خروج از اصلاح‌طلبی
در بسته خبری پیش رو به بررسی مهم‌ترین عناوین مطبوعات کشور می‌پردازیم.
کیهان: خاتمی از رفتار مبتنی بر اصلاح‌طلبی خارج شده
ادعاهای هفته گذشته خاتمی علیه نظام بیانگر تاثیرپذیری وی از اصلاح‌طلبان رادیکال و کسانی است که گرایشات مخالف‌خوانی و اپوزیسیونی نسبت به نظام دارند.
روزنامه کیهان در این خصوص نوشته: خاتمی مدت‌هاست عملا به افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی بیگاری می‌دهد و از رفتار مبتنی بر اصلاح‌طلبی خارج شده و به مهره پیاده اپوزیسیون تبدیل شده است. او همچنین با حمایت از آشوب‌افکنی سال 88 علیه جمهوریت و اسلامیت، نشان داد که از مدار مردم‌سالاری و انتخابات خارج شده است.
جوان: حرف زدن با مردم بیان آمار و ارقام خسته‌کننده جلوی دوربین نیست
نوع نگاه مسئولان و دستگاهها به رسانه‌ها همچنان محل بحث است. به‌رغم این مباحث اما ضعف‌ها و اشکالات در این حوزه باقی است.
روزنامه جوان با اشاره به اینکه رهبر معظم انقلاب روز گذشته در باب آنچه «نارسایی در زبان رسانه‌ای دولت» توصیف کردند، تذکر دادند نوشته: حرف زدن با مردم در این نیست که جلوی دوربین بنشینیم و فهرستی از اقدامات را با آمار و ارقام خسته‌کننده که بسیاری از مردم توان تحلیل آن را هم ندارند، بیان کنیم. وقتی از حرف زدن با مردم می‌گوییم، شکل آن حایز اهمیت است، وگرنه که اصل حرف زدن را همه بلد هستند.
مشکل رسانه فقط مربوط به دولت و حتی فقط مربوط به دولت سیزدهم نیست. دولت سابق هم چنین تذکری را در مورد اقداماتش از رهبری گرفت؛ دستگاه قضایی هم همین طور و اگر دقیق‌تر نگاه کنیم، ضعف سواد رسانه‌ای جدی است.
با وجود آنکه همه مسئولان می‌دانند و بار‌ها گفته‌اند و ما هم می‌دانیم که هدف حملات جدی و دائمی رسانه‌ای هستیم و همه بلد هستند با کلیدواژه «جنگ ترکیبی» جمله بسازند، اما خبری از دفاع ترکیبی ما و پاتک رسانه‌ای ما نیست و انگار جز در حرف، ماجرا را جدی نگرفته‌ایم.
واکنش همشهری به بازداشت یراحی: در کشورهای دیگر هم با کسانی که از خطوط قرمز عبور کنند، برخورد می‌شود
در ماههای اخیر برخورد قضایی با سلبریتی‌های هنجارشکن و همچنین افرادی که امنیت روانی جامعه را هدف گرفته‌اند با واکنش‌های حمایتی و انتقادی گوناگونی همراه بوده است.
روزنامه همشهری در این رابطه نوشته: کشورهای مختلف در صیانت از خطوط قرمز قانون، با متخلفان و مجرمان برخوردهای قاطع و بدون مماشاتی را در دستور کار قرار می دهند.
فرقی هم ندارد که قانون‌شکن، یک سلبریتی و چهره شناخته‌شده ملی و بین‌المللی باشد یا یک شهروند عادی؛ یک سیاستمدار و فعال مدنی مشهور باشد یا یک ورزشکار و هنرمند بی‌نام و نشان. هیچ شخصیت حقیقی یا حقوقی مجاز نیست به اتکای سرمایه اجتماعی یا اعتراض به قوانین اعم از اینکه وارد یا ناوارد باشد، فراخوان بدهد یا حامیانش را به نافرمانی مدنی ترغیب کند. در ماجرای یک خواننده معترض به قانون حجاب در کشورمان، عینا این موضوع صدق می‌کند.
«مهدی یراحی» که با اتکا به رسانه ملی به شهرت رسید، در اعتراض به قانون حجاب به جای آنکه راه قانونی را برای بیان عقاید و نظراتش در پیش گیرد، ترانه ضداجتماعی «روسریتو» را منتشر و مردم را در آستانه سالگرد اغتشاشات سال گذشته، به نافرمانی ترغیب کرد. دستگیری یراحی، اتفاقی است که در مورد صدها چهره مشهور دیگر در سایر نقاط جهان به هنگام عبور از استانداردهای قانونی رخ داده است. این در حالی است که در کشورهایی مثل آلمان، افراد حتی به ظن اقدام علیه چارچوب‌های قانونی دستگیر می‌شوند که در ادامه، به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
کیهان: روحانی شرم نمی‌کند که هر از گاهی به رسوایی خود افتخار می‌کند؟
کارنامه ۸ سال اداره دولت از سوی روحانی به قدری ناموفق بود که در دو سه سال پایانی‌اش نه‌تنها اصلاح‌طلبان که حامیان اصلی انتخاباتی‌اش بودند بلکه بخش بزرگی از اعتدال‌گرایان نیز همچون مردم از دولت رویگردان شده بودند. با این وجود حسن روحانی همچنان در حال افتخار به عملکردش در دوران ریاست‌جمهوری است.
روزنامه کیهان در این زمینه نوشته: حسن روحانی پس از دو سال از سکوت ناشی از شرم خود خارج شده و با توجه به اینکه در وی روحیه پاسخگویی در قبال کارنامه پر از شکست و ناکارآمدی‌اش مشاهده نشده، ای کاش حداقل از نظر اخلاقی به جای فرار به جلو آن سکوت ناشی از شرم خود را ادامه می‌داد. وی به دنبال توافقی سرهم‌بندی شده، بدون رفع تحریم و فاقد ضمانت بود و شرم نمی‌کند که هر از گاهی به رسوایی خود افتخار می‌کند.
روحانی از ناامیدی دانشگاهیان گفت ولی فراموش کرده است که عملکرد وی از سال 92 تا 1400 کشور را در موجی از ناامیدی قرار داد، حسن روحانی با چه رویی حرف از میلیارد‌ها دلار از کف رفته ملت و فروش و صادرات نفت می‌زند درحالی که رکورد فروش حداقلی نفت در تاریخ جمهوری اسلامی متعلق به دولت وی است. با چه رویی حرف از فریب آماری می‌زند در حالی که همزمان با مذاکرات فقط و فقط به دلیل تخریب مخالفین خود دروغ خزانه خالی و دروغ سیلوهای خالی را مطرح کرد. کسی که بدترین رکورد‌ها و شاخص‌های اقتصادی را در میان تمامی دولت‌های دوران پس از انقلاب ثبت کرد چگونه از دولت رئیسی که وام‌دار بحران‌های زمان روحانی است خرده می‌گیرد و سؤال اساسی‌تر این است که روزنامه‌های زنجیره‌ای چگونه این سخنان را که سراسر فرار به جلو و فریبکاری بود، پوشش می‌دهند.
دنیای اقتصاد عنوان کرد: حبس آمارها تصمیمی ناپسند است/ از پاییز گذشته انتشار داده‌های بخش مسکن متوقف شده
چالش بر سر انتشار به‌موقع و نحوه محاسبه آمار اقتصادی موضوعی است که در دوره‌های مختلف وجود داشته، مساله‌ای که هنوز هم ادامه دارد.
روزنامه دنیای اقتصاد در این ارتباط نوشته: تصمیم به حبس آمارها و عدم انتشار آنها تصمیمی ناپسند است که از بس در کشور ما تکرار شده به سنتی نادرست و در عین حال عادی تبدیل شده است.
شاید نخستین‌بار در دولت آقای احمدی‌نژاد این مساله رخ داد؛ اما دولت آقای روحانی با همه ادعاهایش درباره شفافیت و آزادی دسترسی به اطلاعات، خود در حبس انتشار آمارهای اقتصادی کوتاهی نکرد. این انتظار بود که در دولت آقای رئیسی این سنت ناپسند کنار گذاشته شود. متاسفانه گویی امور بر همان مدار می‌گردد و قرار نیست رویه‌های عملکردی تغییر چندانی کند.
از پاییز سال گذشته انتشار داده‌های بخش مسکن متوقف شده است و این‌بار مرکز آمار هم به بانک مرکزی پیوسته و از انتشار گزارش‌های آماری خود درباره این بخش خودداری می‌کند. می‌توان حدس زد که باز همان توجیه نخ‌نمای قدیمی در کار است که اگر داده‌های مربوط به افزایش قیمت مسکن منتشر شود، قیمت مسکن بیشتر افزایش خواهد یافت.
میان دانشگاهیان و کارشناسان کسی هست که به چنین فرضیه‌ای باور داشته باشد؟ اگر داده‌ها محبوس باشند (مثل قیمت مسکن) یا با تاخیر خیلی زیاد منتشر شوند (مثل آمار نقدینگی و پایه پولی)، دست تحلیلگران از عرضه تحلیل‌های بهنگام خالی خواهد بود و نمی‌توانند نقش مورد انتظار خود را برای عاملان اقتصادی ایفا کنند. قطعا کسانی که تصمیم به زندانی کردن داده‌ها می‌گیرند، در تخریب کسب‌وکار تحلیلگران، مقصر و مدیون هستند.
