لجاجت کور یا مطالبه راهبردی؟!
مطالبه منطقی ایران برای ضمانت گرفتن از آمریکا نه تنها مانعی برای دستیابی به توافق نیست بلکه با توجه به تجربیات گذشته ارزش آن معادل کلیت شکل‌گیری توافق و پایداری آن است.
«تد کروز» سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی چندی قبل گفته بود: «جو بایدن می‌داند که کنگره آمریکا توافق با ایران را تایید نخواهد کرد و هر رئیس‌جمهور جمهوری‌خواهی در آینده آن توافق را صددرصد پاره خواهد کرد.»
«تام کاتن» دیگر سناتور جمهوری‌خواه آمریکا نیز شب گذشته و هم‌زمان با آغاز دور جدید مذاکرات هستهای اظهارات هم‌حزبی خود را تایید کرد و گفت: «توافق هستهای بایدن-ایران حتی از آنچه قبلا حاصل شده بود بدتر خواهد بود و وقتی جمهوری‌خواهان در آمریکا قدرت بگیرند دوباره پاره خواهد شد.»
در همین راستا؛ یکی از اصلی‌ترین محورهایی که پیش از آغاز دور جدید مذاکرات وین از سوی جمهوری اسلامی ایران مورد تاکید قرار گرفت و اکنون نیز در چارچوب گفتگو با مقامات ۱+۴ پیگیری می‌شود، موضوع ارائه تضمین از سوی آمریکا در خصوص پایبندی این کشور به تعهداتش در برجام و عدم تکرار شرایط زیان‌بار گذشته بوده است.
طرح این مطالبه توسط ایران در کنار ضرورت لغو قابل راستی‌آزمایی تحریم‌‌ها از سوی آمریکا، رویکردی راهبردی است که با توجه به تجربیات حاصل از شیوه اجرای برجام و نقش و تاثیرگذاری که طرفین این توافق بین‌المللی می‌توانند در حفاظت و پیشبرد اهداف برجام و تامین منافع هر یک از طرف‌ها داشته باشند، ارزشی معادل کل برجام دارد.
جمهوری اسلامی ایران در کلیه مراحل شکل‌گیری و اجرای برجام ثابت کرد که از اراده، جدیت و صداقت کافی برای ورود به مذاکره، دستیابی به توافق و اجرای تعهداتش برخوردار است اما طرف مقابل به ویژه ایالات متحده به دلیل بی‌ثباتی مزمن در ساختار سیاسی و تصمیم‌گیری این کشور، بلافاصله پس از نهایی شدن توافق در دوره اوباما، اعمال تحریم‌های جدید را به بهانه‌های واهی آغاز کرد و این مسیر با روی کار آمدن ترامپ و اجرای سیاست فشار حداکثری تداوم پیدا کرد.
اکنون نیز بر خلاف فضاسازی‌های رسانه‌ای گسترده‌ای که آمریکایی‌ها و شرکای غربی آنها در خصوص تغییر سیاست‌های واشنگتن در دوره بایدن و اراده این کشور برای ورود به مذاکرات و دستیابی به توافق به راه انداخته‌اند، هیچ تغییر محتوایی در رویکردهای این کشور حاصل نشده و مسیر افزایش فشار به ایران همچنان ادامه دارد.
برخی تحلیل‌گران سیاسی در داخل و خارج از کشور اما با کم‌اهمیت جلوه دادن اظهارات امثال کروز و کاتن تلاش می‌کنند مطالبه منطقی ایران برای ضمانت گرفتن از آمریکا را به درخواستی غیرقابل انجام و مانعی برای دستیابی به توافق تعبیر کنند اما این‌گونه ساده‌انگاری‌ها که متاسفانه در مذاکرات برجام نیز بروز و ظهور داشت و خسارت‌های زیادی را به کشور تحمیل کرد در صورت تکرار، شرایط غیرقابل پیش‌بینی را به کشور تحمیل خواهد کرد و باید به شدت از آن اجتناب شود.
تبعات خروج غیرقانونی آمریکا از برجام، بی‌عملی اروپائی‌ها و شکل‌گیری سیاست فشار حداکثری، خسارت‌های اقتصادی زیادی را به مردم ایران وارد کرد.
عبور از وضعیت سخت ایجاد شده با اتخاذ «راهبرد مقاومت فعال» و همراهی مثال‌زدنی مردم نجیب و مقاوم ایران، امروز کشور را در وضعیت نسبتا متعادلی قرار داده که امیدواری‌ها برای تاثیرناپذیر کردن کشور از تحریم‌های ظالمانه را به شدت افزایش داده است.
اظهارات سناتورهای آمریکایی شواهد مهمی است که از شرایط واقعی داخل هیئت حاکمه آمریکا خبر می دهد.
به طور قطع هیئت مذاکره‌کننده ایران به این گزاره‌های تجربه شده در گذشته توجه کافی و دقیق دارد و مطالبات منطقی، ضروری و غیرقابل اجتناب مطرح شده از طرف نقض‌کننده برجام را با جدیت و مقتدرانه پیگیری خواهد کرد.
