بدشکلی سلفی چیست؟/ 5 چیزی که سلفی در مورد ما می‌ گوید

سلفی گرفتن امروزه پدیده ای آشنا و همه گیر است. شبکه های اجتماعی پر است از تصاویر سلفی که افراد در موقعیت‌های مختلف از خود و همراهانشان گرفته‌اند. تا اینجای کار ظاهرا مشکلی وجود ندارد اما مطالعات روانشناختی و جامعه شناسی نشان می‌دهد که در پس این تفریح ساده و ارزانِ عکس گرفتن از خودْ ممکن است اختلالی جدی پنهان شده باشد. دانشمندان اسم آن را زشت انگاری/بدشکلی سلفی یا selfie dysmorphia گذاشته‌اند.

واقعیت آن است که برخی از مردم -حتی خود شما- آنقدر عادت کرده اند از طریق فیلترهای موبایل تصویر خود را تحسین کنند که می‌ترسند یا حوصله ندارند در آینه به خود نگاه کنند این است که امروزه، بیشتر افراد از چیزی که به آن بدشکلی سلفی می‌گویند، رنج میبرند و حداقل این که از بدن و چهره ای که دارند راضی و خرسند نیستند.

همچنین امروزه تعداد بیشتری از جوانان اقدام به جراحی زیبایی می‌کنندغ تنها به این دلیل که می‌خواهند شبیه تصاویر دیجیتالی باشند که توسط ویرایشگر موبایلشان به آنها ارائه می شود.

زندگی از پشت فیلترها در شبکه‌های اجتماعی

وجود انواع فیلترها در گوشی موبایل و نیز برنامه های ویرایشگر عکس که به سادگی در دسترس هستند در این چند سال که از آمدن موبایل و سلفی گرفتن می گذرد کاری با تصاویر چهره و اندام ما کرده اند که امروز بسیاری از افراد آرزو می‌کنند همان چیزی باشند که در تلفن همراه خود می‌بینند. یعنی همان تصویری که فیلترها و تصاویر بهبود یافته و ایده آل از ما ارائه می‌دهد و این چیزی است که همه ما به دنبال آن هستیم: بهترین نسخه از خودمان.

ما از طریق برنامه‌های اعتیاد آور پردازنده تصاویر چهره خود را روتوش می کنیم. ما برای خودْ بینی‌های نازک‌تر، چشم‌های درشت تر، گونۀ برجسته ایجاد می‌کنیم و این لیست همچنان ادامه دارد.

در حقیقت، برخی از مردم به سختی دنیای واقعی را می بینند. آنها بیشتر اوقات روزهای خود را در مقابل صفحه ای می گذرانند که مانند آینه جادویی سفیدبرفی یا طلسمی قدیمی ، همیشه تصویری فریبنده، بی نقص را به آنها نشان می دهد. این افراد روزانه بین 25 تا 50 عکس سلفی می گیرند. علاوه بر این، به طرز غریبی ، طاقت نگاه کردن به تصویر خود را در آینه حمام ندارند. چرا که اینه حقیقت را می گوید و حلقه های تیره، جوش یا چاله چوله های پوست را پنهان نمی کند.

فناوری می تواند بسیار شگفت انگیز و مفید باشد. تا زمانی که ما از آن عاقلانه استفاده کنیم. با این حال، موارد خاصی را که اغلب در حوزه آسیب شناسی قرار می گیرند ، پنهان می کند. در این درس بیایید نگاهی به اختلال خاص دیس مورفیای سلفی بیندازیم که تا به امروز کمتر راجع به آن صحبت شده است.

زشت انگاری/بدشکلی سلفی یا selfie dysmorphia چیست؟

برخی از افراد منتقد از اختلالاتی مانند دیس مورفیای سلفی عصبانی می شوند. آنها می پرسند این وضعیت "کی تموم میشه؟" آنها این وضعیت را هذیانی ترین اختلال در سال های اخیر می دانند. با این حال، یک نکته وجود دارد که باید به آن توجه کنیم. این واقعیت که جهان به پیشرفت خود ادامه می دهد و با هر دوره ای ویژگی های خاصی در زمینه علوم رفتاری و سلامت روانی به وجود می آید.

به عنوان مثال، چند سال پیش بود که جوانان درخواست جراحی زیبایی می کردند زیرا می خواستند شبیه عروسک های باربی باشند. امروزه، فناوری ها و برنامه های جدید ویرایشگر و انواع فیلترها همه چیز را زیبا می کند و همزمان در کنار این زیبایی و فریبندگی، اختلالات روانی جدیدی نیز ایجاد می شود.

در جهان موازی فضای مجازی، زندگی روزمره و معمولی جایی ندارند. در واقع، چهره‌های معمولی خارق العاده می‌شوند ، مانند قصه شاه و گدا یا فیلم‌های دیزنی.

حوزه مطالعات بالینی مدت‌هاست در مورد تاثیر عکس سلفی بر سلامت روان هشدار می‌دهد. به عنوان مثال، دانشگاه یورک در تورنتوی کانادا تحقیقی انجام داد که نشان می داد چگونه نیاز به گرفتن عکس‌های سلفی و انتشار مداوم آنها با عزت نفس پایین ، احساس ناامنی و اضطراب اجتماعی ارتباط مستقیم دارد.

بدون شک، ما در عصری هستیم که تصویر حرف اول را می زند یا به عبارتی پادشاهی می کند، با این حال، به طرز عجیبی، به عنوان انسان، از نظر ظاهری بیشتر از همیشه احساس ناامنی می‌کنیم.

جهان دیجیتال و مشکلات روانی

همه آنچه در شبکه‌های اجتماعی می‌بینید واقعی نیست. در واقع، اخبار جعلی و حساب‌های جعلی در رسانه‌های اجتماعی در حال افزایش است. علاوه بر این، تصاویر و عکس‌های سلفی که بسیاری از کاربران ارسال می کنند، 100 درصد با واقعیت مطابقت ندارد. با این حال، شما ممکن است خودتان هم در این مورد مقصر باشید ... برای مثال، افزودن یک فیلتر خاص برای بهبود وضوح یا رنگ عکس. به همین سادگی.

آیا چیز اشتباهی در این می‌بینید؟ البته که نه. مشکل زمانی ایجاد می‌شود که افراد دیگر نمی‌توانند عکس‌های خود را بدون روتوش اولیه منتشر کنند. در واقع، عنصر آسیب شناختی "بدشکلی سلفی" این است که فرد دیگر تصویر خود را نمی پذیرد. در واقع، آنها فقط می توانند خود را از طریق آن فیلترهای اصلاحی، جادویی ... و نسبتاً فریبنده بپذیرند.

پیامدهای این واقعیت بسیار زیاد است. این تصّور مخدوش از خود، اغلب افراد را به سمت استفاده از جراحی زیبایی سوق می‌دهد. آن‌ها بدن خود را ترمیم می‌کنند تا با تصویر ایده آل حاصل از فیلترها مطابقت داشته باشد . در موارد دیگری نیز که پای چاقی یا لاغری در میان است، جوانان دچار اختلالات خوردن می شوند. انواع رژیم‌های غذایی به روشنی بر گستره اختلال بدشکل سلفی در جامعه دلالت دارد.

بدشکلی سلفی چگونه خود را نشان می دهد؟

در سال 2016 ، موسسه علوم اعصاب در کلکته هند، پدیده "دیس مورفیای سلفی" را تجزیه و تحلیل کرد. آنها دریافتند افرادی که بیش از حد از عکس سلفی استفاده می‌کنند، از ناراحتی و بیزاری از ظاهر خود (خودرشت انگاری) رنج می‌برند.

شیوع این بیماری در جوانان بسیار زیاد است. به همین دلیل ، بسیاری از سازمان‌ها نسبت به ضرورت افزایش آموزش‌های روانی برای آموزش استفاده سالم از فناوری هشدار می‌دهند.

ویژگی‌های تعیین کننده بدشکلی سلفی عبارتند از:

مبتلایان صورت خود را دارای چندین نقص فیزیکی می دانند. آنها خود را چون هیولایی زشت می بینند. آنها بخش زیادی از روز را صرف شبکه های اجتماعی در تلفن‌های همراه خود می کنند. این بدان معناست که آنها از مسئولیت‌های دیگر خود غافل می‌شوند. طاقت نگاه کردن به آینه را ندارند. علاوه بر این، تصویری که از ظاهر فیزیکی خود دارند کاملاً مخدوش است. آنها فقط با سلفی‌هایی که با استفاده از ویرایشگرها و فیلتر‌ها ایجاد می کنند ، آسایش می یابند.

بدشکلی سلفی در طیف اختلال‌های وسواسی جبری قرار می گیرد. تشخیص آن بسیار کم است و باعث می شود افراد احساس ناراحتی زیادی کنند. علاوه بر این ، نیاز مستمر به گرفتن عکس و استفاده از ویرایشکرها برای تغییر تصویر واقعی، آنها را از تعهدات خود و از تعامل واقعی و فیزیکی با مردم دور می کند.

دیس مورفیای سلفی چگونه درمان می شود؟

توصیه می شود فرد مبتلا به این اختلال تحت عمل جراحی زیبایی قرار نگیرد. چرا که اگر تحت درمان جراحی قرار گیرند، پس از هر به کار بردن هر روش، تمایل دارند که آن را بیهوده تلقی و رد کرده و احساس سرخوردگی کنند.

علاوه بر این، آنها نیاز دارند که مداخلات زیبایی بیشتر و بیشتری را روی بدن خود تجربه کنند. تخمین زده می شود این موارد در بین بیمارانی که به کلینیک‌های اختلال سلفی مراجعه می کنند، حدود 10 درصد باشند.

بسیار مهم است که مبتلایان ابتدا تحت مراقبت‌های روانشناسی تخصصی قرار گیرند. رویکردهایی مانند درمان رفتاری شناختی موفق‌ترین هستند. در برخی موارد، این افراد حالت اضطرابی-افسردگی پنهان را نشان می دهند. به همین دلیل، مهم است که هر مورد را به طور جداگانه در نظر بگیرید وبرای آن یک برنامه درمانی ارائه دهید.

فراموش نکنیم که این اختلالی است که به طور فزاینده ای در دنیای امروز رواج یافته است.

5 چیزی که سلفی در مورد ما می‌گوید

وقتی سلفی می گیرید به این فکر می کنید که مردم چگونه آن را درک می کنند؟ آیا از خود می پرسید چرا آن را مصرف می کنید؟ آیا فکر می کنید وقتی از خود عکس می گیرید و آن را پست می کنید ممکن است نوعی خودشیفتگی وجود داشته باشد ؟

حقیقت این است که عکس های سلفی در حال حاضر تقریباً به اندازه صحبت کردن با تلفن یا ارسال پیام کوتاه متداول هستند. به جایی می رسید که دوست دارید یا می خواهید فعالیتی را با دوستان خود به اشتراک بگذارید ، بنابراین تلفن خود را بیرون می آورید و یک سلفی سریع می گیرید.

چرا این کار را می کنیم؟ برای به اشتراک گذاشتن در رسانه های اجتماعی؟ یا شاید فقط برای به اشتراک گذاشتن با یک دوست؟ اما همچنین می تواند برای لذت ساده دیدن خودمان باشد. خوب ، پیامدهای روانی ممکن است ظریف باشد ، اما آنها وجود دارند.

سلفی می‌تواند به تمایلات روان پریشی یا خودشیفتگی دامن بزند

به تازگی ، محققان دانشگاه ایالتی اوهایو مطالعه ای را انجام داده اند که کمی موضوع را روشن کرده است. آنها دریافتند که هنگام گرفتن سلفی چند پیام ارسال می کنید.

طبق نتایج ، افرادی که عکس های سلفی بیشتری در رسانه های اجتماعی ارسال می کنند ، تمایلات خودشیفتگی و سایکوپاتیک بیشتری نشان می دهند . منطقی است که تصور کنیم برخی از آنها زمان زیادی را صرف ویرایش تصاویر خود می کنند و در اینجا خودشیفتگی ظاهر می شود. طبق این مطالعه ، ما ویژگی های شخصیتی ضد اجتماعی را نیز با این تصاویر نشان می دهیم. این مطالعه همچنین نشان داد که بسیاری از افرادی که عکس های سلفی می گیرند و بلافاصله و مستقیماً در رسانه های اجتماعی ارسال می کنند ، عدم کنترل انگیزه را نشان می دهند . منطقی است و در واقع یک شاخه کامل از روانشناسی را تشکیل می دهد. با این حال ، بسیاری از افراد غیر خودشیفته نیز زمان زیادی را صرف ویرایش عکس های سلفی خود می کنند. این رفتار به عنوان شیء بندی خودکار توصیف می شود. خودشیفتگی به حالتی از وجود اشاره دارد که در آن ظاهر ظاهری به بخشی از شخصیت شما تبدیل می شود که برای آن بسیار ارزش قائل هستید. افرادی که در این حالت هستند عزت نفس خود را بر ظاهر ظاهری خود می سازند ، نه به دستاوردها یا توانایی های خود. علاوه بر این ، بسیاری از افرادی که سلفی های ویرایش شده را در رسانه های اجتماعی بارگذاری می کنند و نظرات مثبتی دریافت می کنند ، سطح بالایی از شکل مصنوعی عزت نفس را نشان می دهند. برای این افراد ، این شکل از عزت نفس به مهمترین جنبه شخصیت آنها تبدیل می شود.

سلفی و روابط

مطالعه دیگری که توسط دانشگاه بیرمنگام انگلستان انجام شد نشان داد افرادی که از عکس های سلفی بیش از حد استفاده می کنند ، روابط با کیفیت پایین تری دارند. همه چیز بیشتر سطحی و بر اساس تصویر به جای صمیمیت ، سخاوت ، یا فقط روابط شخصی است. چرا این اتفاق می افتد؟

افرادی که دور یک فرد بسیار خودشیفته می گردند در کنار زیبایی بیرونی آن شخص احساس خودآگاهی می کنند. کسانی که وقت خود را با یک فرد بیش از حد خودشیفته می گذرانند ، احساس درجه دو می کنند ، مثل اینکه مهم یا جالب نیستند. این باعث ایجاد آب و هوای متشنج می شود که در آن شما همیشه باید برای سلفی بعدی آماده باشید. شما نمی دانید چه زمانی این اتفاق می افتد ، اما می دانید که این اتفاق می افتد ، و به زودی. این خودشیفتگی باعث ایجاد حس رقابت بین اعضای گروه می شود که دقیقاً صمیمیت یا اطمینان را تسهیل نمی کند.

آیا راه حلی وجود دارد؟

آیا راه حلی برای این مشکلات وجود دارد؟ در واقع ، سلفی عیب ندارد . اما هنگامی که آنها را بیش از حد مصرف کنید مشکل ساز می شود. خودشیفتگی چیز جدیدی نیست ؛ عکس های سلفی فقط کار را راحت تر می کند

همیشه افرادی وجود داشته و خواهند داشت که به تصویر خودشان وسواس دارند. نمونه آن را اسکار وایلد قریب یک قرن پیش در رمان "پرتره دوریان گری" ترسیم کرده است. نکته اصلی این است که در جایی این تعادل روانی را پیدا کنید که تصویری که توسط عکس‌های سلفی شما نمایش داده می‌شود، به وسواسی برایتان تبدیل نشود؟

منبع: سواد زندگی

38