گمانه زنی ها درباره روند آتش بس در کی‌اف؛ جنگ اوکراین، شبیه جنگ ویتنام می‌شود؟

به گزارش خبر فوری، بسیاری در رابطه با پایان جنگ اوکراین گمانه زنی های مختلف می کنند. به نظر می رسد آمریکا و روسیه در رابطه با آتش بس دو دل هستند و وسوسه شده اند که با تداوم جنگ بتوانند امتیاز بیشتری کسب کنند و سپس پای میز مذاکره بنشینند.

مساله آتش بس از جمله مسائل قدیمی و استراتژیک است که بارها دولت های بزرگ را به دردسر انداخته است. پل پیلار، تحلیلگر مشهور آمریکایی طی مقاله ای در نشنال اینترست به موضوع آتش بس در جنگ اوکراین پرداخته است. پیلار این روند را با روند آتش بس جنگ بزرگ ویتنام مقایسه کرده و معتقد است این دو جنگ و روند آتش بس آنها به یکدیگر شباهت فراوان دارد.

پایان جنگ ویتنام و بیان یک تجربه تاریخی

پیلار در ابتدای مقاله خود می نویسد: این هفته سالروز پایان جنگ آمریکا و ویتنام است. پنجاه سال از خروج آخرین نیروهای ایالات متحده از ویتنام می گذرد. این، پایان خونین‌ترین جنگ آمریکا بود که بیشترین تلفات را از زمان جنگ جهانی دوم روی دست واشنگتن گذاشت.

توافقنامه صلح 1973، با وجود اینکه در آن زمان، بسیاری ادعا می‌کردند نقص‌ های زیادی دارد، اما اقدام درست ایالات متحده در آن زمان بود. نرسیدن به آن توافق به معنای تداوم جنگی پرهزینه برای ایالات متحده بود و کشته ها و تخریب های بیشتری به وجود می آورد.

با این حال، نباید فراموش کرد که برخی از توافقات پایان مخاصمه به همان اندازه که ضروری هستند، محبوب نیستند. بعد از صلح با ویتنام، انتقادات داخلی از سیاست‌ های کسینجر و رئیس‌ جمهور وقت، ریچارد نیکسون در ویتنام زیاد شد. غالب این انتقادات از جانب کسانی بود که ادعا می‌ کردند ایالات متحده باید زودتر از آن جنگ خارج می‌ شد. اما این، تنها انتقاد منتقدان نبود. انتقادهایی نیز از سوی کسانی وارد می شد که معتقد بودند ایالات متحده همچنان می‌توانست به جنگ ادامه داده و به نتایج بهتر و موفقیت‌آمیزتری دست یابد.

پل پیلار سپس گریزی به جنگ اوکراین می زند و می نویسد: این تصویر به موازات انتقاد از سیاست های دولت بایدن در قبال جنگ در اوکراین می تواند کارساز باشد.  برخی استدلال می کنند که ایالات متحده باید حمایت خود از تلاش های جنگی اوکراین را کم کند و دیگران خواهان افزایش این کمک ها هستند. با این حال، به نظر می رسد توافق صلح به همین راحتی ها نباشد.

پیلار سپس به مشکلات پایان جنگ ویتنام می پردازد و می نویسد: در جنگ‌هایی که از زمان پایان جنگ جهانی دوم تاکنون برای ایالات متحده مهم بوده است، توافق‌های سازش یک قاعده بوده است و کمتر در پایان این جنگ ها شاهد پیروزی یا شکست مطلق بوده ایم. هر دو طرف معمولاً با نارضایتی از برخی مسائل میز مذاکره را ترک می کرده و می کنند و این امر در مورد توافق پاریس 1973 نیز صادق بود.

نارضایتی‌ های ایالات متحده با ناامیدی هانوی از به تعویق افتادن تصرف کامل اراضی ویتنام همراه بود. شاید به علت همین ناامیدی بود که پایگاه هوایی که من در آن مستقر بودم پس از امضای توافقنامه و نود دقیقه قبل از اجرای آتش بس توسط نیروهای کمونیست ویتنام مورد حمله موشکی قرار گرفت.

همچنین نباید از خاطر برد که برای دستیابی به برخی توافقات صلح، ممکن است دو طرف مجبور شوند موارد زیادی را به شانس بسپارند. در آن زمان هیچ‌کس نمی توانست با دقت پیش‌بینی کند که رویدادها و حوادث در رقابت بین ویتنام شمالی و جنوبی با از بین رفتن نیروهای آمریکایی چگونه پیش خواهد رفت. نیکسون و کسینجر انتظار داشتند که ویتنام جنوبی در مقابل نیروهای ائتلاف ویتنام ایستادگی بیشتری کنند اما اتفاقات به شکل دیگری رقم خورد و این امر به ضرر واشنگتن شد.

پیلار در ادامه تاکید دارد که جنگ های اشتباه به ویژه زمانی که سرانجام پایان می یابند، مستعد ایجاد آشفتگی بیشتر هستند. این اشتباه معمولاً شامل نابودی یکی از رژیم های درگیر جنگ می شود. در ویتنام، این فروپاشی دو سال بعد رخ داد. در افغانستان، با فروپاشی دولت اشرف غنی در آگوست 2021، در میان تصاویری از افغان‌ هایی که به هواپیمای حاضر در فرودگاه کابل چسبیده بودند، سقوط کرد. از اینگونه موارد زیاد مشاهده شده است.

جنگ اوکراین مانند ویتنام است؟

از نظر پل پیلار تمام این موارد قابلیت تکرار در جنگ اوکراین را هم دارند. در واقع، احتمالا اوکراین، آمریکا و روسیه با همان چالش هایی مواجه هستند که ویتنام و آمریکا با آن مواجه شدند. پیلار در این رابطه می نویسد: سؤالات امروز در مورد جنگ اوکراین شامل مباحث و مسائل ظریف و دشواری در مورد روابط واشنگتن و کی‌اف و چگونگی پیگیری و تعادل منافع آنها می شود. البته تفاوت‌ های عمده‌ای بین این جنگ و جنگ ویتنام وجود دارد، از جمله این که نه تنها ایالات متحده مستقیماً نیروهای خود را درگیر نکرده است، بلکه اوکراین نیز یک کشور واحد متحد است که توسط یک دولت قانونی با حمایت مردمی بسیار رهبری می‌شود. با این حال، بر اساس رای پیلار، به نظر می رسد روند پایان جنگ اوکراین شباهت زیادی به جنگ ویتنام داشته باشد.