خانه ژولیت و معروف‌ترین بالکن جهان

ورونا شهری در کرانه رودخانه آدیجه در منطقه وِنه‌تو در کشور ایتالیا است که به‌دلیل معماری خاصی که از دوره امپراتوری رم و سده‌های میانی به یادگار مانده در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. این شهر با کوچه‌های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه‌های رومی باشکوه آزاد از گذر زمان است.

این شهر از منظر گردشگری ادبی هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس شهیر انگلیسی قرن شانزدهم دو نمایشنامه «رومئو و ژولیت» و «دو نجیب‌زاده ورونایی» را درباره این شهر نوشته است. همین دو اثر دراماتیک سبب شده که گردشگران بسیاری سالانه برای بازدید از میراث فرهنگی مربوط به این نمایشنامه‌ها به شهر ورونا سفر کنند.

رومئو و ژولیت

حتماً شما هم ماجرای عاشقانه و غم‌انگیز رومئو و ژولیت را شنیده‌اید. داستانی که شهرت جهانی دارد و آهنگ‌ها و فیلم‌های متعددی بر اساس این اثر شکسپیر ساخته شده است.

شکسپیر نمایشنامه رومئو و ژولیت را بین سال‌های ۱۵۹۱ تا ۱۵۹۵ نوشته است. این اثر داستان دو جوان است که از یکدیگر خوششان می آید و عاشق می شوند. رومئو از شهر تبعید شده و میان این دو جوان فاصله افتاده و همه چیز کمی عجیب شده است. بین خانواده های این دو جوان مشکلاتی وجود دارد و این دو خانواده با یکدیگر دشمن هستند. ژولیت تصمیم می گیرد که کاری کند.

نقشه ای می کشد و دارو ای را می خورد تا به مدت چند روز در خوابی عمیق فرو می رود. او در این حال که این اتفاقات در حال وقوع است نامه ای برای رومئو می نویسد و می فرستد که به او خبر دهد که مشکلی ندارد و حالش خوب است و رومئو را از وضعیت و احوال خود با خبر کند. نامه به دست رومئو نمی رسد و رومئو خبر مرگ عشق خود یعنی ژولیت را می شنود و از شدت ناراحتی زهر خورده و می میرد.

نمایشنامه معروف شکسپیر به نام «رومئو و ژولیت» شاید یک اثر داستانی باشد، اما صدها هزار فرد رمانتیک هنوز به ورونا سفر می کنند تا با بازدید از کاسا دی جولیتا (casa di Giulietta) یا همان خانه‌ی ژولیت تمام داستان عاشقانه رومئو و ژولیت را تصور کرده و با تمام جان احساس عاشقانه‌ی آن را لمس کنند.

تاریخچه خانه عشق

خانه ژولیت در واقع متعلق به خانواده دل کاپلو است. تاریخ این خانه به قرن سیزدهم بازمی گردد و یک خانه متروکه بود که با گیاهان خزنده پوشانده شده بود. تا اینکه شهر در اوایل سال های 1900 تصمیم گرفت آن را بخرد و با استفاده شباهت بین نام مالک حقیقی خانه کاپلو با نامی که در نمایشنامه شکسپیر آمده، آن را تبدیل به خانه ژولیت کند. امروزه این خانه به موزه‌ای تبدیل شده که یکی از دلایل اصلی سفر گردشگران به شهر ورونا به شمار می‌رود.

بالکن خانه‌ی ژولیت معروف‌ترین بالکن جهان است که گردشگران زیادی به بازدید از آن می‌آیند، تصور می شود که ژولیت روی این بالکن ایستاده بوده در حالیکه رومئو عشق خود را به او ابراز می کرده است.

تلفیقی از عشق و اندوه

بازدید از این خانه که آن را به خانه‌ی ژولیت نسبت می‌دهند، هم حزن‌انگیز است و هم خاص. سنگ زیبای زردرنگ و بالکن بزرگ این خانه‌ی قدیمی در ورونا، این قصه را خیلی واقعی و سحرآمیز جلوه می‌دهد.

بازسازی خانه ژولیت

تلاش های بازسازی زیادی در سال های 1930 انجام گرفت و درها و پنجره های گوتیک به آن اضافه شد. بالکن معروف این بنا، یعنی همان بالکنی که رومئو در آن به عشقش به ژولیت اعتراف کرد، هم بخشی از ساختمان اصلی نبوده و در قرن 20 به خانه اضافه شده است. فضای داخلی اسپارتی هم مدتها بعد، در سال های 1990 بازسازی شد.

برای ورود به "خانه عشق" باید از دالانی عبور کرد. در بدو ورود به معماری خانه ژولیت با یک در آهنین و یک مجسمه برنزی از ژولیت و یک مغازه کوچک در گوشه ای از آن روبرو می شوید.

مجسمه‌ی ژولیت در حیاط این ساختمان واقع شده و مردم بر این باورند که با دست زدن به آن، شانس در عشق به آ‌ن‌ها رو می‌آورَد و می‌توانند فرد مناسب خود را پیدا کنند.

در مغازه اجناس یادگاری و همچنین انواع قفل های کوچک که به قفل های عشقی معروف هستند، به فروش می رسد که شما می توانید از این قفل ها خریده و به در آهنین برای نشان دادن عشقتان بزنید.

داخل خانه ژولیت

این خانه بسیار زیبا بوده و دو طبقه است. داخل این خانه به سبک رنسانس بازسازی شده است. بدین شکل که بر روی دیوارهای آن نقاشی های زیبا و رنگارنگی وجود دارد و پنجره های آن به حالت قوسی شکل هستند. سقف آن نیز به صورتی زیبا تزئین شده و زمانی که در این خانه قرار می گیرید، حس خوبی خواهید داشت.

داخل این ساختمان دو کامپیوتر برای استفاده عموم قرار دارد و اگر شما مایل بودید می توانید از این خانه عشق برای عشق خودتان ایمیلی بفرستید و یا اجازه دارید به بالکن رفته و عکس یادگاری بگیرید.

در طبقه دوم این بنا، موزه سفالگری که شامل اشیای سفالی و سرامیکی که مربوط به دوران قرون وسطی و رنسانس است می‌شود، در معرض نمایش برای عموم قرار داده شده است.

زمانی که به داخل این خانه می روید نقاشی های زیادی از نقاشان معروف قرون شانزده و هفده میلادی را خواهید دید. بیشتر این آثار از هنرمندانی چون امانوول آنتونیو سیکوگنا (Emmanuele Antonio Cicogna) می باشد.

همچنین موزه رومئو (Romeo) و ژولیت (Juliet) که در این موزه لباس هایی که برای اجرای دو نقش رومئو و ژولیت استفاده شده است به معرض نمایش گذاشته شده و همچنین یک تخت وجود دارد که در صحنه ای از فیلم رومئو و ژولیت که در سال 1968 توسط کارگردانی به نام فرانکو زفیرلی (Franco Zeffirelli) ساخته شده است مورد استفاده قرار گرفته بود.

یادگاری‌های عشاق روی دیوار خانه ژولیت

در "خانه ژولیت" دری میله‌ای قرار دارد که هزاران قفل به نشانه عشق و پیوند ابدی بر آن بسته شده است.

نامه به ژولیت

گردشگرانی که برای بار اول به خانه‌ی ژولیت می‌روند، معمولاً از تعداد نامه‌ها و نوشته‌هایی که زمین تا سقف را می‌پوشانند، چشم‌هایشان گرد می‌شود.

بر روی دیوار دالان ورودی هزاران قطعه کاغذ و نامه "عشاق" بر آن چسبانده شده است. چند قدم جلوتر بر روی دیواری با چند ده هزار دست نوشته و گرافیتی، عشاق دیگر جایی برای ابراز عشق بازیدکنندگان جدید از "خانه عشق" باقی نگذاشته‌اند.

از این نامه ها و فرم این دالان که مملو از این نوشته ها شده، فیلمی عاشقانه با نام نامه به ژولیت (letters Juliet) ساخته شده است.

بازدید از خانه ژولیت (Juliet s House)

نحوه دسترسی به خانه ژولیت دیدنی و زیبا (Juliet s House) خانه ژولیت در بخش قدیمی و مرکزی شهر ورونا واقع شده است. اگر با هواپیما به ورونا بروید، از فرودگاه ویلافرانسا (Verona villafranca airport) که در بخش جنوبی شهر ورونا قرار دارد حدود 10 کیلومتر با تاکسی به این خانه خواهید رسید. طی کردن این مسیر تقریبا نیم ساعت از وقت شما را خواهد گرفت.

اما در صورتیکه علاقمند به سفر با قطار هستید می توانید از شهر رم به شهر ورونا با قطار 200 دقیقه ای برسید. در شهر ورونا ایستگاه قطار در جنوب شهر واقع شده است. این ایستگاه که با نام نواوآ (Verona Nuova porta) نامیده می شود حدود 25 دقیقه با اتوبوس با خانه ژولیت فاصله دارد.

منبع: پارسینه

1980