آنچه به مردم فشار روانی وارد می‌کند، وجود تبعیض است

خودتون رو به اختصار معرفی بفرمایید؟
بسم الله الرحمن الرحیم، فاطمه حیدری داویجانی هستم. متولد ۱۳۴۸ کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی. بنده این توفیق را داشته‌ام که ۳۰ سال در لباس معلم و مشاور در خدمت مردم عزیز تهران و فرزندانشان باشم.

شعار اصلی شما در این دوره از انتخابات چیست؟
من طی سال‌های گذشته یکی از حوزه‌های تحقیقاتی خودم را معطوف به آسیب‌های اجتماعی کرده‌ام و به استناد این تحقیقات، باید عرض کنم که ریشه عموم مشکلات امروز جامعه ما، فقدان عدالت و وجود تبعیض افسارگسیخته است. من معتقدم، گرچه فقر و نداری بسیار آزار دهنده است؛ اما آن‌چیزی که به مردم فشار روانی وارد می‌کند، وجود تبعیض است. از این رو، بنده شعار خودم را نه به تبعیض قرار داده‌ام.

با توجه به این شعار در کدام کمیسیون تمایل به عضویت خواهید داشت؟
من معتقدم عملکرد مجلس یازدهم نسبت به دوره‌های قبل عملکرد بهتری بوده است. البته که من فکر می‌کنم هنوز تا شکل‌گیری یک مجلس کارآمد و ایده‌آل فاصله زیادی داریم و این فاصله پر نمی‌شود، مگر با محوریت یافتن عدالت در تمامی اقدامات مجلس. طرحی که بسیار مهم است و موجب افزایش اعتماد به مجلس کنونی می‌شود، نظام رتبه بندی معلمان است که چندین دوره بررسی شده و اقدامی صورت نگرفته است. چنانچه در این مجلس اجرا شود یک کارنامه درخشان برای این دوره از مجلس رقم خواهد خورد.

با توجه به این شعار در کدام کمیسیون تمایل به عضویت خواهید داشت؟
پر رواضح است که یک معلم بیشترین فعالیتش در حوزه آموزش و فرهنگ است. همچنین من فکر می‌کنم موضوع عدالت آموزشی، یکی از خواسته‌های عموم مردم است و باید در اسرع وقت، از تمام ظرفیت‌ها استفاده شود تا تبعیض در آموزش برچیده شود. از این رو، می‎‌خواهم بیشترین فعالیتم را در کمیسیون آموزش و فرهنگ داشته باشم.

اولین طرحی که در مجلس ارایه خواهید کرد در چه موضوعی است؟
یکی از مشکلات آموزش و پرورش ضعف در جذب نیرو است، بخصوص نیروهای جوان. من فکر می‌کنم طرح جذب نیروهای جوان و کارآزموده می‌تواند بخشی از مشکلات آموزش و پرورش را رفع کند. چنانچه توفیق پیدا کندم که به عنوان خادم مردم، در این نهاد تصمیم‌گیرنده حضور داشته باشم، اولویت خودم را جذب نیروهای جوان و کارآزموده خواهم گذاشت.

با توجه به اینکه یکی از اولویت‌های امروز جوانان، مسکن است، در صورت حضور شما در مجلس، برنامه شما در خصوص مسکن چیست؟

در رابطه با مسکن من معتقدم این کار کارشناسی عمیقی می‌خواهد. یکی از پرهزینه ترین مسائلی که در زندگی اکثر خانوارها است، مسئله خرید و اجاره مسکن است. روی این ماجرا باید زیاد کار شود؛ زیرا هزینه بالا باعث می‌شود فشار بر خورد و خوراک و پوشاک افراد وارد شود و از قسمت‌های نامبرده کاسته شود. در عمده کشورهای اروپایی با این وجود که اکثر شهروندان مستاجر هستند؛ اما در رفاه کامل زندگی می‌کنند و مردم در قبال مسکن احساس امنیت دارند. اگر نوسانات قیمت مسکن کم شود و دولت به مردم کم درآمد تسلیهات ساخت و بازسازی مسکن دهد، می‌تواند مشکل مسکن را حل کند. باید توجه داشت که مسکن، یک صنعت پیشران است و اگر ساخت و ساز در کشور راه بیفتد، اشتغال نیز ایجاد می‌شود.

برنامه شما در مورد فیلترینگ رسانه‌های اجتماعی چیست؟

در رابطه با فیلترینگ رسانه‌ها باید بگویم که این کار، کارشناسی شده و درستی نبود؛ زیرا جوان‌ها ونوجوان‌ها با استفاده از فیلترشکن به چیزهایی که مناسبشان نبود دسترسی پیدا کردند. الْانْسانُ حَریصٌ عَلى‏ ما مُنعَ مِنْهُ؛ انسان حریص است نسبت به چیزی که منعش می‌کنند. از آن طرف هم افرادی با این قضیه به سودهای کلانی رسیدند از طریق بالا رفتن بازارهای فیلترشکن. بجای اینکه استفاده از رسانه‌ها را منع کنیم؛ بیاییم فرهنگ سازی کنیم یا قانونی ایجاد کنیم که هر فردی متناسب با سنش بتواند از رسانه‌ها و فضای اجتماعی استفاده کند. کاری که در کشورهای دیگر رایج و مناسب است. از سوی دیگر، امروز کسب و کارهای اینترنتی یکی از محل‌های درآمد مردم است و نباید از طریق فیلترینگ، نان را از سفره مردم جمع کرد.

برنامه شما در خصوص عدالت آموزشی چیست؟
در عدالت آموزشی این حق همه دانش آموزان است که امکانات مناسبی داشته باشند تا بتوانند استعادهای بالقوه‌ خود را بالفعل کنند. ولی متاسفانه آن چیزی که نشان داده می‌شود با چندگانگی مدارس که در کشور ما وجود دارد با اسامی مختلف، اینگونه عدالت برقرار نمی‌شود. در همین ماجرای کرونا، در مناطق محروم تهران دانش آموزانی بودند که برای استفاده از آموزش‌ها و کلاس‌ها سیستم نداشتند. بغیر از آن، برای آموزش، شبکه شاد که توسط آموزش و پرورش ساخته شده بود؛ با همه دردسرها و مشکلاتی که داشت اللخصوص اینترنت، فقط برای مناطق محروم بود. مناطق بالا و حتی مدارس خاص اصلا از این‌ها استفاده نکردند و از همه بدتر این بود که دانش آموزان نهم همه یک آزمون دادند و سوال‌های همه یکی بود. آیا آموزششان هم یکی بود؟ آن هم در این وضعیت مجازی؟ این عین بی‌عدالتی نیست؟

70