نمایش مخاطب به مراتب خطرناکتر از فیلم عنکبوت مقدس است/ زیر سوال بردن جایگاه خانواده، برای به زانو درآوردن جامعه ایرانی

علی اکبر عبدالعلی زاده درباره شکل گیری ژانر سادومازوخیستی و سیاه پس از عنکبوت مقدس در ایران و همچنین تئاتر مخاطب گفت : نمونه روز این موضوع، نمایش مخاطب است که در سالن ایرانشهر در حال اجراست، این نمایش اولا به لحاظ قانونی از اساس نباید اجرا می شد و با ترفندی این را به صحنه رسانده اند.

 وی افزود: ۱۰ روز ناظرین رسمی تقاضای توقیف کار را کردند، بعد ناظرین با کارگردان جلسه می گذارند و زمانی که از اجرا در می آورند و ابطال پروانه می کنند، اینقدر فشارها زیاد است که خلاف قانون این کار اجرا رفته است و با وجود اینکه ابطال پروانه شده یعنی نمی توانند به آن بازبینی بدهند ولی بازبینی محدود داده اند و ظرف چند روز به آن اجرا داده اند.

این منتقد تئاتر و سینما خاطرنشان کرد: مدیری که از مسیر بی اطلاع است تحت فشار صنف قرار گرفته و مورد سوال قرار میگیرد که  اگر می خواستید تعطیل کنید چرا اجرا شد در حالی که این نمایش ترویج روابط آزاد غیر اخلاقی و موضوع آن تجاوز به محارم است.

عبدالعلی تصریح کرد: این موضوع  اصلا در قانون های بالادستی ممنوع است و در قانون های پایین دستی مثل قوانین شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی تصریح شده است و چنین موضوعی نمی تواند متنش خوانده شود چه برسد به اینکه بازبینی  و ۱۰ شب اجرا برود.

این کارگردان سینما و تئاتر افزود : متاسفانه این یک روند است و هر چه جلوتر می رویم این بازی برد_برد به ضرر ما و به نفع جریان مقابل است، حال هنرمندش از این تاریخ مهاجرت می کند، سیتیزن و شهروندی کشورهای مختلفی را می گیرد که شاخص هستند و مشخص است چه کشورهایی مشتری این  نیازها هستند.

 وی ادامه داد:  بخشی از جریان رقیب با شاکله بسیار مفصلی که به صورت نیروی میدانی در بدنه هنری و مدیریتی دارد گاهی آنچنان با هزینه کرد بالای آبروی اداره یا وزارتخانه حاضر است اینگونه طرح را پیش ببرد و نتیجه این می شود که اگر امروز فکر قانونی نکنیم برای این مسئله ادامه پیدا می کند و جریان رسمی تضعیف می شود

وی با بیان اینکه راهکار پیشگیری از بروز چنین مسائلی در سینما و تئاتر این است که همچون مطبوعات با این حوزه برخورد شود گفت:  همانطور که در روزنامه نگاری اگر کسی تخلفی کند اول مدیر مسئول باید پاسخ دهد و اگر لازم شد بعد نویسنده مطلب پاسخ گو باشد ولی در حوزه فرهنگ و هنر این گونه نیست و قانون باید طوری تنظیم شود که مدیر سالن پاسخ گو باشد و بعد هنرمند در حالی که اگر هنرمندی تخلفی کند اصلا مطلع نمی شود که دادگاهی تشکیل شده است چون مدیرکل هنرهای نمایشی و معاون وزیر به دادگاه میروند و با آنها برخورد می شود و به لحاظ حقوقی دچار مشکل می شوند.

عبدالعلی زاده یاداور شد : چون ساختار به دلیل خلاء و نبود قانون دچار معضل است حتی از هنرمند سوال نمی شود که چرا چنین تخلفی مرتکب شدی؟ متاسفانه ساختار قانونی ما درست تعریف نشده است در صورتی که باید تخلف مسئول سالن بر اساس شکایت شخصی افراد پیگیری شود.کاری که در دنیا اتفاق افتاده و آن ها به عنوان مدعی العموم با مدیر سالن مواجه می شوند و  چون مدیر سالن از ترس اینکه جریمه شود و ضرر مالی بدهد مجبور است مراقبت قانونی کند.

وی با بیان اینکه باید به لحاظ قانونی فکری برای مسئله کنیم گفت: مثلا خانم ترانه علیدوستی در جشنواره کن متنی را قرائت می کند و از شرایط اجتماعی ایران که سراسر کذب است اینکه می گوید، من در ایران صبح تا شب به خاطر ساده ترین چیزها مثل پوشش، مثل موسیقی گوش کردن و مثل روابط کاری می جنگم و همه ما که در ایران زندگی میکنیم میدانیم که اینقدر سخت گیری وجود ندارد.

 وی افزود: مبنای این حرف درست نیست و پشت آن نوعی سیاه نمایی هدفمند وجود دارد یعنی این هنرمندان نمی روند آنجا جوگیر شوند و این حرف ها را بزنند، بلکه چون قانونی در این مورد نداریم و برخوردی صورت نمی‌گیرد، آگاهانه این موارد مطرح می‌شود که البته درباره این تخلف خاص برنامه ریزی کردند، فکرهایی شده و یک سری احکام صادر شده است.

 به دلیل خلا قانونی، شخصی که فیلم داخل کشور در اکران دارد، شبانه یک پیام سیاسی میدهد که تفنگت را زمین بگذار و ۱۰۰ نفر پای آن را امضا میکنند ولی ما ابزار برخورد قانونی با این فرد را نداریم

عبدالعلی زاده خاطرنشان کرد:  به دلیل خلا قانونی، شخصی که فیلم داخل کشور در اکران دارد، شبانه یک پیام سیاسی میدهد که تفنگت را زمین بگذار و ۱۰۰ نفر پای آن را امضا میکنند ولی ما ابزار برخورد قانونی با این فرد را نداریم، اگر برخورد کنیم خودش سوژه ای برای رسانه های بیگانه می شود و اگر برخورد نکنیم  مسئله دیگر ی ایجاد میکند و هر دو صورتش برای آنها بازی برد برد است.

وی با بیان اینکه هم آیین نامه های نظارت و ارزشیابی مان در همه حوزه های فرهنگی و هنری باید به روز رسانی شود و هم بازوی نظارتی و اجرایی نسبت به تولیدات فرهنگی بسیار ضعیف است گفت:  تا قبل از سال ۹۴ چهل کار حرفه ای تولید می شد اما از سال ۹۵ با توسعه خوب فضاهای خصوصی و گسترش سالن های تئاتر  قبل از کرونا ما ۱۱۰ اجرا در روز داشتیم و حدود ۹۰۰ اجرا در سال اما بدنه نظارت کوچک تر شده که بزرگتر نشده است. 

وی تصریح کرد: حال اینکه با چه روشی هنرمندان را صیانت کنیم که در دام جریان رقیب نیفتند؟ چه کار کنیم که به لحاظ فشارهای مالی مجبور نشوند از این ابزار استفاده کنند، چه کار کنیم که نخبگی ارزش پیدا کند و ضد ارزش نشود که آن شخص مجبور شود برای اینده اش به هر قیمتی ترک وطن کند، باید گفت که همه اینها یک سپهر است و باید در حوزه قضایی و فرهنگی برای آن  فکر کرد که ما در همه این ها ضعف های غیر قابل کتمانی داریم.

این فیلمنامه نویس و منتقد سینما درباره عنکبوت مقدس گفت: ما در رسانه خودمان قبل از برپایی جشنواره کن زنگ خطرش را زدیم

چراکه دیدیم سه فیلم حضور دارند  که  یک فیلم ساخت ایران (برادران لیلا)، یک فیلم ایرانی ساخت خارج از کشور (عنکبوت مقدس) و یک فیلم که بازیگر ایرانی دارد، هر سه در یک کمپانی تولید، توزیع و حمایت شده و به کن رفته اند که باید مسئله ای داشته باشند و غیر ممکن است تصادفی باشد و در زمان اکران فیلم در کن خبرنگاری که در جشنواره حضور داشت و فیلم را دیده بود و جلسه مطبوعاتی رفته بود برای ما مطلب نوشت تا هیچ شائبه ای در خطرناک بودن این فیلم نباشد.

وی ادامه داد: بعدا اتفاقاتی افتاد درباره نمایش مخاطب که ما دیدیم اصلا باید آن را رهاکنیم و داخل کشور را بچسبیم. یعنی امروز دشمن خارجی به خودش اجازه نمی دهد این میزان موضوع تجاوز و زنای محارم را  علنا تصویر کند و در تاریخ اجرای نمایش ۴۳ سال اخیر چنین نمایشی مطلقا نداریم و نمایش هایی به دلیل یک دیالوگ یا کلمه شبیه به این توقیف شده است و از حریم اخلاقی و فرهنگی اشخاص و کلیت جامعه حفاظت شده است.

عبدالعلی زاده خاطرنشان کرد: با نمایشی برخورد می کنیم که نمی دانیم از کجا آمده و چگونه مجوز گرفته است ؟ در واقع می دانیم اما جریان کلی کشور باید خودش را اصلاح کند‌. به خاطر همین نمایش یک مدیر نظارت و ارزشیابی که مقاومت میکرد در برابر مجوز دادن به این نمایش از کار برکنار شده است. یعنی یک شاکله و جریان وجود دارد و بعد از این نمایش نزدیک ۵ نمایش دیگر با موضوعات غیراخلاقی برای اجرا برنامه ریزی شده است که همه در راستای قبح زدایی است.

وی افزود: در این نمایش چند داستان روایت می شود بدون ساختار نمایشی و همه جامعه ایرانی را درگیر زنای محارم معرفی می کند آن هم بسیار علنی با جزییات و تصویرسازی آزار دهنده و کاری که در خارج از کشور نمی توانند انجام دهند در داخل به راحتی انجام می شود.

این منتقد سینما با بیان اینکه کسی که تخصص ندارد مسولیت نمی پذیرد گفت: مدیران فعلی انگار برای حضور در جایگاه مدیریتی عطش دارند و بعد سناریو و برنامه دیگران را خواسته یا ناخواسته  اجرا می کنند که این خطرناک است.

عبدالعلی زاده تاکید کرد: هدف غایی و نهایی مورداک مرد رسانه ای صهیونیست ها را ببینید که می گوید برای فروپاشی اخلاقیات در ایران و زمین زدن جامعه ایرانی باید خانواده و جایگاه مقدس مادر را در فرهنگ ایرانی به لجن کشید تا جامعه ایرانی به زانو در آید، این سناریویی است که از دوران شکوفایی اسلام در تمدن اسپانیا رقبا با این روش شاکله ای که تا اروپا پیش رفته بود را از هم گسستند و همان سناریوی به روز شده را دارند برای جامعه ایرانی استفاده می کنند و ما در خواب غفلت به سر میبریم در حالی که باید به طور ضرب العجل فکری به حال این معضل در سینما و تئاتر کنیم بحث نفوذ را در این حوزه رصد کنیم، بحث ندانم کاری و عدم شناخت برخی مدیران را رصد کنیم چراکه این بحث پیچیده، پرخطر و اسیب رسانی است مخصوصا برای نسل جدیدی که خیلی اهل بازخوانی وقایع تاریخی و اتفافات گذشته نیستند.