باج‌دهی تایلندی‌ها به میمون‌ها

یک زن تایلندی به نام کولجیرا می‌گوید مجبور شده حیاط پشتی خانه‌اش را حصار بندی کند او می‌گوید: کار به جایی رسیده که ما به قفس افتاده‌ایم و میمونها آن بیرون آزادند.

او در گفتگو با آژانس فرانس‌پرس می‌افزاید: در مسیر محل کارش که در ۱۵۰ کیلومتری بانکوک قرار دارد، بوی بد مدفوع میمونها که در خیابان ریخته شده را استشمام می‌کند و با ریزش باران این شرایط اوضاع بدتری پیدا می‌کند.

یک صاحب مغازه به نام تاویساک برای ترساندن میمونها، ببر و تمساح عروسکی جلوی مغازه خود گذاشته است تا آنها را از محل کسب و کار خود دور کند.

تعداد میمونها در سه سال گذشته به سه هزار میمون ماکاک افزایش یافته که در کنار ۲۷ هزار ساکن این شهر زندگی می‌کنند.

این حیوانات از خاستگاه طبیعی خود بیرون انداخته شدند و راه معبد در قلب شهر را پیش گرفتند. چندی نگذشت که خیابان‌های اطراف و ساختمان‌ها را در برگرفتند و برخی مغازه‌ها مجبور شدند کسب و کار خود را به دلیل هجوم میمونها تعطیل کنند.

میمونها سینمای سابق شهر را به مقبره حیوانات مرده‌ای که با خود به آنجا می‌برند تبدیل کرده‌اند و شبها تعداد زیادی از میمون‌ها در ساختمان سابق سینما به چشم می‌خورند.

این میمون‌ها منبع درآمد لیپوری هستند و گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کنند، به همین دلیل ساکنان چشم بر بدی‌ها و شرارت‌های آنان می‌بندند و تحملشان می‌کنند.

بیماری کووید ۱۹ باعث تعطیل شدن گردشگری در لیپوری تایلند شد. گردشگران برای گرفتن سلفی برای میمونها غذا می‌انداختند و اوضاع آشفته، قبل از کرونا از این هم بدتر بود.

با کاهش غذا، میمون‌ها دسته جمعی در گروه‌های صدتایی برای پیدا کردن غذا به وسط خیابان‌ها هجوم بردند و تصاویر و فیلم‌های آنها در فضای مجازی منتشر شد.

با افزایش آمار میمونها و انتشار فیلم حمله میمونها، مسئولان در ماه مارس تصمیم گرفتند فرآیند عقیم سازی را انجام دهند و ۵۰۰ میمون نر و ماده را عقیم کنند.

روش کار به این شکل است که درون قفس غذا می‌ریزند. میمون‌ها به هوای خوراکی وارد قفس می‌شوند، سپس آنها را بیهوش می‌کنند و به دامپزشکی منتقل می‌کنند، بعد جنسیت و نوع میمون مشخص می‌شود و سپس روی آنها عمل جراحی عقیم سازی صورت می‌گیرد.

مدیر اداره گردشگری و حیوانات وحشی لیپوری می‌گوید: ما فقط توانستیم نصف آنها را عقیم کنیم، چون بعضی از آنها قبلاً عقیم شده بودند و بعضی دیگر خیلی جوان بودند.

البته عقیم سازی تنها راه حل خلاص شدن از شر میمونها نبود، بلکه مسئولان تایلندی این میمونها را به یک منطقه محافظت شده در خارج از شهر منتقل خواهند کرد.

تا وقتی اقدامات مسئولان برای رهایی از دست میمونها کامل شود، ساکنان خود را با این شرایط وفق داده‌اند و مغازه‌داران خودشان به میمونها غذا می‌دهند، البته غذای آنان مواد قندی و ناسالم است. انگار میمونها از ساکنان شهر باج می‌گیرند.

شهروندی به نام براموت کیتامبای می‌گوید: این میمونها همه‌چیز خوار شده‌اند که اصلاً برای سلامتیشان خوب نیست و از طرف دیگر هر چقدر بخورند قوی تر می‌شوند و بیشتر تولید نسل می‌کنند و گویی این چرخه باطل هرگز تمام نمی‌شود.

با این وجود ساکنان به خاطر سود اقتصادی نمی‌خواهند میمونها را از دست بدهند. یکی از آنها می‌گوید: لیپوری بدون میمون‌ها چه معنایی دارد؟! فارغ از بحث گردشگری، اگر میمونها نباشند، من به نوبه‌ی خود احساس تنهایی خواهم کرد.