مدارک تاریخی از پادشاهی حضرت داوود (ع)

(کتیبۀ تل القاضی یا Tel Dan)

دومین مدرک باستان‌شناسی که عبارت «خاندان داوود» احتمالا در آن به کار رفته، سنگ‌نوشتۀ مِشا یا موآبی است که در سال ۱۸۶۸ کشف شد. در این کتیبه که قدمت آن را حدود ۸۴۰ قبل از میلاد تخمین زده‌اند، گفته شده که چطور مردم سرزمین موآب (در جنوب شرقی فلسطین) ابتدا تحت تسلط پادشاهی اسرائیل درمی‌آیند و سپس با غلبه بر یکی از شاهان خاندان داوود دوباره استقلال خود را به دست می‌آورند.

کتیبۀ مِشا از زمان پیدا شدنش تا امروز دچار آسیب‌هایی شده است که خواندن متن آن را با دشواری رو به رو می‌کند. به همین خاطر در مورد اینکه عبارت «خاندان داوود» در این متن واقعا به کار رفته یا نه، همیشه بحث‌های فراوانی وجود داشته است.

آندره لمار (Andre Lemaire) و ژان فیلیپ دولورم (Jean-Philippe Delorme) دو تاریخدان و لغت‌شناس فرانسوی از جملۀ کسانی هستند که بر وجود این عبارت در کتیبۀ مشا تاکید دارند. آن‌ها به تازگی در مقاله‌ای که در نشریۀ (Bibilical Archeology Review) منتشر کرده‌اند، اعلام کرده‌اند که بررسی مجدد مدارک موجود (خود سنگ‌نوشته به اضافۀ کپی قدیمی که در زمان سالم بودن کتیبه از روی آن چاپ شده است) درستی دیدگاه آن‌ها را تایید می‌کند.

(کتیبۀ مِشا که در موزۀ لوور نگهداری می‌شود)

در این بررسیِ تازه از یک روش تصویربرداری چندوجهی موسوم به (Reflectance Transformation Imaging) استفاده شده است که یک مدل سه بعدی و کامل از سطح کتیبه را در اختیار باستان‌شناسان می‌گذارد. در این روش به دلیل اینکه نوردهی از تمام جهات انجام می‌شود، تمام زوایای پنهان و خوردگی‌های متن حکاکی شده آشکار می‌شود. نویسندگان مقاله مدعی هستند که این تصاویر تازه، با نشان دادن حروف تخریب شده، وجود عبارت «بیت داوود» یا «خاندان داوود» را اثبات می‌کند.