گنجینۀ مسیحی که در باغ هلو کشف شد

اوزکان یلمازِ کشاورز در باغ خود مصنوعاتی را یافته که شبیه لوحی هستند که صلیب و پیکر‌های کودکان روی آنها حک شده است. او در این باره می‌گوید: «ایزنیک پایتخت چهار تمدن بوده و چنین قطعات تاریخی گواه این هستند که زمین‌های ما مملو از گنجینه‌های تاریخی است. من مشغول کندن زمین بودم که ناگهان به شیء براقی برخورد کردم که سکه‌های کوچکی کنار آن بود. از شدت تعجب بسیار هیجان‌زده و خوشحال شدم، چون پی بردم این اشیاء قدیمی هستند.»

 یلماز گفته است که قصد دارد این مصنوعات تاریخی را به موزه تحویل دهد، چون این یافته‌ها تاریخ ملی کشورش را غنی می‌کنند. او حفظ این گنجینه‌های باارزش را یک وظیفه‌ی اخلاقی می‌داند.

شهر ایزنیک

ایزنیک شهری در ساحل شرقی رودخانه‌ای به همین نام و در ۸۶ کیلومتریِ بورسا است. ایزنیک بین بیشه‌های زیتون، تاکستان‌ها و باغ‌ها بنا شده و دیوار‌های ۲۰۰۰ ساله‌ای آن را احاطه کرده‌اند که حدود ۵ کیلومتر طول آن‌ها است. تپه‌های چیچکلی، کارادین و چاکیرجا که نزدیک این شهر هستند حاوی بقایای تمدنی هستند که در سال ۲۵۰۰ پیش از میلاد وجود داشته است. سکونتگاه‌های بناشده «هِلیکور» نام داشتند و پیش از مهاجرت قبایل تراکیان در قرن هفدهم پیش از میلاد، نام کریساپولیس (شهر طلا) روی سکه‌های آن دوران حک شده بود.

این شهر توسط آنتیگونوس (یکی از ژنرال‌های اسکندر کبیر) در سال ۳۱۶ پیش از میلاد بازسازی شد و به همین خاطر آنتیگونیا نام گرفت. پس از درگذشت اسکندر، نبرد میان آنتیگونس و ژنرال‌های لیسیماکوس منجر به پیروزی لیسیماکوس شد و او نام همسرش نیقیه  (دختر آنتیپاتروس) را روی شهر گذاشت.

ایزنیک با نام باستانی نیقیه شهری بسیار مهم در اوایل تاریخ مسیحی است که مکان نخستین و دومین شورا‌های نیقیه بود؛ این شورا‌ها اصول کلیدیِ مسیحیت از قبیل «اعتقادنامه‌ی نیقیه » و نحوه‌ی تعامل مسیحیان با شمایل‌ها (مجسمه‌ها و نقاشی‌های مذهبی) را معین کردند.