همین علت در انتخابات هم شرکت نکرده‌اند. این بخش از منتقدان، قاعدتاً از موضع اثباتِ «حق به‌جانبی» و «احتجاج» دربارۀ «اشتباه» بودن شرکت در انتخابات می‌توانند ترکیب کابینه را شاهد مثال آورند، اما دامن زدن آنها به سطح انتظارات از پزشکیان و ترکیب کابینه‌اش و بخصوص بیان توقع و گریبانگیری از او، به اندازۀ گروه نخست غیرمنطقی و تناقض‌آلود و خارج از چارچوب خودشان است.
گروه سوم اما بخشی از اصلاح‌طلبانند که با رأی دادن به آقای پزشکیان و فعالیت به نفع او، انتظاراتی از ترکیب کابینۀ او داشته‌اند که اکنون با معرفی کابینه نه‌فقط آن را برآورده نمی‌بینند بلکه آن را از جهات مختلف مغایر توقعات خود میدانند. بنابراین، نه‌فقط از وضعیت پیش آمده نومید و پشیمانند بلکه حتی دکتر پزشکیان و کابینه‌اش را آلت دست نهادهای قدرت و در نتیجه مضر به حال جامعه می‌شمارند.
حال پرسشی که می‌توان روبه‌روی این افراد قرار داد این است که آنها سطح انتظارات خود از کابینۀ آقای پزشکیان را بر مبنای کدام تحلیل تا این حد بالا برده‌اند؟ اگر تحلیل خاصی در این مورد وجود ندارد که واکنش آنها از سر هیجان است اما اگر تحلیلی وجود دارد، آن تحلیل بر مبنای کدام داده‌های مشخص تدوین شده است؟ در واقع در اینجا روی سخن با رهبران و بزرگان طیف‌های مختلف اصلاح‌طلب است که یا با حملات حامیان خود به دولت پزشکیان همسو شده و یا در برابر آنان سکوت کرده‌اند.
مگر جز این است که میزان تخصص حرفه‌ای آقای پزشکیان در زمینۀ حکمرانی از همان لحظۀ نخست مشخص بود؟ مگر غیر از این است که خودش بارها و بارها تکرار کرد که اهل دعوا نیست و کار با دعوا پیش نمی‌رود؟ مگر سوای این است که پزشکیان به کرات تأکید کرد که خواهان اجرای سیاست‌های کلی نظام است؟ مگر جز این است که شخص پزشکیان بارها و بارها بر لزوم آشتی و همکاری و همراهی تمام جناح‌های داخلی ایران اصرار ورزید؟
با این حساب، اگر واقعاً تحلیلی وجود دارد که سطح انتظارات بالا از کابینۀ پزشکیان را موجه نشان می‌دهد آن تحلیل بر پایۀ کدام‌یک از نظرات و دیدگاه‌های آقای پزشکیان بنا شده است؟ و اگر تحلیلی وجود ندارد، کنش و واکنش بدون تحلیل قرار است چه ثمری داشته باشد و به کدام نقطه ختم شود؟
در واقع، بسیاری از رأی‌دهندگان بر مبنای دو تحلیل وارد صحنۀ انتخابات شدند. یک عده، صِرف تأیید صلاحیت پزشکیان را نشانۀ انعطاف نظام برای انجام پاره‌ای اصلاحات با روش اجماعی قلمداد کردند و رأی به او را موجه دانستند.
جمعی دیگر نیز صرفاً از ترس به قدرت رسیدن طیف حامی سعید جلیلی، حضور در انتخابات و رأی به پزشکیان را به عنوان امری بازدارنده از بلایی آنی توجیه کردند.
این دو دسته گرچه هر دو نسبت به برخی اعضای کابینه نقد جدی دارند اما منطقاً نمی‌توانند تا نفی کلیت کابینه و اظهار نومیدی و پشیمانی پیش بروند چراکه برای دستۀ اول اگر فرض انعطاف نظام همچنان پابرجا باشد، ترکیب کابینه خللی در آن تحلیل وارد نمی‌کند و برای دستۀ دوم نیز همین‌که یاران آقای جلیلی در کابینۀ پیشنهادی وجود ندارند، انتظار و توقع‌شان برآورده شده است. با این حساب، این همه غوغا و قیل و قال بر سر کابینه‌ای که هنوز امتحان خود را پس نداده است برای چیست؟
آقای زید آبادی مردم به پزشکیان رای ندادند که چپ و راست با هم آشتی کنند. چپ و راست به جهنم که با هم قهر باشند. مردم حقشان را از نظام حاکم و اقلیت قلدر می خواهد. اگر پزشکیان فکر می کند با آشتی کنان چپ و راست حق مردم احقاق می شود. فی بها. اما اگر کاری را که هاشمی و روحانی و خاتمی حریف نشدند. او هم در مراسم اشتی کنان نتواند. مرحله بعدی انفجار دیگ زود پز است.
زید آبادی رفته ببینه فاضلی چی نوشته عینا کپی پیست کرده
مرد حساب لازم نیست به حوزه لفظ قلم صحبت کردن پناه ببرید.
برادر من خراب کردید، خراب!
جای ماله کشی کردن تو و اون فاضلی و شستشوی مغزی مردم برید او باسواد ترین رئیس‌جمهور تاریخ دنیاتون رو قانع کنید.
لازم نکرده برای ما مردم بندری برقصید بلکه چیزی از یادمون بره
چرا فکر میکنی ما ماله کشی تو ارزشی و مرزشی رو میتونیم ببینیم اما ماله کشی شماها رو نه؟
این قصه ها رو برید برای کس دیگه تعریف کنید
ما رااز دیگ نترسانید .ان دیگ جنسش از حلبیست !!!!
سلام جناب آقای زیدآبادی من قصد پاسخگویی به فرمایشات پر مغز حضرتعالی را ندارم اما نکته ای که این وسط و در فرمایشاتتان سهواً مغفول مانده را به استحضارتان می رسانم.
مردم ما صرفا بدلیل ترس از روی کار آمدن شخص آقای جلیلی پای صندوق های رای نیامدند بلکه بدلیل ترس از روی کار آمدن نگرش و پایگاه فکری که محدود کننده بیش از پیش آزادی های اجتماعی و مغفول به عمد از جایگاه و حق مردم در استقرار نظام های سیاسی و حکومتی که نماینده آن آقای جلیلی بوده و احتمالا همیشه هستند به میدان آمدند همه میدانند که وزرای کابینه مرحوم رئیسی و کابینه احتمالی آقای جلیلی همگی از این سنخ مدیران هستند لذا به حضور حتی یک نفر از این گروه در کابینه آقای پزشکیان نقد و اعتراض دارند که انتقاد درستی است. آقای پزشکیان در تمامی سخنان تبلیغاتی قبل و بعد از انتخابات و حتی در جریان تنفیذ و تحلیف گفتند کابینه من کابینه وحدت و وفاق ملی و اجتماعی است بنا بر این انتقاد به انتخاب فردی مثلا صرفاً اصلاح طلب و یا مثلاً اصولگرا در این ترکیب نیست اصلا و ابدا اما انتقاد به گزینش افرادیست که ما مردم بدرستی در قاب اقلیت محوری، تندروی و ضدیت با مردم جای میدهیم. بر خلاف هوادارن پایگاه اصولگرایی، اگر هوادارن پایگاه اصلاح طلبی یعنی مردم ما بانیان وضع موجود را فراموش کنند اما با استمرار وضع موجود بشدت مخالف و متنفرند. لطفا درک کنید که مطمئناً انتخاب و معرفی افرادی از مسببان وضعیت کنونی منجر به استمرار وضع رقت بار و قاجعه آمیز کنونی خواهد شد. چرا که از کوزه همان تراود که در اوست.
درود بر شما . بسیار عالی فرمودید .
آقای زید آبادی! ما هنوز پس از ۴۵ سال و اندی یاد نگرفته ایم در انتخابات و تشکیل دولت باید ابتدا حزبی فکر کنیم و سپس ملی و در نهایت بین المللی. در نظامهای سیاسی دمکراتیک امروز دنیا برگزاری انتخابات و تشکیل دولت و پارلمان بدون وجود احزاب سیاسی شناسنامه دار و ریشه دار و نگاه و تفکر حزبی امری ابتر و بی معناست! حزبی که حتی تحت نام پیروز انتخابات شده حق مسلم اوست که اعضاء دولتش را از میان اعضاء حزب سیاسی پیروز انتخابات و آنهم بر اساس شایسته سالاری و انتخابات درون حزبی برگزیند و رئیس جمهور نمی تواند با فشار بیرونی از این قاعده کلی سرپیچی کند و اعضاء دولتش را از خارج حزب سیاسی پیروز و حتی ار اعضاء احزاب مخالف دولت برگزیند!
این هم ا ز وسط با زان یا دو روهای سیستم است،،
در حد تنفر از چرندیات صداو سیما از رایی ک به پزشکیان دادم بیزارم فکرشو ن انقد قدر نشناس باشه در حق ظریف و آذری جهرمی و عبدالعلی زاده فاتحه رویا دولت سوم خاتمی که این همه ادعا کرد به فنا رفت متاسفم ک چرا باطله رای ندادم
انتخاب وزرایی از جناح اصولگرا توهین آقای پزشکیان به کسانی است که بهش رای دادند
۳گزینه وزارت کشور،آموزش وپرورش وورزش را با کنار بگذارد ودکتر ظریف را برگرداند شاید کمی از ناراحتی هوادارنش کم شود
ویترین یک رئیس جمهور معاونان واعضای هیئت دولت است.
در این ویترین چیز گرانقیمتی پیدا نمی شود
اغلب افراد معرفی شده از متهمان وضع موجود هستند چگونه می‌شود به کسانی که در فلاکت مردم نقش داشتند فرصت مجدد داده شود
الان قطع الرجاله ؟ علی آبادی باز ؟
یادتون رفته رئیسی در انتخاب وزرا چند وزیر دولت روحانی رو معرفی کرد یادتون بیاد همین مخبر مخالفت کرد و حضورشو منوط به حذف اون افراد کرد پزشکیان بازی خورد
آقاي زيد آبادي ،،،ازموده را ازمودن خطا است
سالی که نکوست از بهازش پیداست،تمام وزاری مهم و کلیدی را به دشمن اصلاحات داده است،آقای زید آبادی تو قسم خورده بودی که دیگه در سیاست دخالت نکنی،پس چی شد؟؟،
جناب آقای پزشکیان تا دیر نشده ۲وزیر معرفی شده برای کشور وآموزش وپرورش(جمعیت این وزارتخانه ۱۹ میلیون نفرند) را عوض کنید.هر دو وزارتخانه بسیار مهم وحساسند.بخصوص آوپ که صنعت رشد یک کشور است.اگر سری به مدارس بزنید متوجه خواهید شد که در این ۳ سال چه بلایی بر سرمایه ها و عزیزان این کشور آمده است.البته افت میانگین معدل پایه ۱۲ در این ۳ سال گواهی بر این مدعا می باشد.لطفا بخاطر آینده این سرزمین در گزینه های وزارتخانه های کشور و آموزش و پرورش تجدید نظر کنید.
اغلب این افراد معرفی شده جزو متهمان وضع موجود هستند با کدام عملکردی مجددا آنها را انتخاب کردید
آفرین خوب گفتی و گل گفتی.اصلاح طلبان چقدر عجولند و چقدر زود نتیجه گیری می کنند.گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی ،شک نکنید.