پرونده خبر فوری از ماجرای پرفراز و نشیب تغییر ساعت رسمی و کاری کشور
ماجرای عجیب تغییر ساعات کاری ادارات؛ ۶ صبح و سرگردانی مردم/ چرا دولت به جای جلو بردن ساعت، کارمندان را به عقب کشید؟
ساعات کار ادارات دولتی به عقب کشیده شده و تمام ارگان های دولتی از ساعت ۶ صبح شروع به کار می کنند. همچنین، مترو تهران به جای ساعت ۵ از ساعت ۴ صبح خدمت رسانی خود را آغاز می کند. این تغییرات منجر به ناراحتی، کلافگی و سردرگمی بسیاری از شهروندان شده است.
به گزارش خبر فوری، با فرا رسیدن نیمه خرداد، ساعات کار ادارات دولتی به عقب کشیده شد و تمام ارگان های دولتی و رسمی از ساعت ۶ صبح شروع به کار کردند. همچنین، ساعت کار خدمات عمومی و حمل و نقل به عقب رفت و مترو تهران نیز به جای ساعت ۵ از ساعت ۴ صبح خدمت رسانی خود را آغاز کرد. این تغییرات منجر به ناراحتی بسیاری از شهروندان شده است. بسیاری از آنها در شبکه های اجتماعی به انتقاد از دولت پرداختند و تاکید کردند که برنامه زندگی آنها به شدت مختل شده است.
مهم ترین مشکلات تغییر ساعت کاری ادارات
تغییر ساعت کاری از جهات گوناگون، منجر به اختلال در کارهای مختلف شده است. شاکله این اختلال عدم مطابقت ساعت زندگی و خواب شهروندان و ساعت کاری آنها است. سبک زندگی جدید شهروندان باعث شده بسیاری از آنها تا پاسی از شب بیدار باشند و صبح نیز دیر از خواب بیدار شوند. اگرچه تغییر ساعت کاری ادارات دولتی اجباری است اما مشاغل غیر دولتی مانند سابق از ساعت ۸ الی ۹ کار خود را آغاز می کنند. بسیاری از کسبه و بازاریان حدود ساعت ۹ به مغازه می روند و برخی افراد نیز ساعت ۱۰ از خواب بیدار می شوند. طبق قانون اولیه، مراکز دولتی باید از ساعت ۶ صبح تا یک بعد از ظهر خدمات رسانی کنند. تفاوت ساعت کاری مشاغل دولتی و غیر دولتی باعث می شود، بسیاری از بانک ها و ادارات دولتی تا ساعت ۱۰ صبح خلوت بوده و از ساعت ۱۰ تا یک اوج تراکم مراجع را داشته باشند، در آخر هم کار بسیاری از مراجعان انجام نشود.
به همین دلیل، دولت تصمیم گرفت، بازه کار کارمندان دولتی را از ۷ ساعت به ۸ الی ۸ ساعت و ۳۰ دقیقه برساند و ادارات را تا ساعت ۱۴:۳۰ یا ۱۴:۴۵ باز نگه دارد. کارمندان دولتی خشمگین و ناراحت از این تصمیم هستند. شکی نیست که این افزایش ساعت کاری باعث کاهش عملکرد ادارات دولتی می شود. همچنین، مترو تهران و خدمات حمل و نقل عمومی نیز برای پوشش ساعات اضافی خدمات با کمبود نفرات مواجه است که این امر می تواند روزهای سخت دوران کرونا و ترافیک وحشتناک خطوط مترو در سال ۹۹ و ۱۴۰۰ را احیاء کند (اینجا بخوانید).
این، تمام مشکلات مربوط به تغییر ساعت کاری نیست. بسیاری از کارمندان دولت برای انجام کارهای ضروری خود صبح زود از خواب بلند می شدند تا به کارهایشان برسند. گرفتن معاینه فنی خودرو یکی از این کارهای ضروری بود. کارمندان دولتی ساعت ۵ یا ۶ صبح به مراکز معاینه فنی می رفتند تا پیش از شروع کار (۷ یا ۸ صبح) بتوانند کار خودرو خود را تمام کنند. با تغییر ساعت کاری، این امکان از کارمندان دولتی گرفته شده و آنها یا باید مرخصی بگیرند و یا بعد از پایان ساعت کاری و در اوج گرما و ترافیک به مراکز معاینه فنی مراجعه کنند. البته دولت برای این مساله هم فکری کرده است. مدیر عامل ستاد معاینه فنی خودروهای تهران از افزایش مراکز معاینه فنی فعال در روزهای جمعه خبر داد (اینجا بخوانید). البته بعید است این اقدام و تصمیم بتواند راهگشا باشد و مشکلات را کم کند.
مساله دیگر تغییر ساعت خدمات بانکی مهم مانند ساتنا و پایا است. بانک مرکزی برای جبران این نقیصه و مطابقت ساعت کاری کارمندان و مردم عادی و عملیات های بانکی این ساعات را به روز رسانی کرد (اینجا بخوانید).
مساله دیگر مربوط به زنان و مادران کارمند است. بیدار کردن کودکان در ساعت ۵ یا ۶ صبح به شدت سخت است و همچنین ممکن است این ساعت با ساعت کاری مهدکودک ها مطابقت نداشته باشد. برای این مساله، معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهور، گفته رئیسجمهور دستور داد بانوان، به ویژه آنها که فرزند خردسال دارند مشمول تخفیف ویژه برای شناور شدن ساعت کاریشان شوند (اینجا بخوانید).
شواهد فوق نشان می دهد که دولت برای حفظ تصمیم خود یعنی تغییر ساعت کاری حاضر است تمام شرایط و قوانین خود را تغییر داده و به اصطلاح برای عدم تغییر یک قانون، ۱۰ قانون دیگر را تغییر دهد.
تصمیمی که مشکلات فراوانی ایجاد کرد
اما علت این تغییر ساعت ها و ماجراهای پردامنه اش چیست؟ ماجرا به عدم تغییر ساعت در ۱ فروردین سال ۱۴۰۲ بازمی گردد. دولت با همراهی مجلس تصمیم گرفت، در سال ۱۴۰۲ بر خلاف سالهای گذشته ساعت رسمی کشور را ۶۰ دقیقه به جلو نکشاند. این طرح جنجالی مخالفان و موافقان زیادی داشت (اینجا و اینجا را بخوانید). موافقان معتقد بودند تغییر یک ساعته در سالهای گذشته تفاوتی در مصرف برق ادارات و مراکز دولتی ایجاد نمی کرده، در حالیکه هدف اصلی این طرح صرفه جویی در مصرف برق بوده است.
با این حال، دولت تصمیم خود را گرفت و مجلس نیز با وجود صداهای مخالف، این تصمیم را تایید کرد.
اما بعد از اجرا، مشخص شد که عدم تغییر ساعت می تواند تا چه اندازه مصرف برق را بالا ببرد. دولت به سرعت شروع به اصلاحاتی کرد. مسئولان ساعت کاری دولتی ها را به عقب بردند و به قول برخی منتقدان به جای اینکه ساعت را به جلو بکشند، کارمندان را به عقب کشیدند (اینجا بخوانید). افزایش گرما و همزمانی آن با افزایش مصرف برق، دولت را مجبور کرد که ساعت کاری کارمندان را بیشتر عقب بکشد. این اتفاق باعث دردسرهای فعلی شد و اگرچه برخی رسانه ها انتقادات تندی به دولت کردند (اینجا بخوانید) اما قوه مجریه از تصمیم خود عقب نشینی نکرد و آنطور که اخیرا رئیس جمهور گفته قصد عقب نشینی هم ندارد (اینجا بخوانید).
باید دید سرانجام تغییرات پیاپی ساعت ها چه می شود و دولت می تواند راهی برای جبران این نقیصه پیدا کند یا نه؟