دولت تاکنون در تحقق شعار ساخت ۴ میلیون مسکن طی ۴ سال ناموفق بوده است/ لزوم اجرای دقیق قانون مالیات بر خانه‌ های خالی

مجید ناصری‌نژاد، در رابطه با مساله گرانی مسکن و اجاره‌بها در بهار و تابستان امسال که مشکلات فراوانی برای مردم ایجاد کرده است، گفت: موضوع مسکن در حال حاضر به یک درد مزمن تبدیل شده است. اگرچه تامین آسان مسکن برای مردم همواره یکی از اهداف و برنامه‌های محوری بوده اما سال به سال در این زمینه با مشکلات بیشتری مواجه هستیم و مسکن کمتر و گران‌تر می‌شود.

وی ادامه داد: طرح شعار ساخت ۴ میلیون مسکن طی ۴ سال یک اتفاق ایده‌آل است و می‌تواند مهم و مفید و اثرگذار باشد اما آنطور که از شواهد برمی‌آید دولت در تحقق این شعار تاکنون ناموفق بوده است. هنوز مشخص نیست که چطور قرار است برای این طرح مهم تامین اعتبار انجام شود.

عضو کمیسیون انرژی مجلس با اشاره به عوامل کمبود مسکن در کشور، ابراز داشت: یکی از مهمترین مسائلی که در این موضوع نقش دارد تمرکز مشاغل در کلانشهرهاست که سبب مهاجرت مردم از روستاها به شهرها می‌شود، در نتیجه این اتفاق روستاها خالی از سکنه شده و در شهرها با ازدحام جمعیت و کمبود مسکن رو‌به‌رو هستیم.

راه‌حل این فرآیند این است که مساله سرمایه‌گذاری در مناطق محروم به منظور ایجاد اشتغال، حمایت از کسب و کارها، تقویت زیرساخت‌ها و امکانات انجام شود تا هم از مهاجرت به شهرها جلوگیری کند و هم زمینه‌ساز بازگشت بخشی از جمعیت به مناطق روستایی شود.

ناصری‌نژاد در ادامه به تصویب قوانینی برای مدیریت بازار مسکن و اجاره‌بها اشاره کرد و گفت: در کنار مساله سرمایه‌گذاری در مناطق محروم و مهاجرت معکوس که اشاره کردم، راه‌های دیگری هم برای مدیریت بازار مسکن وجود دارد و دولت باید در این مسیر قوانین مصوب شده توسط مجلس را به درستی اجرا کند.

به عنوان مثال قانون مالیات بر خانه‌های خالی اگر به درستی اجرا شود کمک می‌کند تا افراد نتوانند مسکن را خالی نگهدارند و عرضه به بازار افزایش پیدا کند که نتیجه آن می‌تواند بر نرخ اجاره‌بها اثر ملموس داشته باشد.

وی افزود: قوانین دیگری نیز از جمله جهش تولید مسکن و مالیات بر خانه‌های لوکس هم داریم که دولت باید آن را به خوبی اجرا کند اما متاسفانه بازار مسکن ایران رها شده و کنترلی بر آن نیست.

نماینده شادگان در مجلس با اشاره به اهمیت بازآفرینی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری، اظهار داشت: در بسیاری از شهرهای بزرگ ما بخش قابل توجهی از مناطق شهر را بافت فرسوده تشکیل داده است، اگر دولت و دستگاه‌های متولی ساخت مسکن به سمت نوسازی بافت فرسوده حرکت کنند نتیجه این اقدام بسیار ملموس‌تر و سهل‌الوصول‌تر خواهد بود چرا که بافت فرسوده شهری امکانات اولیه و زیرساخت‌ها مانند آب، برق، گاز، سیستم فاضلاب شهری و ... را دارد و نیاز به تامین زیرساخت اولیه نیست.

در حالی که وقتی یک زمین بکر که اغلب با فاصله نسبت به مناطق شهری و مسکونی هستند برای ساخت مسکن در نظر گرفته می‌شود باید تمامی امکانات برای آنجا فراهم شود.