شلیک به دیمونا، مذاکرات وین و سیاست «ابر‌های سیاه» اسرائیل
با وجود تمام توافق‌هایی که برای دور کردن ایران از میدان سوریه صورت گرفت، این کشور همچنان در موقعیتی‌ست که می‌تواند از حمله هسته‌ای به صهیونیست‌ها استفاده کند، البته موشکی که اخیرا شلیک شد توسط ایران نبوده است.
فاطمة یاسین در العربی الجدید نوشت: پس فرود موشک سوری در نزدیکی تاسیسات هسته‌ای دیمونا، نام دیمونا به صدر اخبار اصلی منطقه رسید. خبر شلیک موشک در این ناحیه تازه است، چرا که طرفی که اقدام به این کار کرده، هنوز مشخص نیست، اما اسرائیلی‌ها اطمینان دارند که طرف سوری عامل این اقدام بوده که البته از روی عمد نبوده است.
می‌توانیم بین نام تاسیسات هسته‌ای اسرائیل و مذاکراتی که به کندی در وین بین ایران و دولت‌های اروپایی در جریان است، ارتباط برقرار کنیم. در حالی که گهگاه اخبار خوش بینانه‌ای در مورد این مذاکرات منتشر می‌شود، می‌توان عامل امنیتی مربوط به نفوذ اسرائیل به فعالیت‌های هسته‌ای ایران در نطنز و ترور دانشمند هسته‌ای این کشور را نیز زمینه ساز این مذاکرات دانست.
با وجود تمام توافق‌هایی که برای دور کردن ایران از میدان سوریه صورت گرفت، این کشور همچنان در موقعیت نزدیکی نسبت به اسرائیل قرار گرفته که حتی می‌تواند از حمله هسته‌ای به صهیونیست‌ها نیز استفاده کند، البته این امر بدان معنا نیست که موشکی که هیاهوی زیادی به پا کرده توسط ایران شلیک شده است، اما اگر «نظریه اشتباه» را تصدیق کنیم، بدان معناست که موشک‌های سوری از قدرت لجستیکی لازم برای نفوذ به گنبد آهنین اسرائیل برخوردار است. حال چه مقصود از این شلیک موشک تهدید بوده باشد یا تصادف، مهم آن است که مهمترین منطقه اسرائیل هدف گرفته شده و احتمالا صهیونیست‌ها به یک واکنش آنی کوتاه مدت متوسل می‌شوند و تمام توان نظامی خود را برای حمایت از حساسیت امنیتی و استراتژیک تاسیسات هسته‌ای شان، به کار می‌گیرند.
اسرائیل به سیاست «پیچیدگی» هسته‌ای متکی بوده و از موضع «خاکستری» تبعیت می‌کند، یعنی نه به داشتن سلاح هسته‌ای اعتراف می‌کند و نه از برنامه‌های خاص مربوط به آن سخن می‌گوید، ضمن آنکه اظهارات دولتی حساب شده اسرائیل در این باره، باعث تردید و ابهام بیشتر در مورد برنامه‌های هسته‌ای اش می‌شود. در واقع گویا اسرائیل مایل است طوفانی از تردید همراه با ترس و اضطراب را اطراف خود برانگیزد. این در حالی است که به وجود تاسیسات هسته‌ای در منطقه النقب تحت عنوان دیمونا اعتراف می‌کند، اما می‌گوید این تاسیسات با اهداف صلح امیز و تولید انرژی لازم برای اصلاح اراضی مجاور و سرمایه گذاری در آن است. در این میان، آن رسوایی که کارشناس اسرائیلی، مردخای وانونو با افشای اسرار هسته‌ای صهیونیست‌ها در سال ۱۹۸۵ به بار آورد، بزرگترین عملیات افشای اطلاعات در مورد برنامه‌های هسته‌ای اسرائیل است.
احتمالا آنچه در ادامه برای این کارشناس اتفاق افتاد، یعنی ربوده شدن وی و محاکمه اش در اسرائیل، که منجر به حبس انفرادی وی برای سال‌های طولانی شد، موضوع در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای توسط اسرائیل را تقویت می‌کند. این اطمینان زمانی تقویت می‌شود که صهیونیست‌ها با پیوستن به معاهده بین المللی منع گسترش سلاح هسته‌ای مخالفت کرده و اجازه بازرسی از تاسیسات هسته‌ای خو را نمی‌دهند.
اسرائیل بر سیاست «ابر‌های سیاه» متکی است. حادثه دیمونا تنها توجه را به سمت در اختیار داشتن سلاح اتمی از سوی اسرائیل جلب نمی‌کند، بلکه بیانگر حرص زیاد آن برای حفظ این امتیاز، از طریق پاسخ خشن به شلیک موشک است، تا از تکرار چنین تلاش‌هایی جلوگیری شود. اسرائیل از اجازه روسیه برای ورود به خاک سوریه و انجام هر آنچه می‌خواهد برخوردار است و با پاسخ محکم و مبالغه آمیز خود، در واقع شکل دخالتش در توافق هسته‌ای که در وین با ایران امضا خواهد شد را نشان می‌دهد.
منبع: انتخاب
66
