پاشنه آشیلی به نام تحزب
وزارت کشور و شوی نامزدهای انتخاباتی/ چرا سیاستمداران به صورت فله ای کاندیدای انتخابات تیرماه شدند؟
با تضعیف جایگاه حزب، هر فردی خود را در قواره ریاست جمهوری دیده و مستقلا وارد انتخابات می شود. رفتار چند سال اخیر شورای نگهبان نیز در این مساله تاثیرگذار بوده است. در چند انتخابات اخیر، برخی افراد که در سطح اول سیاسی نبودند، تایید صلاحیت شدند.
حسین آصف- واکنش بسیاری از فعالان سیاسی به تعداد بالای نامزدهای انتخاباتی جالب بود. بسیاری ثبت نام این همه نامزد را مسخره دانسته و برخی دیگر نیز از فرآیند اشتباه انتخابات گله داشتند.
امسال تمهیداتی اندیشه شد که افراد غیرمرتبط و غیرسیاسی که صرفا برای جلب توجه در انتخابات نامزد می شوند به وزارت کشور نیایند. شروطی مانند تعیین سن قانونی و سابقه فعالیت سیاسی عالی در کشور توانست جلوی هجوم افراد غیرمرتبط به خیابان فاطمی را بگیرد. اما با وجود این، باز هم تعداد ثبت نام کنندگان زیاد بود.
وزارت کشور آمار 80 نامزد انتخاباتی را ثبت کرد که عددی غیرقابل تصور و به شدت زیاد بود. فقط از دولت سیزدهم 5 نفر ثبت نام کردند. چند ده نماینده مجلس وارد گود انتخاباتی شده و بیشتر اعضاء هیات رئیسه مجلس دوازدهم نیز خود را به وزارت کشور رساندند.
اعضای دولت سابق، فعالان سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب و برخی نظامیان نیز خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری کردند. بیشتر این افراد هدف خود را اجرای «تکلیف» دانستند اما شکی نیست که علاقه وافر سیاستمداران به قوه مجریه انگیزه بسیاری از افراد بوده است.
تعداد بالای نامزدها و تیز شدن تیغ ردصلاحیت ها
در این وضعیت، شورای نگهبان چاره ای جز رد صلاحیت های گسترده ندارد. کشور آماده استقبال از چند ده نامزد انتخاباتی نیست. تعداد بالای نامزدها، تبلیغات برابر و عادلانه را سخت می کند و باعث ایجاد تلاطم در آراء می شود.
برگزاری مناظره انتخاباتی در این وضعیت ناممکن است و کشور نیز توان تقسیم ظرفیت خود به چند ده نامزد انتخاباتی را ندارد. به همین دلیل، شورای نگهبان چاره ای ندارد جز اینکه بسیاری از نامزدهای انتخاباتی را، علی رغم داشتن صلاحیت سیاسی، رد صلاحیت کند. این مساله باعث می شود رد صلاحیت های بدون پشتوانه در شورای نگهبان تبدیل به نوعی سنت شود. در سال های گذشته شورای نگهبان صرفا افرادی را که صلاحیت سیاسی نداشتند، رد می کرد اما اخیرا، دایره تایید صلاحیت ها تنگ تر شده و افراد زیادی رد صلاحیت می شوند. بخشی از این مساله معلول تعداد بالای نامزدهای انتخاباتی است که بدون هماهنگی با هم وارد گود شده و تیغ وزارت کشور را تیزتر می کنند.
تحزب ضعیف و تعداد بالای نامزدهای انتخاباتی
اما چرا این میزان نامزد انتخاباتی داریم؟ بخشی از این مساله معلول ضعف ساختار حزبی در کشور است.
احزاب مهم ترین عامل در کنترل تعداد نامزدهای انتخاباتی هستند. حزب پیش از ورود به انتخابات نامزد خود را تعیین می کند و از سایر گزینه ها می خواهد که از نامزد نهایی حمایت کنند. معمولا در انتخابات های ریاست جمهوری کشورهای دموکراتیک، فردی که از پشتوانه حزبی قدرتمندی برخوردار باشد، رای بیشتری کسب می کند. در این کشورها، احزاب نماینده بخشی از مردم هستند و به نمایندگی از آنها، اقدامات پیچیده سیاسی را بر عهده می گیرند. در نتیجه، اعضاء حزب برای از دست ندادن طرفداران خود، به تصمیم حزب احترام گذاشته و آن را می پذیرند.
این در حالی است که در کشور ما تحزب ضعیف تر از همیشه است و حتی در نظر برخی ناظران و تحلیلگران، مساوق قدرت طلبی است. هر دو جریان سیاسی کشور که مبنای تحزب در ایران کنونی به شمار می آیند، وضعیت بغرنجی دارند. اصلاح طلبان در حال عبور از وضعیت کنونی هستند و به همین دلیل، هیچگونه یکدستی و وحدتی در آنها دیده نمی شود (اینجا بخوانید). اصولگرایان نیز بیش از هر زمان دیگری چند دسته اند. اصولگرایانی که همچنان به سازمان و قید و بند حزبی اعتقاد دارند غالبا پیرمردهایی هستند که از بدنه قدرت کنار رفته و در حاشیه به سر می برند.
نواصولگرایان که امروز قدرت زیادی دارند، نگاه مثبتی به «حزب» ندارند. برای آنها «حزب بازی» یک فحش است و تحزب در مقابل انقلابی گری قرار می گیرد. به همین دلیل، در انتخابات مجلس 1402، تحزب بی معنی شد و نام بسیاری از اصولگرایان در چند لیست انتخاباتی دیده شد (اینجا بخوانید).
با تضعیف جایگاه حزب، هر فردی خود را در قواره ریاست جمهوری دیده و مستقلا وارد گود انتخابات می شود. رفتار چند سال اخیر شورای نگهبان نیز در این «اعتماد به نفس سیاسی» تاثیرگذار بوده است. در چند انتخابات اخیر، برخی افراد که در سطح اول سیاسی نبوده و قدرت بالای حزبی یا اجرایی هم نداشتند توسط شورای نگهبان تایید صلاحیت شدند. محمد غرضی در انتخابات 1392، محمد میرسلیم و مصطفی هاشمی طباء در انتخابات 1396 و امیرحسین قاضی زاده و ناصر همتی در انتخابات 1400 از این جمله اند.
این افراد در زمان ثبت نام قدرت سیاسی قابل توجهی نداشتند و یا مدت ها بود از سطح اول سیاست کناره گرفته بودند. جالب این است که شورای نگهبان در این انتخابات ها افرادی چون علی لاریجانی و اکبر هاشمی رفسنجانی را رد صلاحیت کرد اما به افراد فوق اعتماد نمود. به همین دلیل، اعتماد به نفس افراد سیاسی درجه دو یا سه بالا رفته و گمان دارند که ممکن است شورای نگهبان به آنها اعتماد کرده و وارد مرحله پایانی انتخابات ریاست جمهوری شوند. در نتیجه به صورت فله ای در انتخابات نامزد شده و رویای پاستور را در سر می پرورانند.
شما در این‌باره چه فکر می‌کنید؟ کامنت بگذارید.
حزب تو ایران معنی نداره
احزاب کشورهای در حال توسعه داری مطبوعات و رسانه مستقل و آزاد هستند تا رویه و سیاستهای خودشان رادر صورت انتخاب شدن به مردم اعلام میکنند
اگر هم نماینده حزبی انتخاب شد و مسول اجرایی شد
حزبی که انتخاب نشده کاملا او را رصد می کند و ابزاری که گفته شد مورد ارزیابی قرار می دهد
بنابراین حزب باید همیشه فعال باشد نه زمان انتخابات
سنگ مفت گنجشت هم مفت تیری درتاریکی کی به کیه
با سلام متاسفانه تحزب در جامعه ایران دارای بار منفی میباشد در حالیکه دموکراسی و انتخابات بدون حزب قوی بی معنا میباشد البته نباید فراموش کرد جامعه ایران در زمینه کارهای گروهی عملکرد خوبی ندارد وهمچنین به مدت 2500سال هم دارای نظام پادشاهی خودکامه بوده که تغییر این فرهنگ و خلق و خو زمان زیادی میبرد
بدتر از همه دو برادر نیکزاد بودند.گمان‌حرده بودند ارث باباست
دو برادر بودند خدمت سلطان كردي گفتند چرا كار كنيم عرق ريزيم
احمدی نژاد خواب و زندگی نداره بواسطه حزبش هر روز مردم رو توی خیابونها دور خودش جمع می کنه و خود را سرشناس انتخابات اعلام میکنه تا با این کار شورای نگهبان مجبور بشه تاییدش کنه و از حالا اعلام رییس جمهوری میکنه و با کلی اطمینان به مردم میگه: همه چیز به نفع شما تغییر میکنه. این یعنی از خود راضی.
از امروز و یا فردا چون کاندیدا خبردار میشوند که رد صلاحیت هستند زودتر از موعود انصراف خود را اعلام می کند که به شخصیت اجتماعی لطمه وارد نشود. دیدنی است و تماشا کنید.
بالاخره برای اینکه به نفع یک کاندید بکشن کنار، میتونن سود توپولی از طرف بگیرن
شرح حال نامزدهای انتخاباتی چند سال اخیر:
این دغل دوستان که می‌بینی
مگسانند دور شیرینی
تا حطامی که هست می‌نوشند
همچو زنبور بر تو می‌جوشند
باز وقتی که ده خراب شود
کیسه چون کاسهٔ رباب شود
ترک صحبت کنند و دلداری
معرفت خود نبود پنداری
بار دیگر که بخت باز آید
کامرانی ز در فراز آید
دوغبایی بپز که از چپ و راست
در وی افتند چون مگس در ماست
راست خواهی سگان بازارند
کاستخوان از تو دوستر دارند
تنها را نجات ایران، این وضع آشفته اداره کشور ،ادغام احزاب فعلی و ایجاد حزب های جدید قدرتمند هست اگر به انتخابات به عنوان تنها راه حل اداره کشور می نگریم ! پس یکی از وظایف مجلس و دولت باید این باشد که احزاب را سر وسامان و کشور را از ورطه سقوط در بزنگاه های تاریخی مثل فقدان مسولین ،جنگ و حمله ناگهانی و یا در انتخابات زود هنگام نجات دهند ...آینده نگری برای کشور یکی همین احزاب .والسلام.
ریختن برای خدمت دست و پا خرد میکنن تا به مردم خدمت کنن
فقط تو مجلس و ریاست جمهور میشه خدمت کرذ نه جای دیگه
نه تو زاهدان و نه هیچ جای دیگه فقط پست
فقط تو مجلس و ریاست جمهوری
سلام یه نفر را به صلاح دید خودشان انتخاب وازهزینه اضافی جلوگیری کنند.
اگه واقعا شورای نگهبان وجود داره ،،، اول احمدی نژاد بعد لاریجانی را رد صلاحیت کنه،
آقای شورای نگهبان شماره تلفن میدند ببین چقدر
بدبخت شدند برای قدرت؟؟؟؟؟
نظر مردم را دانستن بدبختی برای قدرت هست ؟ بسیار متأسفم برای تفسیر افرادی چون شما ! صبر خداوندمتعال روزی به پایان خواهد رسید . نترس کسی قدرت چون تو رو از دستت نخواهد گرفت ولی اون دنیا ان شاالله پاسخگوی مردم خواهی بود !
تصور مردم از اداره امور مملکت به قدری سطحیه که هر بقال و سبزی‌فروشی فکر میکنه می‌تونه رئیس‌جمهور بشه.
فله ای کاندید میشوند و‌فله ای رای جمع می کنند
زنده باد محمود...شیر خودت ..مگه تو یه کاری برای این دولت کنی
حزب معنی مداره دیگه قانون که معنی داره چرا طبق قانون اساسی عمل نمیشه مثل «حداقل سوادخواندن و نوشتن»
اگر قانون ایراد داره باید قانون اساسی تغییرکنه هرچقدرقانون زیر پا گذاشته بشه و لو به جهت مثبت خطرناکه
من اگر یک کاندید خونه بهم بده هزار تا رای براش جمع میکنم .قسم میخورم .
بعضي از كانديداها به فكر اين هستند كه با مطرح شدن در جامعه، پست وزارت يا معاونتي در دولت بعدي كسب كنند و به نان و نوايي برسند. ولي يك أشكال بسيار مهم در انتخابات ايران اين است كه فرد با حفظ سمت فعلي خود، اجازه مي يابد در انتخابات پيش رو هم شركت كند.شوراي نگهبان بايد اعلام كند هر كس شانس كسب يك پست و مقام را دارد و نمي تواند شانس ساير افراد را غصب كند. نمايندگان مجلس دوازدهم تنها در صورتي حق شركت در انتخابات رياست جمهوري را ميتوانند بدست بياورند كه از پست نمايندگي انصراف داده باشند و فرد ديگري كه از ورود به مجلس باز مانده بجاي او وارد مجلس شود. موضوع خيلي ساده است همانطور كه در قوانين كنكور اجرا مي شود.
چون فله ای هم ریختن و صاحب مقام شدن و بخور بخور و شروع کردن