کشف جمجمۀ «دندانخنجری» ۱۳ هزار ساله در آمریکا
جمجمۀ تقریبا کامل یک گربه دندانخنجری در شرایط نسبتاً عالی در جنوبغربی آیووا کشف شده است.
این نمونۀ باورنکردنی و کمنظیر نه تنها ما را از سبک زندگی این جانور منقرض شده مطلع میکند، بلکه نخستین مدرکی است که نشان میدهد این درندهی ماقبلتاریخ زمانی در این بخش مرکزی از آمریکای شمالی ساکن بوده است. این جمجمه بینظیر در شهرستان پیج ایالت آیووا در فاصله کمی از رودخانه نیشنابوتنا شرقی کشف شد. تحلیل رادیوکربن نشان داد این گربه دندانخنجری بین ۱۳۴۶۰ تا ۱۳۶۰۵ سال پیش از دنیا رفته است؛ بنابراین با توجه به اینکه زمان انقراض این نوع جانور به همین محدوده زمانی برمیگردد، میتوان گفت که این گربه یکی از آخرین بازماندههای نوع خودش بوده است.
مَتیو هیل، دانشیار باستانشناسی ایالت آیووا در بیانیهای گفته است: «این جمجمه یافتهی بسیار مهمی است. شواهد این موجود پراکنده است و معمولاً به یک دندان یا استخوان تک محدود میشود. اما این جمجمه از رودخانهی نیشنابوتنا شرقی در شرایط تقریباً عالی قرار دارد.»
گربه دندانخنجری چند نوع معدود دارد. این نوع متعلق به گونه اسمایلودون است که وزنی حدود ۳۰۰ کیلوگرم دارند؛ وزنی مشابه ببر سیبری. حدود ۷۰ مورد بقایای دندانخنجری در سراسر آمریکا پیدا شده است، به طور خاص در رنچو لا بریا در لس آنجلس که کلکسیونی از این بقایا یافت شد. با این حال، این نخستین باری است که در آیووا چنین بقایایی یافت میشود.
هیل میافزاید: «ما فکر میکنیم جنوبیشرقی آیووا در این دوره زمینی با بیشههای پراکنده بوده که ورودیهای پوشیده از چمن داشتند؛ چیزی شبیه کانادای مرکزی امروزی. این گربه هم در کنار حیوانات منقرضشدۀ دیگری مانند گرگ وحشت، خرس کوتاهچهره، گراز بدبوی دماغدراز، گراز بدبوی سرپهن، موس پرشاخ، گاو مشک و بزرگدد میزیسته و شاید هم تعدادی گاومیش کوهاندار و ماموت.»
محققان بر این باورند که این جمجمه متعلق به یک نر جوان است که هنگام مرگ ۲ یا ۳ سال بیشتر سن نداشته است. این تخمین بر اساس شرایط دندان دائمی و فواصل میان صفحات استخوانی جمجمه است که نشان میدهد هنوز در حال رشد بودند. این گربه اگرچه هنوز جوان بوده بیش از ۲۵۰ کیلوگرم وزن داشته است.
محققان میگویند این موجود به احتمال زیاد تنبلهای غولپیکر زمینی را را شکار میکرده که در عصر یخ در آیووا زندگی میکردند. در واقع، محققان گمان میکنند این موجود شاید حین پایین آوردن یکی از آن موجودات عظیمالجثه مرده باشد. مسلم نیست، اما دندان شکستهی این دندانخنجری نشان میدهد که شاید از صدمهی ناخوشایندی رنج میبرده که در نهایت موجب مرگ او شده است.
تیم تحقیقاتی امیدوار است برای دستیابی به ایدهی روشنی از رژیم غذایی این موجود، یک تحلیل جغرافیایی-شیمیایی انجام دهد. این تحلیل در به تصویر کشیدن نمای روشنی از شبکههای غذایی عصر یخ میان چاقودندانها، تنبلهای غولپیکر، گوزن شمالی و خرسهای کوتاهچهره کمک میکند.