سلاح پنهان پوتین: دریانودران تجاری!

تهاجم روسیه به اوکراین، به کشتیرانی جهانی که 80 درصد حمل و نقل تجارت جهان با آن صورت می گیرد، ضربه زده و ویرانی به بار آورده است. اکنون کشتی‌ها قادر به تحویل محموله‌ها نیستند، این در حالی است که حدود 140 کشتی تجاری در بنادر اوکراین گیر افتاده‌اند و در خطر آتش سوزی قرار دارند. بقیه جهان باید به وضعیت ناامیدکننده خود اهمیت دهند، حداقل به این دلیل که محموله هایی که آنها حمل می کنند برای زندگی روزمره ما بسیار مهم است.

در اول مارس، نفتکش NS Champion به طور ناگهانی با مشکلی فوری مواجه شد. این نفتکش که به سمت ترمینال نفتی اورکنی اسکاتلند هدایت می شد مانند بسیاری از کشتی های باری دیگر تحت پرچم لیبریا حرکت می کرد اما متعلق به Sovcomflot، بزرگترین شرکت کشتیرانی روسیه بود که دولت ایالات متحده در 24 فوریه این شرکت را تحت تحریم قرار داده بود. با این حال، نفتکش حق داشت که خود را به مقصد برساند، زیرا تحریم ها بر کشتی هایی که در زمان اعمال تحریم ها در مسیر هستند، تأثیر نمی گذارد. اما قبل از رسیدن این کشتی به مقصد، دولت بریتانیا اعلام کرد که فوراً بنادر بریتانیا را به روی کشتی‌های روسی می‌بندد. به این ترتیب، کشتی مورد بحث باید بدون نفت به مقصد بعدی خود، یعنی بندر اسکاگن دانمارک می‌رفت.

انتظار می رود اتحادیه اروپا به سرعت از بریتانیا پیروی کند و بنادر خود را به روی کشتی هایی که تحت مالکیت یا اداره شرکت های روسی هستند یا تحت پرچم روسیه حرکت می کنند، ببندد. کانادا در حال حاضر این کار را انجام داده است. شرکت کشتیرانی مدیترانه مستقر در سوئیس، بزرگترین شرکت کشتیرانی جهان، اعلام کرده است که تمام تردد کانتینرها به روسیه و از روسیه را به حالت تعلیق در می آورد. شرکت های دیگر همچون مرسک مستقر در دانمارک و شرکت اوشن نت ورک اکسپرس مستقر در سنگاپور نیز قبلاً اعلامیه های مشابهی را اعلام کرده بودند. این شرکت‌ها فقط ارسال‌های بشردوستانه را انجام می‌دهند که معمولاً شامل غذا و دارو می‌شوند.

این بدان معناست که ارتباط روسیه با بسیاری از نقاط جهان قطع خواهد شد و مسکو تنها قادر به ارسال و دریافت کالا از طریق شرکت های کشتیرانی عمدتا آسیایی مانند شرکت COSCO چین خواهد بود. در همین حال، ارتباط اوکراین قبلاً با سایر نقاط جهان قطع شده است. یک هفته قبل از تهاجم، بیمه‌گران دریایی بخش‌های متعلق به روسیه و اوکراین را در دریای سیاه و آزوف در فهرست قرمز قرار دادند که این موضوع عبور کشتی‌ها را دشوار و گران‌تر می‌کرد. زمانی که روسیه ماه گذشته به اوکراین حمله کرد، اوکراین بنادر خود را بست. این کشور در حال حاضر با کمبود اکسیژن و سایر تجهیزات پزشکی مواجه است.

این خبر وحشتناکی برای اوکراین است. همچنین خبر وحشتناکی برای مردم عادی روسیه است که دولت شان به وضوح مقصر است. اما این خبر برای صنعت کشتیرانی جهانی نیز خبر وحشتناکی است. اکنون اقیانوس‌های جهان مملو از کشتی‌هایی است که سفرهای بعدی‌شان با مشکل مواجه شده است. از آنجایی که آنها دیگر مجاز به تماس با برخی بنادر نیستند، نمی توانند محموله ای را که در کشتی دارند، تحویل دهند و نمی توانند محموله ای را که مشتریان دیگر انتظار دارند، جمع آوری کنند. محموله ای که در کشتی وجود دارد باید به فرستنده بازگردانده شود، اما توسط چه کسی باید این کار صورت گیرد؟ گفتنی است، بنادر فضایی برای ذخیره ناگهانی مقادیر زیادی کالا ندارند، کالاهایی که برخی از آنها ممکن است فاسد شدنی باشند.

مشکل حتی فوری تر، خدمه ی چنین کشتی هایی هستند که مقصد آنها اکنون مشخص نیست. گای پلاتن، دبیرکل اتاق بین المللی کشتیرانی به من گفت: به دلیل این بحران جدید، ما مجبوریم دریانوردان را به کشورشان بازگردانیم. اما ما آنها را به کجا برگردانیم؟ برخی نمی خواهند به کشور خودشان بروند. برای مثال، برای افرادی که اوکراینی هستند، رفتن به کشور خودشان به این معنی است که دیگر نمی توانند آن را ترک کنند و برخی از دریانوردان از این موضوع نگران هستند. واقعیت این است که بحران فعلی در حال ضربه زدن به دریانوردی جهانی است که به دلیل کووید-19آسیب های زیادی دیده است.

وقتی همه‌گیری شیوع پیدا کرد، بسیاری از دریانوردان پس از پایان قراردادشان نتوانستند به وطن شان برگردند، زیرا سفرهای هوایی کاهش یافته بود. پس از آن، زمانی که کشورهای سراسر جهان دریانوردان را از ترک کشتی‌های خود در طول سفرهای بندری منع کردند، اوضاع بدتر شد. دریانوردان در کشتی های خود اسیر شدند. حالا در شرایطی که کووید-19 در حال کاهش است، آنها دوباره با همان بدبختی ها روبرو شده اند.

در همین حال، دریانوردان روسی نه تنها با عدم اطمینان در مورد اینکه آیا کار کافی برای بکارگیری آنها و سایر دریانوردان وجود خواهد داشت یا خیر مواجهند، بلکه با چشم انداز عدم دریافت حقوق در شرایطی که روسیه تحت تحریم های گسترده قرار دارد، روبرو هستند. خدمه روسی زیادی در کشتی‌هایی هستند که روسی نیستند. پلاتن که هنوز در تلاش برای یافتن پاسخ است، پرسید. با توجه به اینکه پرداختی آنها توسط شرکت های خارج از روسیه پرداخت می شود، سوال اینجاست که چگونه حقوق آنها پرداخت می شود؟ کشتیرانی صنعتی است که مانند تمامی صنایع دیگر، بخش های مختلف آن به هم مرتبط است.

اگر در مورد ملونانان روسی فکر می کنید این موضوع را در نظر داشته باشید که بیش از 10 درصد از 1.89 میلیون دریانورد جهان اهل روسیه هستند و 4 درصد نیز اوکراینی هستند. من اغلب فکر می کنم که اگر کرملین بخواهد در منطقه خاکستری تجاوز بیشتری علیه غرب انجام دهد، می تواند دریانوردان خود را مجبور کند در خانه بمانند. حتی در حال حاضر، روسیه می تواند از دریانوردان خود بخواهد که پس از اقامت در کشور خودشان به دریا باز نگردند. در این شرایط، حمل و نقل جهانی و در نتیجه عرضه جهانی کالا با سقوط فوری مواجه خواهد شد.

در حال حاضر، به نظر می رسد ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه بر خشونت نظامی متمرکز شده است، نه ابزارهای ظریف تر برای حمله. برای دریانوردان این به معنای یک مشکل فوری دیگر است. حدود 140 کشتی باری در بنادری که اکنون بسته شده‌اند گیر افتاده‌اند و نمی‌توانند از آنجا خارج شوند زیرا سفر از طریق دریای سیاه خطرات زیادی را در بر دارد. برای مثال حدود 22 کشتی تجاری در بندر اودسا گرفتار شده اند. در 3 مارس، یک کشتی باری متعلق به استونی با شش خدمه که اتفاقاً دو روس و چهار اوکراینی در آن حضور داشتند، در بندر اودسا غرق شد. در زمان نگارش این گزارش، چهار خدمه ناپدید شده اند.

سه کشتی تجاری دیگر در دریای سیاه مورد اصابت موشک های روسیه قرار گرفته اند. در یکی از حملات، یکی از خدمه بنگلادشی کشته شد. پلاتن به من گفت: ما در تلاشیم به خدمه کمک کنیم تا بنادر را ترک کنند. ما از همه ابزارهای دیپلماتیک استفاده می کنیم، اما در حال حاضر تقریبا انجام این کار غیرممکن است. ما همچنین در تلاشیم تا به آنها غذا برسانیم. این را هم باید یادآوری کنیم که خدمه مجاز به ترک کشتی ای که در آن مشغول به کار هستند، نیستند. از سوی دیگر، کشتی های باری معمولاً فقط برای چند هفته غذای کافی دارند. وضعیت آنقدر وخیم است که سازمان بین المللی دریانوردی این هفته جلسه اضطراری برگزار خواهد کرد.

حتی اگر تلاش‌های ترکیبی شرکت‌های کشتیرانی، مؤسسات خیریه دریانوردی و دیپلمات‌ها موفق شود و همه دریانوردان سرگردان به کشور بازگردانده شوند یا به کشوری امن فرستاده شوند، صنعت کشتیرانی با آشفتگی‌های مداوم مواجه می‌شود. زیرا جهان در حال تقسیم شدن به دو حوزه است. یک بخش مانند گذشته عمل خواهد کرد و کشتی ها با حداقل موانع از مرزها عبور می کنند. بخش دیگر شامل روسیه و اوکراین است که ارتباط شان با جهان قطع شده است. حتی در حالی که نیازهای روزانه شهروندان آن ها مانند نیازهای شهروندان و شرکت‌های دیگر کشورها همچنان باقی مانده است.