مورچه‌ای که برای حفاظت از لانه، خود را منفجر می کند
دنیای مورچه ها بسیار شگفت انگیز است. انفجار مورچه ها هم جزو هزاران موضوع عجیب این حشرات به شمار می رود.
مطمئنا همه ما در کودکی با مورچه‌ها بازی کرده‌ایم یا فیلم مستندی درمورد آنها از تلویزیون تماشا کرده‌ایم. یا داستان کودکانه‌ای را که قهرمانانش از دنیای خیره کننده مورچه‌ها آمده باشند، شنیده‌ایم.
درسال ۲۰۰۴ وقتی که دانشمندان، حیات وحش جنگل های جنوب شرق آسیا را بررسی می‌کردند به نوع خاصی از مورچه‌ها به نام colobopsis saundersi برخورد کردند. این مورچه‌ها در درختان مرتفع مالزی و برونای زندگی می کردند و برای دفاع از خود تنها یک روش داشتند.
در پشت بدن آنها یک دستگاه پیچیده‌ای وجود دارد که قادر است ماده ای زرد رنگ و شیمیایی تولید کند که دارای دو خاصیت است:
۱. مانند صمغ چسبنده است و می تواند طعمه خود را از حرکت بازدارد و اسیر کند و دوم اینکه این ماده به شدت سمی است. این مورچه وقتی مورد هجوم دشمنان قرار بگیرد، فک پایینی خود را باز می کند تا آن مخزن کوچک، سم را به بدن طعمه وارد کند.
دشمن اصلی این مورچه، مورچه ای به نام "لابیو تیرمس لابرالیس" و حجم آن سه برابر مورچه های انفجاری است.
مورچه انفجاری ابتدا در برابر مورچه "لابیوتیرمس" مقاومت می کند، ولی به دلیل حجم سه برابری دشمن، حتی ماده سمی نیز نمی‌تواند آن را از پا دربیاورد، برای همین اتفاقی عجیب و نادر در جهان حیوانات با عنوان هجوم انتحاری رخ می دهد.
در ابتدا مورچه به بدن دشمن می‌چسبد و دهانش را در هر قسمتی از بدن او می چسباند، سپس عضلات شکمش را باد می‌کند تا مخازن حامل مواد سمی منفجر شود. دراین صورت دشمن نیز منفجر و کشته خواهد شد یا حداقل فلج شده و از حرکت می‌ایستد تا فرصتی پیش بیاید تا مورچه های دیگر به آن حمله کنند.
نهایت شگفت انگیزی ماجرا
خداوند تمام موجودات را با غریزه بقا خلق کرده و این همان چیزی است که دانشمندان را متعجب کرده است، چون این مورچه با اراده و خواست خود، مخالف غریزه بقای خود رفتار کرده است. ماجرا فقط این نیست که برای دفاع و در امان ماندن لانه خود را منفجر کرده است. این خودکشی مثل زدن یک دکمه، طبیعی و راحت نیست. این مورچه به خودش چنان فشاری را وارد می کند که باعث انفجار تمام اعضای درونی‌اش می شود.
مسأله عجیب‌تر این است که دانشمندان دریافتند، مورچه‌های مسن‌تر این اقدام انتحاری را انجام می‌دهند، چون طبیعتا حرکت و قدرت آنها در حرکت جمعی، کمتر از بقیه شده و آنان برای اینکه مفید باشند، این گونه برای بقای دیگر مورچه‌ها میجنگند.
هم اکنون محققان به بررسی این ماده سمی زردرنگ پرداخته‌اند تا بتوانند به وسیله آن غدد سرطانی را درمان کنند.
همان طور که دکتر مصطفی محمود گفته است: اگر قرار بود به جای انسان موجود دیگری زمین را بچرخاند، مورچه تنها موجود توانا بود.
منبع: تابناک باتو
68
