منش آقازادگی با کدام سبک از زندگی؟

طی یک هفته اخیر، انتشار دو تصویر در فضای مجازی، بحث برانگیز بوده است؛ اول تصویر سید احمد خمینی فرزند سید حسن خمینی در «جایگاه ویژه» یک هیات عزاداری و دوم، تصویر حضور فرزند ارشد رهبر معظم انقلاب «در بین مردم» در یک هیات عزاداری.

از سوی دیگر امروز خبری به طور گسترده در فضای مجازی منتشر شد در خصوص «واکنش ثبت احوال به تعویض نام خانوادگی توسط آقازاده‌ها».

انتقاد به آقازاده ها طی سال های اخیر رونق فراوانی در رسانه ها داشته و هر از چند گاهی شاهدیم که برخی آقازاده ها یا به عنوان یک «ژن خوب» برجستگی رسانه ای پیدا می کنند و یا به خاطر مالکیت ماشین و ویلای لوکس و به قول خودشان لاکچری!

فضای مجازی هم فرصتی در اختیارشان قرار داده تا از زوایای مختلف وجود خود به انحاء مختلف و بهانه های متفاوت، رونمایی کنند. هر چند که گاهی اوقات نظیر آنچه در ابتدای مطلب درباره دو تصویر گفته شد، خود قصدی برای رسانه ای شدن ندارند و به قول اصحاب رسانه، شکار لنز دوربین ها می شوند.

بدیهی است که در این شرایط حتی اگر نام خانوادگی خود را نیز تغییر دهند، باز هم صورت خود را دارا هستند و این نگرانی همچنان باقیست که نکند در خلوتی یا در هیاهو، شکار دوربین و قلم خبرنگاران شوند.

بنابراین در این اوضاعی که آحاد مردم نیز خود را به نوعی خبرنگار می دانند و معنای «شهروند - خبرنگار» مدت هاست در جامعه شکل واقعی به خود گرفته، تنها یک چاره برای آقازاده های نگران از دوربین و فضای مجازی، باقی می ماند و آنکه همچون فیلم سینمایی «تغییر چهره» صورت خود را تغییر دهند و در عین حال «ژن خوب» خود را حفظ کنند.

اما اگر این عمل برایشان مقدور نبود، یک راه دیگر هم باقیست و آنکه نگرانی خود را از فضای مجازی و دوربین ها رفع کنند. چطور؟ به همان شکل که در ابتدای مطلب آمد. خود را از «جایگاه ویژه» رها کنند و «در بین مردم» بروند. یا به عبارت دیگر، صورت خود را حفظ کنند و سیرت خود را تغییر دهند. همچون آقازاده ای که هیچ نگرانی از دوربین و مردم و خبرنگار و ... ندارد؛ چون «در بین مردم و مثل مردم» است و برای خود، شان و منزلتی بالاتر از مردم قائل نیست و از «جایگاه ویژه» و «امتیازات خاص» که برخی آقازاده ها برای خود دارند و حق خود می دانند، فراری است.

در چنین حالتی است که نه نیاز به تغییر نام خانوادگی است و نه نیازی به تغییر رنگ و چهره؛ در چنین حالتی است که آقازادگی در چشم مردم، جایگاه ویژه ای نیست و چه در خلوت و چه در هیاهو، هیچ نگرانی از آقازادگی نیست. در چنین حالتی است که آقازاده حتی اگر فرزند رهبر انقلاب باشد، مردم او را از خود می دانند و آقازادگی را مساوی با جرم یا مجرم نمی دانند؛ چراکه از هیچ امتیاز ویژه ای برخوردار نبوده و هیچ گاه به دنبال دیده شدن و بزرگ کردن خود نیست.

این منش آقازادگی را در فرزند رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار انقلاب اسلامی نیز می توان دید. مرحوم سید احمد خمینی در زمان حیات، از هیچ امتیاز ویژه ای برخوردار نبود و هیچ تفاوتی بین خود و مردم نمی دید و حال اگر نوه ایشان که از قضا همنام ایشان هم هست، در این سن و سال نوجوانی، خود را دارای برتری و یک جایگاه ویژه می داند، طبیعی است که این رفتار را نباید وصل به سیره خمینی کبیر دانست و این موضوعی است که مردم نسبت به آن کاملا آگاه و هوشیار هستند.

15