یک تحلیلگر مسائل سیاسی:
پزشکیان رأی نیاورد، مثل ورشکستههای متفرعن سیاسی تقصیر را به عهده تحریمکنندگان نمیاندازم/ همه خستهایم و نیاز به اندکی امید داریم و جامعهای که خسته و ناامید باشد، به قهقرا خواهد رفت
یک تحلیلگر مسائل سیاسی نوشت: اگر تحلیلم درست در نیاید و پزشکیان انتخاب نشود، مطلقا تأکید میکنم مطلقا مثل ورشکستههای متفرعن سیاسی تقصیر را به عهده تحریمکنندگان نمیاندازم. تقصیر متوجه من و امثال من است که نتوانستهایم افراد تحریمی را برای مشارکت قانع کنیم.
عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: اکنون حکومت به این نتیجه رسیده که بدون مشارکت مردم هیچ چیزی در چنته نخواهد داشت. نه دولت قوی، نه اعتبار کافی در جهان، و نه حتی انسجام درونی.
تجربه یکدستسازی تقریبا فاجعهبار بود. دولت کنونی در سطحی بسیار نازل و باورنکردنی قرار دارد. اگر محصول انقلاب اسلامی این دولت با این وزرا باشد، و علیالاسلام و علیالانقلابالسلام [یعنی باید فاتحه آنها را خواند.] حکومت میخواست یا مدعی بود که میخواهد به این دو برسد، ولی شیوه و سیاستهای جاری در تعارض با آن هدف قرار داشت و هنگامی که این شیوهها را به کار برد، متوجه شد، هر دو هدف را از دست میدهد.
میتواند هردوی آنها را به چالش بکشد اگر چه هنوز هیچ گونه خوشبینی به سیاست جدید ندارم ولی براساس تحلیل خودم و بعضی از شواهد و قراین گمان میکنم که بنبست را متوجه شدهاند، و نیاز به مشارکت بیشتر مردم دارند.
اهمیت افزایش مشارکت سیاسی در پایداری کشور دهها برابر موشک بالستیک است. اصولا موشک بالستیک باید در خدمت مردم باشد، مردمی که از طریق مشارکت سیاسی عینیت خود را نشان میدهند. در این باره جداگانه خواهم نوشت که الزام به مشارکت بیشتر چه تبعاتی دارد که حکومت باید به این تبعات هم ملتزم باشد و اگر نباشد نقض وعده کرده و هم چوب را خواهد خورد و هم پیاز را.
با این تحلیل ضمن اینکه معتقدم هیچ تضمینی برای موفقیتهای کلان وجود ندارد ولی فرصتهای فراوانی برای جامعه و مردم ایران در دسترس خواهد بود تا از طریق مشارکت اراده خود را بر ساختار سیاسی نشان دهند. وظیفه آقای پزشکیان هم هست که اگر انتخاب شد به آنچه گفته است عمل کند. به قول امام علی (ع) «ذمّتی بما اقول رهینه». گردن خود را در گروی آنچه که گفته است بگذارد.
همه خستهایم. نیاز به اندکی امید داریم. ملت و جامعهای که خسته و ناامید باشد، به قهقرا خواهد رفت. اگر درعدم شرکت امیدی بود، اکنون و با این وضعیت جدید بدون پیروزی دیگر امیدی هم نخواهد بود.
البته اگر تحلیلم درست در نیاید و پزشکیان انتخاب نشود (درباره معنای انتخاب شدن پزشکیان هم در روزهای آینده خواهم نوشت)، مطلقا تأکید میکنم مطلقا مثل ورشکستههای متفرعن سیاسی تقصیر را به عهده تحریمکنندگان نمیاندازم. تقصیر متوجه من و امثال من است که نتوانستهایم افراد تحریمی را برای مشارکت قانع کنیم. ما باید بتوانیم با نامزدی پزشکیان و تحلیلهای خود این یخ را به اندازهای آب کنیم که مردم شرکت کنند و بساط بیکفایتی و دروغگویی را برچینند. و اگر نتوانیم شکست خوردهایم.
پرداختن به مساله کنش تحریمی مهم است. جدا از نارسایی عناصر تحلیلی برای اقناع آنان به حضور انتخاباتی؛ مشارکت انتخاباتی از نظر آنان یک مانع اخلاقی جدی نیز دارد، اینکه چگونه میتوانند پس از اتفاقات ۷ سال گذشته خود را قانع کنند که در این انتخابات شرکت کنند. این دغدغه اخلاقی مهمی است و باید به آن احترام گذاشت، ولی ماجرا سویه دیگری هم دارد. اینکه ما برای عبور از تکرار این رخدادها نیازمند به حضور و مشارکت هستیم. اگر اینگونه نگاه کنیم ماجرا به کلی فرق خواهد کرد.
تقلیل دادن کنش سیاسی به چنین گزارههای احساسی و اخلاقی کارساز نیست. من به جد معتقدم که هر شهروند و هر نیروی سیاسی باید مطابق وجدان خود عمل کند. وجدانی که متأثر از حب و بغضهای مرسوم عرصه سیاسی نباشد. شخصا اگر میخواستم بر این اساس عمل کنم، بهطور قطع از خیلی سالها پیش باید عطای مشارکت سیاسی را به لقای آن میبخشیدم، چون به اندازه کافی ظلم دیدهام، که علاقهای به بیان آنها ندارم، ولی مساله اصلی من این است که چه کار کنیم تا در آینده کمتر شاهد این اتفاقات شویم؟ چه راهی را برویم که کمهزینه و با تضمین بیشتری باشد؟
از این رو تردیدی ندارم که مشارکت ما در شرایطی که امکان تحقق یک هدفی وجود دارد، زیان بسیار کمتری دارد تا هنگامی که این فرصت را به آینده نامعلومی که نمیدانیم چه زمانی رخ خواهد داد موکول کنیم. ما امروز در برابر یک وضعیت سخت و پیچیده اخلاقی سیاسی قرار گرفتهایم.
راه بعد از تحریم مبهم است و با قدرت گرفتن تندروها به وخامت وضع موجود میانجامد. راه مشارکت هم به انتظارات و مطالبات انباشته شده و گسترده پاسخ نمیدهد بلکه تغییرات آن در حدی است که موازنه نیروها و شرایط موجود امکان میدهد. (در این باره بعدا خواهم نوشت). با این حال، یک نکته مهم است و باید به آن توجه کنیم. مشارکت یاعدم مشارکت در انتخابات یک راه و اقدام سیاسی است و نباید اجازه داد که این راه باعث شود به انسجام اجتماعی لطمه بزند.
این گفته دکتر پزشکیان نتیجه اندیشه ای پاک و تفکری عمیق برای اتحادملت برای عبور از وضعیت موجود است بر خلاف بعضی از درون حزبی های رقیب که از همین حالا رسانه هایشان شروع به زمینه چینی کرده اند برای دامن زدن به حواشی
به آقای عبدی....
اول اینکه روزی انسان دست خداست
و خدا هر که را بخواهد روزی وسیع عطا میکند. ( قرآن کریم)
همانطور که تا به حال روزی ما دست خدا بوده نه قدرتهای بزرگ، پس نگران نباشید.
کسی که مردم رو ناامید میکنه دقیقاً کار شیطان رو انجام میده
ما کشور خوبی داریم نعمتهای بسیاری داریم از ظرفیتهای بسیاری برخورداریم و مردم ما آنچنان که شما مأیوس کننده صحبت میکنی ناامید نیستند و مشغول تلاش و زندگی هستند
زندگی سخت میگذره اما مانند جوی کوچکی که در مسیر سنگهای سخت و نا نفوذ راهی برای گذر پیدا میکنه همیشه امید و روزنه ای هست
خاک ایران طلاست و سرزمین برکت هاست به لطف انسانهای مومن و خداشناس
دشمن با تمام توانش در برابر ما ایستاد و نتوانست کاری انجام بده یعنی اون چیزی که مد نظرش بود، ما از روزهای سخت عبور کردیم و ایران به سمت بهتر شدن پیش میره
خدا بزرگه و همیشه توکل بر خدا داشته باشید
به تواناییهای داخلی فکر کنید و تلاش کنید و امید از اجنبی بردارید
کسی که بنده خدا باشه و از خدا کمک بگیره قطعاً خدا راهی پیش روی او خواهد گذاشت....
با عرض پوزش من فکر میکنم شما از آن دسته افراد هستید که احتمالا یا چسبیده اید یا مستقیم منفعتی از این استمرار عنادورزی با دنیا و تحریم ها به سمتتان سرازیر میگردد. از نکاتی که مرقوم کردید میتوان برداشت کرد که با تحلیل های منطقی سیاسی هیچ نسبتی ندارید. همگان که اهل تفکر هستند می دانند که هدایت و تامین منافع اقتصادی و توسعه و پیشرفت یک مملکت حدودا ۹۰ میلیون نفری که سالیان سال است از بی برنامگی و سوء مدیریت رنج میبرد در این وانفسایی که حتی نزدیکترین کشورها که داعیه برادری دارند سر بزنگاه آماده پاره کردن هر نوع توافق و عقدنامه اخوت هستند بسیار مشکل و هفت خوانی برای خود است و با ایشاا... ماشاا... پیش نخواهد رفت. من اصلاحچرا یا اصولچرا هم نیستم و کاری هم به گفتمان آقای عبدی ندارم و بر آن هم نیستم که سخنان ایشان را نقد کنم اما اظهر من الشمس است که جامعه مخصوصا اکثریت آن نه رانت خواران و کاسبان تحریم تمنا دارند که بعد از ۴۵ سال سختی و شقاوت برای یک مدت کوتاه هم که شده رنگ راحتی و آسایش را بخود ببینند. آیا با توجه به عملکرد دولت سیزدهم که علی رغم تلاش سترگ رئیس مرحوم آن بواسطه چینش ضعیف و محفلی وزرا و مسئولان اجرایی که هیچ دورنمای بهبود و توسعه ای در زمینه اقتصادی و معیشتی ترسیم ننمود که هیچ بلکه روز به روز در عرصه اقتصاد تلاطم های وسیعی را برای اقشار مختلف به ارمغان آورده بود و کمافی السابق برخوردان را فربه تر و اقشار ضعیف را لاغرتر نموده بود حق نمی دهید که مردم با این آرزوهای واهی و بی پشتوانه و از سر فربهی شما دلشان گرم نگردد و در انتخابات مشارکت ننمایند؟!
چرا حرف مفت میزنی. کی گفته که ملت ایران از نظام مقدس جمهوری اسلامی خسته شده اند؟
ما ملت انقلابی به خاطر اینهمه خدمتی که آخوندها به ایران و ملت ایران کرده اند از جایگاه پاسپورت و احترام به ملت ایران که در جایگاه نخست جهان هستیم تا اقتصاد شکوفا و برتر منطقه و ارزش پول ملی که رتبه برتر جهان را کسب نمودیم تا آسایش و رفاه و امنیت کامل ،از مسئولان و نظام مقدس جمهوری اسلامی تشکر می کنیم و به کوری چشم دشمنان در انتخابات شرکت خواهیم کرد که جبران زحمات این ۴۵ ساله مسئولان را به نحو احسنت بدهیم.
رابی دمت گرم فقط به خاطر تو جیمبببببببببببو جیمبووووووو
خدا از شما اصلاح طلبان نگذرد که این قد دو رو و نفرت انگیزید. شما که به خوبی می دونید در این ساختار نمیشه کار کرد چرا می خواهید دوباره وقت و فرصت یک ملت را بگیرید. تاریخ در مورد شما چی میگه؟ چرا یک بار همه شده به مردم نمی پیوندید؟
براساس تحلیل خودم و بعضی از شواهد و قراین گمان میکنم که بنبست را متوجه شدهاند،خب اگر اینطور است چرا این گره را بدست خیل عظیم گماشتگان خودشون باز نمی کنند تا افتخارشم نصیب خودشان گردد ومنت بر سرمون افزون فرمایند ؟میخواهند بدست کسی باز شود که خودی محسوب نمیشود؟یادمان نمیرود برجام تا پای امضاء رسید اما چون نگران بودند افتخارش نصیب روحانی شود از امضای ان جلوگیری کردند .تازه روحانی که خودی ترشون بود .
مرسی مگر کسی دیگه مونده که به قهقرا برود ما ما ماو تو اوجیم جیمبو جیمبو جیییییییبو جیمبو این چه کاریه برو دنبال نان که خربزه نارنگی است
تنها راه نجات کشور ثروتمند ایران و ملت دوستی و رفاقت با آمریکاست تازمانی که آمریکا را ب اسم دشمن صدا بزنید اوضاع وخیم اقتصادی خانوارهای ایرانی را بیشتر از گذشته تهدید میکند!!! حاکمان پشت پرده باید مجوز دوستی با آمریکا را صادر کنند رییس دولت هیچ کاره است تصمیمات نهایی توسط دیگران گرفته میشه!!! نه رییس دولت
بنده به نظرم برای جلوگیری از حرافی و وعده وعیدهای کاندیداها، رهبر معظم انقلاب یکبار برای همیشه خط رفتاری سیاست بین الملل برای آینده نظام را ترسیم تا مردم بدانند به چه کاندیدایی میتوانند دلخوش باشند یا دادن چنین وعده هایی آب در هاون کوبیدن است مردم نه موافق بردگی و استعمار توسط قدرت های جهانی (هر کشوری میخواهد باشد) هستند و نه حاضر به تخاصم بی دلیل و متضرر شدن اقتصادی بواسطه دوری و تحریم و .... هستند. البته این از بعد سیاسی و مخصوصا بین المللی است اما در مورد وضعیت مدیریتی مملکت مطالبه ای که مردم از دستگاه حکمرانی دارند این است که در صورت اشتباه بودن رویه انتصابات و انتخابات و بکارگیری و پذیرش و گزینش مسئولان که تجربه نشان داده قطعا اشتباه بوده نسبت به اصلاح آن اقدام گردد.