رختی که نشان از نابودی دنیا دارد/ پکن، آماده حمله به تایوان/ چین قدرت شکست آمریکا را دارد؟

به گزارش خبر فوری، در چند روز اخیر، شایعه آغاز جنگ تایوان بیش از گذشته به گوش می رسد. این شایعه به خصوص زمانی زیاد شد که شی جین پینگ، رئیس جمهور و رهبر حزب کمونیسم چین با لباس نظامی دیده شد و به ارتش اعلام کرده آماده جنگ باشند.

بحران تایوان از قبل آغاز جنگ اوکراین شروع شده بود. بسیاری از تحلیلگران معتقد بودند چین به محض حمله پوتین به اوکراین، به تایوان حمله می کند اما این اتفاق تاکنون نیفتاده است. با این حال، پوشیدن لباس نظامی توسط رئیس جمهور چین بار دیگر این گمان را تقویت کرد که ممکن است پکن به تایوان حمله کند.

جنگی که ممکن است جهانی شود

مایکل روبین (Michael Rubin) تحلیلگر برجسته سیاسی در یادداشتی که برای پایگاه واشنگتن اگزمینر (Washington examiner) نوشته، به این موضوع پرداخته است. متن زیر خلاصه ای از یادداشت روبین در رابطه با حمله قریب الوقوع چین به تایوان است:

«هفته گذشته دریاسالار چارلز ریچارد، فرمانده مرکز فرماندهی استراتژیک ایالات متحده، در کنفرانسی گفت: «بحران اوکراین که ما در حال حاضر در وسط آن هستیم، فقط دست‌گرمی است. بحران بزرگتری در راه است. زیاد طولی نمی کشد که ما راههایی را تجربه کرده و در مسیرهایی بیفتیم که برای مدت های مدید آنها را آزمایش نکرده بودیم.» چنین تحلیلی جدید نیست، اما شنیدن این اظهارات از زبان یک دریاسالار و فرمانده ارشد ارتش آن هم به این صراحت بسیار هشدار دهنده و عجیب است.

سیاستمداران و صاحب نظرانی که از پایان دادن به جنگ ها برای همیشه صحبت می کنند، تصور می کنند که انتخاب جنگ یا صلح تنها با واشنگتن است. در واقع، هر طرف جنگ یک رای و انتخاب دارد. انتخاب جنگ یا صلح دوطرفه است. من به تازگی از یک تور تحقیقاتی در آسیا و استرالیا برگشته ام. در آنجا توانستم با مقامات ارشد اطلاعاتی و نظامی تایوان صحبت کنم و از چند مرکز بحران خیز و حساس بازدید نمایم. بعد از این تحقیقات، دو نکته برای من روشن شد: اول اینکه پکن تصمیم می گیرد که جنگی بر سر تایوان رخ دهد یا نه و تصمیم نهایی بر عهده واشنگتن نیست. دوم اینکه چنین جنگی خود را به تایوان محدود نخواهد کرد و قطعا فراگیر و جهانی خواهد بود.

ورود ارتش آمریکا به منطقه خطر

در حالی که کاخ سفید، نه رئیس جمهور جو بایدن، همچنان به ابهام استراتژیک خود در رابطه با تعهد آمریکا به دفاع از تایوان ادامه می دهد، مقامات منطقه ای متحد آمریکا می گویند چنین سیاستی از کار افتاده و فشل است، چرا که رئیس جمهور چین یعنی شی جین پینگ ابهام استراتژیک کشورش در رابطه با تایوان را کنار گذاشته و مواضعش را صراحتا اعلام کرده است. استفاده از نیروی نظامی در صورت لزوم برای الحاق مجدد تایوان به خاک چین، سیاست صریح پکن در رابطه با تایوان است.

بنابراین، حمله چین به تایوان قطعی به نظر می رسد. اکنون پرسش این نیست که آیا شی جین پینگ به تایوان حمله می کند یا نه، بلکه  این است که چه زمانی این هجوم را آغاز می کند؟ چین پیک جمعیتی خود را پشت سر گذاشته و به زودی با کاهش جمعیتی و افت اقتصادی مواجه خواهد شد. از آن سو، این کشور در حال افزایش قدرت نظامی خود است. (بنابراین، احتمال حمله چین به تایوان زیاد است.) برخی تحلیلگران و استراتژیست های آمریکایی نگران سال 2027 هستند، زیرا تا آن سال، توانایی‌های نظامی چین، به‌ویژه توانایی این کشور برای انتقال و فرود نیروها از طریق تنگه تایوان افزایش خواهد یافت و شی جین پینگ را قادر می ‌سازد تا به اهدافش در تایوان رسیده و طرح هایش را عملی سازد.

با این حال، نگرانی بزرگتر، مقیاس و حد و اندازه حمله چین است. درست است، چین می‌تواند با عملیات دریایی  شروع کرده و  همانطور که در دوران آیزنهاور اتفاق افتاد، جزیره کیوموی و ماتسو را  بمباران کند. احتمال اینکه ارتش چین به جزیره کم جمعیت تر و دورتر دونگشا حمله کند نیز وجود دارد. پکن ممکن است به لحاظ حقوقی نیز فعالیت هایی را آغاز کند. قانون روابط  با تایوان که در سال 1979  توسط کنگره ایالات متحده تصویب شد، می تواند برای چین چراغ سبزی باشد که جنگ را آغاز کند. چین می تواند این قانون را تفسیر به رای کند چرا که  کنگره این قانون را فقط برای ورود نیروهای چین به «جزایر تایوان و پسکادورس» نوشته و تصویب کرده است، نه جزایر کوچک تر و دورتر تایوان.

به نظر می رسد شی تمایلی به محدود کردن خود به این موارد نشان دهد. حتی اگر واشنگتن بخواهد به ابهام ادامه دهد، دیگر کشورهای متحد آمریکا در منطقه چنین تحملی ندارند. در حالی که نیروی دریایی ایالات متحده به دنبال دور ماندن از برد موشک های چین هستند، هوانوردی دریایی آمریکا همچنان در تیررس چین است. F-18، F-35  و هواپیماهای مخصوص الکترونیک آمریکا مسئول حفاظت از کشتی های متحد خود در منطقه شرق دور هستند. این هواپیماها برای سوخت گیری به پایگاه های سنگاپور متکی هستند و این کشور کاملا در تیررس چین قرار دارد.

همچنین، ژاپن رسما اعلا کرده که دفاع از تایوان را ضروری دانسته و به نوعی دفاع از خود می داند. از آنجایی که پکن می‌داند ممکن است توکیو به حمله چین به تایوان پاسخ نظامی دهد، احتمالاً جهت جلوگیری از هرگونه اقدام تلافی جویانه توکیو، به ژاپن حمله پیش دستانه کند. پکن همچنین باید نگران ویتنام باشد، کشوری که به دلیل ترس از چین به طور فزاینده ای به دشمن تاریخی خود یعنی ایالات متحده و نیز تایوان و ژاپن نزدیک می شود.

چین در جنگ تایوان موفق می شود؟

مشخص نیست که چین در نبرد خود موفق خواهد شد یا خیر. چین از سال 1979 تاکنون حتی یک درگیری یا جنگ بزرگ هم نداشته است، و این واقعیت که ارتش خلق ارتشی متشکل از تک فرزندها است، ممکن است جامعه چین را بیش از آنچه شی جین پینگ فکر می کند، از تلفات حاصل از جنگ بیزار کند. با این حال، واضح است که هرگونه حمله به تایوان به این منطقه محدود نخواهد شد و حداقل کشورهای اطراف را درگیر خود خواهد کرد.»