احمد زید آبادی، تحلیلگر سیاسی:
پزشکیان بخواهد دعوا کند، برمی‌گردیم سر خانه اول/ ما دولتی نمی‌خواستیم که وزیر ارشادش رسایی و علومش ثابتی باشد
به طور مشخص وزرای پیشنهادی سه وزارتخانه و از میان آن‌ها دو وزارت حساس، به نظر نمی‌رسد دارای خط فکری و گفتمانی باشند که بخواهند با دولت همراهی کنند. به غیر از این‌ها، کابینه پیشنهادی نکات مثبت و قابل دفاعی دارد.
وزرای پیشنهادی پزشکیان در کمیسیون‌های تخصصی مجلس حاضر می‌شوند و اخبار حاکی از آن است که جلسات رای اعتماد از روز شنبه آغاز خواهد شد. فهرست ۱۹ وزیر واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت و باعث هجمه‌های زیادی به پزشکیان شد. ابقای وزیر اطلاعات دولت سیزدهم، معرفی یک فرد نظامی دیگر برای تصدی وزارت کشور و توجه نکردن به زنان و اقلیت‌ها بر خلاف گفته‌های پیشین از جمله مسائلی است که منتقدین مطرح میکنند.
مسعود پزشکیان قصد دارد دولت وفاق ملی را تشکیل دهد. به همین دلیل هم فهرستی متشکل از تفکر‌های مختلف به مجلس ارائه داد که نظرات متفاوتی راجع به آن مطرح میشود. هجمه به پزشکیان خیلی زود آغاز شد و به نظر می‌رسد که کل کابینه پیشنهادی، زیر سایه چند نام قرار گرفت که حامیان پزشکیان معتقدند با وعده‌های او سازگاری ندارند. برای بررسی ابعاد این موضوع با احمد زیدآبادی، نویسنده و تحلیلگر سیاسی گفتگو کردیم.
زیدآبادی درباره انتقاد‌ها به پزشکیان و واکنش‌هایی که طی چند روز گذشته مطرح شد، گفت: «به طور مشخص وزرای پیشنهادی سه وزارتخانه و از میان آن‌ها دو وزارت حساس، به نظر نمی‌رسد دارای خط فکری و گفتمانی باشند که بخواهند با دولت همراهی کنند. تردید و سوال‌هایی درباره وزیر کشور وجود دارد. آقای مومنی شخصیتی متین، جاافتاده و مودب است، اما نمی‌دانیم چه خواهد کرد و آیا توافقی میان او و آقای پزشکیان قرار گرفته یا نه. وزارت اطلاعات مورد بعدی است که همه می‌دانیم کلاً از کنترل رئیس دولت خارج بوده و اگر کسی از خودشان را بگذارند، مسلط‌تر است و همان شیوه‌ها را ادامه می‌دهد. اگر فردی غیر از این باشد، معتقدم که آن شخص نمی‌تواند کار موثری انجام دهد؛ مثل دوره‌ای که آقای علوی وزیر بود.»
وی افزود: «مورد آخر به آقای دنیا مالی مربوط میشود که تاثیر سیاسی گسترده‌ای ندارد، اما بالاخره یک حوزه تخصصی است و انتظار این بود که یک متخصص نامدار اهل ورزش آنجا را اداره کند. به غیر از این‌ها، کابینه پیشنهادی نکات مثبت و قابل دفاعی دارد. فکر می‌کردم آقای میدری (گزینه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) با موانعی روبرو شود. سیدعباس صالحی مسئولیت را قبول کند. خیلی از نام‌هایی که انتظار داشتیم، در این فهرست هستند. به این فهرست میشود انتقاد کرد و جای انتقاد هم دارد. اما فراتر رفتن از انتقاد، اظهار ناامیدی و پشیمانی کردن، حمله به پزشکیان و اتهام‌زنی به او بنیانی ندارد.»
این تحلیلگر سیاسی با دسته‌بندی منتقدان کابینه پیشنهادی، اظهار داشت: «آن‌هایی که الان اعتراض دارند سه دسته هستند؛ دسته اول اعتقاد دارند که این سیستم اصلاح پذیر نیست و انتخابات هم بی‌معناست. وقتی کلیت چیزی را رد میکنیم، ورود به جزئیات دیگر معنی ندارد. اما شاهد نظردهی آنان درباره خوب یا بد بودن وزرای پزشکیان از سوی دسته اول هستیم. وقتی به چنین مساله‌ای ورود میکنند، از همان چارچوب براندازانه‌شان هم خارج می‌شوند. اظهارنظر حق آن‌هاست، اما غیرمنطقی و خارج از چارچوب‌های خودشان است.»
وی افزود: «گروه دوم از ابتدا به این روند ظنین بودند و اعتقاد داشتند آمدن آقای پزشکیان نتیجه یک تبانی و برنامه‌ریزی از بالا بود. به همین دلیل امیدی به این که اتفاق مثبتی بیافتد، نداشتند. حالا کابینه معرفی شده آن‌ها می‌توانند بگویند دیدید همان که ما گفتیم. این‌ها می‌توانند به این شکل انتقاد کنند، اما نمی‌توانند بگویند چرا آقای ایکس هست و ایگرگ نیست و سطح انتظارات را بالا ببرند. شما که انتظاری نداشتید، منتظر بودید چه کسانی بیایند؟ انتقادات این گروه هم تناقض‌آلود است.»
زیدآبادی تاکید کرد: «دسته سوم دوستانی بودند که در انتخابات شرکت کردند و یک طیف هستند. بخشی ظاهراً انتظاراتشان خیلی بالا بوده و الان می‌بینند که توقعاتشان برآورده نشد. معتقدم هر انتظاری در چارچوب یک تحلیل معنا می‌دهد. خوب است بدانیم تحلیل این دوستان چه بوده و چرا فکر می‌کردند آقای پزشکیان باید کابینه‌ای معرفی کند که از هر جهت انتظارات آنان را برآورده کند. این انتظارات در کدام چارچوب تحلیلی می‌گنجد؟»
در پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان، شاهد برخی رفتار‌های احساسی و عاطفی به مساله کابینه هستیم. این ناشی از بالاتر بردن سطح انتظارات از چارچوب تحلیل‌های واقعی و عینی است
این روزنامه‌نگار با تاکید بر لزوم عبور از موانع برای آغاز کار دولت، یادآور شد: «پزشکیان از روز اولی که وارد شد، چیزی جز این گفت می‌خواهم در چارچوب سیاست‌های کلی نظام حرکت کنم، اهل دعوا نیستم، باید با هم آشتی کنیم و به وفاق برسیم؟ آیا انتظار این بود که پزشکیان گزینه‌های خود را صرف نظر از اینکه مجلس چه واکنشی به آن‌ها نشان می‌دهد یا فرض کنید نهاد رهبری یا نیرو‌های دیگر چه نظری راجع به آن‌ها دارند یک تنه معرفی کند؟ لابد بعد از رد این‌ها باید آدم‌های رادیکال‌تری را معرفی می‌کرد. این که ایجاد دعوا میکند و پزشکیان را همین اول در چاله می‌اندازد. معتقدم که پزشکیان چانه‌زنی کرده، اما مطمئناً ابهاماتی وجود دارد که باید روشن شود. چرا بعضی وزارتخانه‌های کلیدی با این وضعیت مواجه شده. آیا گفتگویی با آن‌ها صورت گرفته؟ قول همکاری با رئیس‌جمهور را دادند یا ندادند؟ این مساله باید روشن شود نه این که سطح انتظارات خیلی بالایی را در نظر بگیریم و امیدی که به وجود آمده را تبدیل به ناامیدی کنیم. باید ببینیم این وزرای پیشنهادی در چه پروسه‌ای انتخاب شدند.»
زیدآبادی تاکید کرد: «مثلاً آقای مومنی تا حالا کارنامه‌ای بروز نداده چه بسا عملکرد خوبی از خود نشان دهد. یکی از مسائلی که در حال حاضر مطرح میشود، موضوع استانداران است. وزیر کشور نمی‌تواند به تنهایی استانداران را منصوب کند. انتصاب آنان باید در کابینه تصویب شود. آقای مومنی خلق و خوقی مناسبی دارد و اگر اهل شدت برخورد نباشد و به ویژه حمایت دستگاه را پشت سرش خودش داشته باشد، به عملکرد خوب کمک میکند. تجربه عبدالله نوری را نباید فراموش کنیم. مجلس پنجم وزیر کشور را استیضاح و برکنار کرد. مجلسی که خیلی با مجلس فعلی فرق می‌کرد. چنین تجربه‌ای وجود دارد، بنابراین باید بتوانیم کار کنیم.»
این تحلیلگر سیاسی درباره محدودیت‌ها و مشکلات رئیس‌جمهور، خاطرنشان کرد: «تکلیف رئیس جمهور در کشور مشخص است. در یک باتلاقی گیر میکند، همه مسئولیت اجرایی روی دوشش است، مردم مطالباتشان از اوست و ابزاری که دارد – یعنی دستگاه دولت – بی‌نهایت ناچیز است. این دستگاه دولت هم برای تشکیل باید تائید مجلس را بگیرد. کابینه اگر بخواهد از مجلس عبور کند، بالاخره باید هماهنگی بین پزشکیان و آقای قالیباف صورت بگیرد. اگر کابینه‌ای به مجلس برود که بخواهند نصف وزرایش را بیاندازند، با چه ابزاری می‌خواهد از این وضعیت عبور کند؟ پیش از این گفتم که اگر رهبری، قالیباف، اژه‌ای و نظامیان مثل سردار باقری نخواهند با پزشکیان کار کنند، چه ابزاری در دستش هست که بخواهد کارش را پیش ببرد؟ نهاد ریاست‌جمهوری جای دعوا نیست. آن‌هایی که تا حالا دعوا کردند، کدام‌شان به نتیجه مثبتی رسیدند؟ همین اول دعوا بخواهد شروع شود، دوباره برمی‌گردیم سر خانه اول. در حالی که پزشکیان آمد که دعوا‌ها را تمام کند.»
وی اضافه کرد: «چه کسانی منتقد هستند؟ یک بدنه همیشه رای می‌دهند. اما در آن بدنه‌ای که باعث ریاست‌جمهوری پزشکیان شد، دو تحلیل وجود داشت. یک تحلیل این بود صِرف پذیرش پزشکیان به معنای وجود اراده برای نشان دادن انعطاف در حکومت برای رفع پاره‌ای از مشکلات و پیشبرد پاره‌ای از اصلاحات است. این تحلیل وقتی با کابینه مواجه میشود، به طور طبیعی انتقاداتی دارد و البته تا زمانی که معتقد است اراده تغییر وجود دارد، خللی در تحلیلش ایجاد نمی‌شود. یک دسته امثال من بودند که دور اول انتخابات رای ندادند، ولی دور دوم شرکت کردند. ما که میدانستیم ضمانتی برای موفقیت وجود ندارد. اما نمی‌خواستیم دولتی را ببینیم که مثلاً وزیر ارشادش آقای رسایی، علومش امیرحسین ثابتی و دیگر وزرایش نبویان و کوچک‌زاده و مانند آن‌ها باشند. الان کدام یک از این چهره‌ها یا چهره‌هایی شبیه به این‌ها را آقای پزشکیان معرفی کرده که من نوعی بخواهم ناراحت باشم؟ ما هم نمیتوانیم با این کابینه برخورد تندی کنیم.»
زیدآبادی با تاکید بر لزوم پرهیز از ایجاد دعوای سیاسی و برخورد احساسی، یادآورد شد: «در پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان، شاهد برخی رفتار‌های احساسی و عاطفی به مساله کابینه هستیم. این ناشی از بالاتر بردن سطح انتظارات از چارچوب تحلیل‌های واقعی و عینی است. زمانی که انتظارات با تحلیل تطابق پیدا نکند، سرخوردگی و ناامیدی به وجود می‌آید که در نهایت به برخورد و واکنش تند می‌رسد. کسانی حکم تحلیلگر یا رهبری را دارند باید توضیح بدهند که انتظارات غیرواقعی به چه صورت ایجاد شده است. پزشکیان بارها مسیر و برنامه‌اش را مطرح کرد، اما برخورد‌ها به شکلی شده که انگار همین اول کار رئیس‌جمهور توزرد از آب درآمده! آقای پزشکیان احتمالاً تا چهار سال آینده رئیس‌جمهور است. مجلس هم تازه تشکیل شده و تا چهار سال دیگر انتخاباتی نیست. می‌خواهیم در این فاصله چه کنیم؟ بالاخره یک نقطه امیدی پیش آمده. کشور مشکل دارد و امید این است که سیستم هم ممکن است همراهی کند، مذاکرات جدی و رفع تحریم صورت بگیرد، در حوزه حجاب ملایمتی به خرج داده شود و از این فیلترینگ سخت و سنگین نیز رهایی پیدا کنیم. در نهایت باید تغییرات ملایمی در کشور صورت بگیرد. اگر این مسیر کور شود، از پسش انقلاب در نمی‌آید، هرج و مرج شدید متولد میشود.»
معلومه شما برای ریاست می جنگید ما مردم برای نون. بیچاره ما
داش احمد خداشاهده ازین که اینقدر ضعف از خودتون نشون میدید براتون متاسفم
پزشکیان بخواهد دعوا کند، برمی گردیم سر خانه اول؟؟
فرق تو و پزشکیان با روحانی چیه این وسط
دولت سیزدهم و پایداریها در همه امور متخصصنند جز (اقتصاد و سیاست خارجه و رفاه و اموزش و پرورش و کشور داری و....) این دولت همان دولت قبل است فقط تخصص هایی که نداشتند را تغییر داده اند ، و تخصص انها را خودتان میدانید ،
میدونی که خواست مردم چی بود، پزشکیان هم میدونه
درخصوص پاسخ اظهارات زیدآبادی ارجاع میدم به مطلبی که همین امروز ودرهمین کانال با عنوان هیولا سازی جلیلی جهت توجیه ضعفهای پزشکیان که به نظرم ماروفریب داد
پزشکیان چه می‌کنی؟؟؟ لطفاً اسم کابینه دولت چهاردهم را بگذارید کابینه املت قارچ اسفناج گوجه‌فرنگی کلم بروکلی سیب زمینی سرخ کرده!!! اصولگر پایداری اصلاح‌طلب پاجوش همه رقم بیا مشتری ارزون کردم همه ببرند!
من دلم برا اون هلیکوپتره میسوزد بیخودی از دست رفت ./کسیکه میخواد دولت وفاق تشکیل بده از اول اعلام میکند ./تو خیال کردی اینا به چندتا وزیر بسنده میکنند .خیر عزیزم اینا به مثابه جای پا وموفقیت برا حملات بعدی به قضیه نگاه میکنند ./
آقای زیدآبادی! مگر قرار است مردم با سرکار آوردن دولت جدید اصلاح طلب از چاله به درون چاه بیفتند؟! قرار است از چاله در بیائیم و بر روی سطح بلندی قرار بگیریم!
تنها راه حل مشکلات کشور اینه که آقای پزشکیان سیاست " نرمش سوپر قهرمانانه" رو به بالایی ها بقوبولونن و هر چه زودتر با آمریکا و دنیا وارد رابطه دوستانه بشن. بدون رفع تحریم ها و پیوستن به FATF هیچ مشکلی حل نخواهد شد و روز به روز وضعیت بدتر خواهد شد...
تازه از این وزیرا سه چار تا رو قلع و قمع میکنن و نهایتا کار بجایی میرسه که میگن جلیلی بیاد مجلس و از کابینه دفاع کنه
مردم فراموش نکرده اند در دولت قبل همه مسولان اصلاح طلب کنار گذاشته شدن مگر الان آقای پزشکیان رئیس دولت نیست چرا با نام وفاق ملی میدان را تحویل اصول گراها وتند روها داده
اتفاقاً با اعتصاب، تحصن، تحریم، اعتراضات مدنی و صنفی امکان تغییرات سیاسی گسترده و ساختاری در کشور به وجود می آید وگرنه با تغییر رئیس جمهور و دولتها هیچ اتفاق خاصی در این کشور نمی افتد و روز به روز وضعیت بدتر و بدتر می شود!
رای ۲۶ درصدی پزشکیان را مصادره نفرمایید مردم به ایشان رای دادند نه به اصلاح طلبان.
همه پستهای مهم را بدید به اصولگراها و دولت سایه، از رای مردم هم نردبان درست کنید به نفع خودتون که مشکلی تو دولت براتون پیش نیاد همه با هم رفیق سر سفره ملت بخورید و حال کنید، دعوا هم نکنید کار زشتیه یک نون پنیری هست با هم بخورید! چیزی که نمیشه چند صباحی اینطوزی نرم نرمک بگذره، تا ببینیم شاید اون وزیره تواناییهاش یک وقت گل کرد، شاید تونست دستی بکشه روی زندگیش.....
بابا دعوا نکنید!!
ما تلویزیون روشن میکنیم هر از گاهی از اون پنجره کت شلوارهای مارک شما را میبینیم که روی آستینش اب دهنتون افتاده و لا لا کردید!!!!!
دعوا فقط نکنید بابا جان
ما به پزشکیانی رای دادیم که از خاتمی و ظریف خط میگرفت نه پزشکیانی که با ساده لوحی تمام
به پایداریهایی که هیچ صلاحیتی
برای تصدی پستهای مدیریتی کلان
را ندارن پست وزارت بدن !
تمام بدبختی این مملکت زیر سر
کارشکنیهای ریزو درشت پایداریها
اززمان روی کارامدن احمدی نژاد
تا بحال است .
گردوبازی یادت نره
از ادعا مردم من وزیر خاتمی بودم رسیدیم به ادامه دولت ۱۳دهم خخخخ من ک از رای بهت پیشیمان شدم فقط عاجزا خواستی دور بعد شرکت کنی بگو من ادامه دولت ۱۳ دهم بودم و اسم خاتمی رو خراب نکن خداروشکر ظریف رفت و در فاجعه شریک نشد
کمی فکر هم بد نیست اون وقت که می‌گفتیم گوش نمیکردید
ملت ایران باید همش تجربه کنن تا متوجه بشن
امیدوارم مجلس به این چند نفر اصلاح طلب رأی اعتماد نده تا بازم ببینم امثال زید آبادی ها چی میگن ...
شما دیگه اصلاح طلب نیستید شما فقط حزب باد هستید....
اقای زید آبادی اول بیا این ۳۲ سال برای اصلاح‌طلب ها قلم زدی برای مردم جواب
بده بعد به فکر چینش باش
مردم از مدریت شما اصلاح‌طلب ها
ناراحت هستند
اول می یاید می گوید بلدم بلدم
بعد رفتيد روی کار می‌گوید نمی زارید
بس بزار اونائی بیاد که می توانند
مجلس که همش دست اصولگراها بوده
چه کار کردند!
چرا کمی به سوابقشون نگاه نمیکنید!چشمتون بستید، فکر میکنید همه چشمها بسته هست،
تازه میخواستید دولت سایه بیاد
خب سایه که هر کاری میخواست کرد و سنگ اندازی هم به موقعش انجام داد
54 سال دست شما بوده رودل نکنید
بنام خدا
با عرض پوزش از خوانندگان محترم رسانه خبر فوری از ارسال یک کامنت چنین طولانی بدلیل عدم تمایل سایت خبر فوری نسبت به دریافت و چاپ نظرات افراد عادی و غیر خودی و بسته بودن راه ارتباطی با این رسانه وزین!!
متاسفانه این ابتدای کار حجم انتقادات بسمت رئیس جمهور محترم اینقدر بالا و گسترده است که واقعاً شوکه کننده اما امیدوار کننده و لذت بخش است (خواهم گفت چرا) در همین دو روز گذشته اگر دروغ نگویم با انتقادات و پوزخنده های حضوری، طعنه پیامکی و تلفنی، پست و پیام های شبکه های اجتماعی بیش از ده ها نفر از همکاران، اعضای خانواده و فامیل و دانشجویانم و آشنایان کوچه و بازار مواجه شده ام که مثلاً این بود کابینه تغییر و تحول؟ چرا این کابین؟ چرا پزشکیان و شما گولمون زدید؟ چرا اینهمه ما را تشویق کردی مشارکت کنیم و رای بدهیم؟ ما میدانستیم این مسعودتون هم از خودشون است و ترفند دیگری است! رای ما را پس بده، عذرخواهی کن و .. در سر کلاس دانشگاه، محل کار، دورهمی خانوادگی، جمع دوستان و اینجا و آنجا!!!!
از آنجائیکه انتقادات احساسی جمع مورد اشاره مرتبط با اینجانب، نمونه تمام قدی از وضعیت موجود در افکار عمومی جامعه است بیان بعضی نکات واقعاً الزامی است.
اول: جای خوشبختی و لذت بخش است که شاهد بازگشت حس مسئولیت و انگیزه انتقاد به فضای سیاسی و حکمرانی در میان تک تک مردم هستیم. بدور از اصل ماجرا و حواشی آن، این بازگشت حساسیت و کم رنگ شدن حس سرخوردگی و فعال شدن حس مسئولیت اجتماعی مخصوصا در نزد 30 درصد پایگاه رای امیدوار آقای پزشکیان و 50 درصد منتقدین مشارکت در انتخابات یعنی حدود 80 درصد از جامعه واجد شرایط، چیزی حدود بالغ بر 54 میلیون نفر از مردمی که بدلیل مشکلات شدید اقتصادی و معیشت دشوار و از طرف دیگر سیاست احمقانه خالص سازی و یکدست سازی جناح تندرو، از مشارکت در عرصه اجتماعی مایوس و بی انگیزه شده بودند و این یاس خطرات هولناکی برای آینده نظام داشت، سرمایه کم نظیری است که بازگشت آن برد بزرگیست برای نهاد حاکمیت و آثار شگرف آن را در آینده خواهیم دید.
دوم: سطح انتظارات مردم ما تا حدودی غیر واقعی است و این ویژگی نه یک بحث صرفاً سیاسی بلکه یک نقصان اجتماعی است. این انتظار که آقای پزشکیان ساختارشکنانه و بدون هماهنگی با نهادهای بالا دستی ناظر از جمله خود حاکمیت و مخصوصاً مجلس، هر فردی که میلش کشید معرفی و حتماً از مجلس رای اعتماد بگیرد، با برخی ملاحظات، در حال حاضر و در فضای سیاسی کنونی ایران، انتظار عجیب و غیر منطقی است.
سوم: ما مردم برای تحول و تغییر ریل مدیریت مملکت به آقای پزشکیان رای دادیم و ایشان وعده هایی به ما مردم!! منطقاً بناست عمل کنند و ما امیدواریم. اگر چه وعده های اصلی ایشان وعده های ساختارشکنانه، بزرگ اما حیاتی برای مملکت بودند و هنوز هم هستند و همان موقع عده ای این وعده های سترگ را دست آویزی برای کشاندن مردم ناراضی، منتقد و بی انگیزه 80 درصدی پای صندوق رای قلمداد کردند، اما ما این وعده ها را از ایشان گرفتیم نه فرد دیگری. از کجا معلوم که آقای پزشکیان در هنگام مذاکره با فرد پیشنهاد شده کنونی اتمام حجت کرده و سنگ هایشان را با این فرد واکنده و تحقق چنین وعده هایی را مطالبه و اتمام حجت کرده باشند. آقای پزشکیان درست که فرمودند اهل دعوا نیستم اما مطمئناً دعوای جناحی و قشون کشی در منظر و عرصه عمومی و پیش چشم مردم را نهی و رد کردند اما کسی حسابکشی عملکرد و اتمام حجت یا حتی برکناری احدی در درون بدنه کابینه را نهی کرده! کابینه عرصه مدیریت و قدرت نمایی رئیس جمهور و معاون اول است، نه عرضه اجتماعی و بازی جناحی. مضافا اینکه در نظر داشته باشیم شخص وزیر صرفاً یک مهره تصمیم گیرنده است نه تصمیم ساز! لذا این امکان وجود دارد که با تزریق افراد مد نظر و همراه تفکر رئیس جمهور به بدنه تصمیم ساز وزارت با نظر و اعمال قدرت رئیس جمهور، عملاً همان کار وزیر همراه صورت پذیرد. مضافاً اینکه اگر چه استعلام مراجع امنیتی برای معاونین وزرا هم هست اما سدی بنام رای اعتماد مجلس دیگر وجود ندارد و با مقداری مذاکره و تعامل با نهادهای محترم امنیتی میتوان تصمیم سازان توجیه شده همراه با رئیس جمهور را در بدنه وزارت جای داد و محیط را برای همراهی وزیر حتی از جناح مقابل هم آماده نمود.
جمع بندی و مهمترین: همانگونه که امروز شاهدیم بیشترین انتقاد مردمی پس از مسائل معیشتی و اقتصادی گفتمان اشتباه و سهل انگارانه خالص سازی و یکدست نمایی و چینش مدیران از یک جناح خاص است. 46 سال از انقلاب میگذرد بعد از اتمام جنگ و دو دوره دولت سازندگی، ما شاهد یکدست سازی و خالص سازی جناحی عجیب در عرضه مدیریت کشور در 27 سال گذشته بوده ایم. دو دوره دولت اصلاحات، دو دوره دولت احمدی نژاد، دو دوره دولت روحانی و سه سال دولت مرحوم رئیسی مثال های عینی و شفافی از این تلاش ها و چینش های خالص سازانه هستند. اگر قرار است که در دوره اول یا دوم مسعود پزشکیان نیز ما همان ادامه خالص سازی و چینش یکدست دولت را داشته باشیم، چه انتظار تحول و تغییر ریلی را می توان داشت؟ در اینصورت نباید پس از دوره اول پزشکیان دوباره شاهد قشون کشی مجدد و تلاش دوباره برای کسب سهم اکثریت و خالص سازی مجدد توسط جناح بازنده دور اول باشیم؟ تا کی هر از گاهی و دوره ای خالص سازی جناح راست، یکدست سازی جناح چپ؟ خسته نشدند، نشدید و نشدیم؟!
جان کلام اینکه صبر کنیم و بردبار باشیم تا استقرار کابینه و مشاهده شواهد و آثار تحقق وعده های آقا مسعود. آقای دکتر پیام و انتقاد و انتظار مردم را گرفته و درک میکنند و می دانند که این تو بمیری آن تو بمیری نیست. بمانند ورزشکاری که در حضور رقبای المپیکی و با تجربه، برنده رقابت و مدال طلای المپیک میشود، لذت تحقق وعده های بزرگ و حیاتی آقای دکتر پزشکیان در محیطی پر فشار و بدست وزرایی ناهمسو ، لذت کمی است؟ همین