شیوع بیماری‌های همه‌گیر؛ از طاعون سیاه تا ویروس جدید کرونا

موارد ابتلا به ویروس کرونا تاکنون در بیش از ۲۰ کشور جهان به ثبت رسیده است. یکی از چالش‌هایی که اکنون دانشمندان با آن روبه‌رو هستند پیش بینی زمان اوج شیوع این ویروس است. دانشمندان چینی تخمین می زنند که شمار مبتلایان به نوع جدید ویروس کرونا تا ۱۰ روز دیگر به حداکثر میزان خود خواهد رسید و پس از آن روندی نزولی در پیش خواهد گرفت. این در حالی است که از نظر گروهی دیگر از دانشمندان این فرضیه بسیار خوش‌بینانه به نظر می‌رسد.

در این گزارش شیوع تعدادی از بیماری های واگیردار در طول تاریخ را که تلفات زیادی برجای گذاشتند بررسی کرده ایم.

طاعون ژوستینین

شیوع طاعون در امپراتوری بیزانس (روم شرقی) و امپراتوری ساسانی که در سال های ۵۴۱ یا ۵۴۲ پس از میلاد مسیح آغاز شد تا دو قرن ادامه یافت. این بیماری همه گیر در این مدت جان دست‌کم ۲۵ میلیون نفر را در گرفت. این رقم معادل ۱۳ تا ۲۶ درصد جمعیت جهان در آن زمان بود.

تخمین زده می شود که طاعون ژوستینین جمعیت قاره اروپا را ظرف تنها ۱۲ ماه به نصف کاهش داد.

این بیماری همه گیر در زمان اوج شیوع خود روزانه جان پنج هزار نفر را می گرفت.

طاعون ژوستینین همچنین باعث شد که ۴۰ درصد از جمعیت شهر قسطنطنیه، پایتخت امپراتوری بیزانس بر اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست بدهند.

باکتری طاعون

طاعون سیاه

شیوع دوباره طاعون که این بار به طاعون سیاه یا «مرگ سیاه» مشهور شد از سال ۱۳۳۴ میلادی آغاز شد. این بیماری همه گیر که در اروپا، آفریقا و آسیا شیوع یافت بین ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون کشته بر جای گذاشت.

موش ها نقش مهمی در انتقال این بیماری و شیوع آن داشتند.

بیماری طاعون سیاه ابتدا همانند ویروس جدید کرونا در استان هوبی چین شیوع یافت. پس از شیوع این بیماری در استان هوبی در سال ۱۳۳۴ این بیماری به سرعت به استان‌های دیگر چین سرایت کرد. تاتارها در سال ۱۳۴۶ میلادی طاعون سیاه را به اروپای شرقی منتقل کردند.

تخمین زده می‌شود که بین ۳۰ تا ۶۰ درصد جمعیت اروپا به دلیل ابتلا به طاعون سیاه تلف شدند.

طاعون در فلورانس

آنفلوانزای اسپانیایی

شیوع بیماری آنفلوانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ میلادی پس از پایان جنگ جهانی اول آغاز شد. از این بیماری به عنوان یکی از مرگبارترین بیماری‌های همه گیر تاریخ یاد می شود. آنفلوانزای اسپانیایی در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی و حتی قطب شمال و برخی جزایر دورافتاده اقیانوس آرام فراگیر شد.

بیش از نیم میلیارد نفر به آنفلوانزای اسپانیایی مبتلا شدند که از این تعداد بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون نفر جان خود را از دست دادند.

یکی از تفاوت های آنفلوانزای اسپانیایی با آنفلوانزاهای قبلی این بود که بسیاری از مبتلایان بزرگسال و جوان جان خود را از دست دادند. این در حالی است که در آنفلوانزاهای قبلی اغلب افراد مسن و کودکان کشته می شدند.

شیوع این بیماری همه گیر تا ماه دسامبر سال ۱۹۲۰ ادامه یافت.

منبع: یورونیوز

24