عکسی‌ غم‌انگیز و دیده ‌نشده از بمباران تهران

این سری جنگ شهرها شدیدترین و آخرین مرحله جنگ شهرها بود که تا اردیبهشت ۱۳۶۷ به طول انجامید. در زمان این حمله روحیه مردمی تا حدودی شكننده شده‌ بود، به‌ طوری که علاوه بر برخی شهروندان عادی، تعدادی از کارمندان دولتی نیز شروع به ترک تهران به سمت روستاها و شهرهای کم جمعیت‌تر کردند و عده‌ای هم در شهر ماندند.

جنگ شهرها یکی از پر التهاب‌ترین دوران تاریخ ایران است. عکس‌ها و آثار بسیاری از این دوران به جای مانده است. یکی از مخاطبان این عکس را از آلبوم شخصی خود همراه با توضیح برای ما ارسال کرده‌ است.

عکس ارسالی: میکائیل.م

این عکس روبه روی پزشکی قانونی "معراج الشهدا" در خیابان شهید بهشتی و در هنگام برآورد تعداد اجساد شهدای بمباران گرفته شده‌ است. در این‌ عکس دختری خردسال با صورتی خون‌آلود به چشم می‌خورد که بر اثر بمباران مناطق میدان هرندی و شوش به شهادت رسیده‌ است.

او به همراه خواهر کوچکترش سوار بر ترک موتور پدرشان، خانه را به مقصد نانوایی سنگکی ترک می‌کنند. پدر، آن دو را روی موتور می‌گذارد و به نانوایی می‌رود تا نان بخرد. ناگهان بمب شلیک می‌شود و همه جا در گرد و غبار فرو می‌رود، حتی نانوا بر اثر موج شلیک به داخل تنور می‌افتد، می‌سوزد و به شهادت می‌رسد. آردهای درون نانوایی به هوا پخش می‌شوند، و این گمان را به وجود می‌آورند که حمله شیمیایی رخ داده‌ و ترس و اضطراب ناشی از حمله در میان مردم بیشتر می‌شود.

پدر در این فضا که چشم چشم را نمی‌بیند، افتان و خیزان خود را به موتور می‌رساند و با جسد خونین یکی از دختران که روی زمین افتاده مواجه می‌شود، اما تلاش او برای پیدا کردن جسد خواهر کوچک نافرجام می‌ماند،... سرانجام جسد خواهر کوچک نیز توسط نیروهای کمیته چند متر آنطرف تر درون جوی آب پیدا می‌شود.

میکائیل می‌گوید، به دخترک که نگاه کردم تصویر چهره یکی از دخترانم که همسن و شبیه کودک به شهادت رسیده بود در مقابلم چشمانم مجسم شد و بغض گلویم را گرفت. یکی از دوستانم بدون اطلاعم از من عکس گرفت و این عکس ماند و اگر دخترک زنده بود الآن سی و خرده‌ای سن داشت و شاید همسر و فرزندانی.

گفتنی است نیروهای کمیته در روزهای جنگ‌شهرها مسئول برقراری نظم و امنیت و برقراری آرامش در مناطق آسیب دیده را داشتند.