برجام در مارپیچ مرگ قرار دارد
استفن والت پژوهشگر برجسته مکتب رئالیسم در تحلیلی در فارن پالیسی به بررسی مهمترین رویدادهای سال ۲۰۲۲ از جمله مذاکرات احیای برجام پرداخته است.
در ادامه این مطلب آمده است: سالها بعد مورخان چگونه سال ۲۰۲۲ میلادی را به یاد خواهند آورد؟ یک پاسخ واضح میتواند این باشد که جنگی که روسیه در اوکراین بر آن تسلط داشت نبردی با پیامدهای جهانی عظیم برای انرژی، غذا، اشاعه تسلیحات هستهای، حاکمیت و دموکراسی بود.
با وجود این، به گمان من اگرچه جنگ اوکراین به خودی خود بسیار مهم است، اما مسائل مربوط به تغییرات آب و هوایی، فناوری و قدرت چین به احتمال زیاد مسیر ژئوپلیتیک را در دهههای آینده تعیین خواهند کرد. جنگ اوکراین هنوز نظم جهانی را تغییر نداده است. کاری که آن جنگ انجام داده این است که جنبههایی از شرایط موجود را تقویت کرده است. جنگ اوکراین باعث بازگشت یکدستی و اتحاد به ناتو شده است. جنگ اوکراین مانند چراغ قوهای بوده که جنبه تازهای از چشمانداز جهانی را روشن کرده است. ما دیگر در دنیای تکقطبی زندگی نمیکنیم. ایالات متحده دیگر تنها بازیگر در شهر نیست. واکنش کشورهای جهان به بحران اوکراین تاییدکننده این وضعیت است. به دو متحدمان یعنی اسرائیل و عربستان سعودی در خاورمیانه نگاه کنید. هیچ یک از آن دو کشور به ایالات متحده در جنگ اوکراین کمک نمیکنند. عربستان سعودی درخواست دولت بایدن برای افزایش تولید نفت را به عنوان راهی برای مقابله با تورم و کاهش درآمدهای نفتی روسیه رد کرد. همزمان مقامهای سعودی با «شی جین پینگ» رئیسجمهور چین که اخیرا به آن کشور سفر کرده دیدار داشتهاند. همچنین، سعودیها مجموعهای از نشستها را با حضور شخص شی سازماندهی کردند. کشورهای دیگر نیز بنابر منافعشان انتخابهایی داشتهاند. آنان لزوما مجبور نیستند تنها در صف واشنگتن قرار گیرند و این وضعیتی است که ما باید به آن عادت کنیم و ۲۰۲۲ آغازی برای فاش شدن این موضوع بود.
سیاستگذاران آمریکایی درک میکنند چشمانداز اندکی تغییر کرده و میدانند که کشورهای دیگر منافع خود را دارند و آن را دنبال میکند. در همین حال، من گمان میکنم یکی از ویژگیهای تعیینکننده دولت بایدن تلاش او برای جمعآوری مجدد گروه همراهیکننده ایالات متحده و حرکت دادن آن در مسیر دلخواه آمریکا بود. اگر بخواهم به سیاست خارجی دولت بایدن در سال ۲۰۲۲ نمره دهم امتیاز –B را برای آن در نظر میگیریم. البته من امتیاز A را برای تلاش دولت او در نظر خواهم گرفت. دولت بایدن در اجرای سیاست خارجی ایالات متحده بسیار ماهرتر از پیشینیان خود بوده است. دولت بایدن به خوبی میداند چگونه ماشین دیپلماسی را راهاندازی کند. درباره برجام آن توافق در مارپیچ مرگ قرار دارد و میتوان دولت بایدن را به دلیل عدم اولویت کافی قائل شدن برای آن مقصر دانست. بایدن میتوانست مذاکرات با ایران را در دورهای که دولت روحانی تمایل بیشتری به حفظ برجام داشت آغاز کند و قدری سریعتر کارها را پیش ببرد. با وجود این، به محض آنکه بایدن اجازه داد این پنجره بسته شود دولت جدیدی در ایران به قدرت رسید که باعث شد احیای برجام هرگز به راحتی رخ ندهد. در نتیجه، من به عملکرد دولت بایدن در قبال برجام و مذاکرات هستهای با ایران نمره بالایی نمیدهم.