روانشناسی شخصیت/ اگر این نشانه ها را داشته باشد شما کمبود محبت دارید
شاید اگر به دوران کودکی خود فکر کنید، یادآوری لحظاتی که از والدینتان محبت دریافت کرده باشید، دشوار باشد یا از خود بپرسید که آیا تجربیات شما عادی بوده یا کمتر از آنچه که لازم بوده به شما محبت شده است؟
هر کسی خاطراتی از گذشته خود دارد. اما ممکن است که برای برخی از افراد این خاطرات محبت‌آمیز نباشند. در ادامه این بخش از روانشناسی شخصیت ویژگی های این افراد را میخوانید:
7 ویژگی افراد دارای کمبود محبت
۱) داشتن مشکل در ایجاد روابط صمیمانه و نزدیک
مانند ریشه یک گیاه که به دنبال آب است، انسان نیز به طور طبیعی به برقراری ارتباط و صمیمیت جذب می‌شود.
تحقیقات و پژوهش‌ها از این وضعیت به عنوان «سبک دلبستگی اجتنابی» یاد می‌کنند. این سبک دلبستگی به معنای داشتن مشکل در زمینه دوستیابی یا اجتماعی نبودن نیست. افرادی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند، نمی‌توانند از نظر عاطفی در دسترس باشند.
فقدان محبت در سال‌های اولیه زندگی ممکن است باعث ایجاد ترس از طرد یا رها شدن شود که تعلل و شک شما برای عمیق‌تر کردن روابط خود را به دنبال خواهد داشت.
۲) بیش از حد مستقل بودن
در حالی که استقلال اغلب به عنوان یک ویژگی مثبت تلقی می‌شود، بیش از حد مستقل بودن می‌تواند نشانه‌ای از عدم برخورداری از محبت در دوران کودکی باشد.
کودکانی که محبت زیادی دریافت نمی‌کنند، اغلب یاد می‌گیرند که به شدت به خودشان در سنین پایین تکیه کنند. این اتکا و استقلال بیش از حد می‌تواند به دوره بزرگسالی فرد منتقل شود.
هنگامی که مراقبان یا والدین در رسیدگی به نیازهای عاطفی کودک کوتاهی می‌کنند، ممکن است این باور در کودک تقویت شود که افراد دیگر غیرقابل اعتماد هستند و باعث می‌شود که در بزرگسالی تنها به خود متکی باشند.
۳) مدام به دنبال تأیید هستید
اگر همیشه به دنبال تأیید دیگران هستید، ممکن است که این مشکل ریشه در عدم دریافت محبت کافی در دوران کودکی شما داشته باشد.
این نیاز برای تأیید گاهی اوقات می‌تواند شما را وادار کند که برای خشنود کردن دیگران از نیازها و شادی خودتان بگذرید.
با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که ارزش شما با تأیید یا عدم تأیید دیگران تعریف نمی‌شود. شناخت این ویژگی می‌تواند گامی مهم در جهت پذیرش خود و تقویت عزت نفس شما باشد.
۴) عدم تمایل به لمس کردن
لمس کردن، بخشی جدایی‌ناپذیر از ارتباطات انسانی است.
آیا می‌دانستید که حتی یک لمس ساده می‌تواند ترشح هورمون اکسی توسین را تحریک کند که اغلب به عنوان «هورمون عشق» از آن یاد شده و احساس اعتماد، آرامش و ثبات روانی را تقویت می‌کند؟
با این حال، اگر در دوران کودکی محبت زیادی دریافت نکرده باشید، ممکن است که با لمس و ارتباط فیزیکی در دوره بزرگسالی خود راحت نباشید.
این ناراحتی، بازتابی از برآورده نشدن نیاز دوران کودکی شما برای دریافت محبت است.
۵) احساس می‌کنید که لایق عشق و محبت نیستید
یکی از دلخراش‌ترین عواقب فقدان محبت در دوران کودکی، این باور ریشه‌دار است که شما لایق عشق و محبت نیستید. این احساس فقط در مورد روابط رمانتیک نبوده و به روابط خانوادگی نیز گسترش می‌یابد.
عدم دریافت محبت در دوران کودکی، می‌تواند احساس شایستگی فرد را زیر سؤال ببرد.
ممکن است فکر کنید اگر کسانی که قرار بوده شما را بی قید و شرط دوست داشته باشند، به شما محبتی نشان نمی‌دادند، شاید دوست داشتنی نیستید.
با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که ارزش شما به نحوه رفتار دیگران با شما در گذشته بستگی ندارد. شناخت این ویژگی می‌تواند راه را پذیرش و دوست داشتن خود هموار کند.
۶) رفتارهای بیش از حد محبت‌آمیز
بر اثر عدم دریافت محبت در دوران کودکی، تمایل عمیقی برای جبران بیش از حد این خلأ در دوره بزرگسالی شکل گرفته و به صورت رفتارهای محبت‌آمیز افراطی و نادیده گرفتن مرزهای شخصی ظاهر می‌شود.
لازم است به یاد داشته باشید که محبت واقعی در برقراری تعادل است.
۷) داشتن مشکل در ابراز احساسات
بیان احساسات به شیوه‌ای سالم مهارتی است که اغلب در دوران کودکی آموخته می‌شود.
با این حال، بر اساس اصول روانشناسی، اگر در محیطی عاری از محبت بزرگ شده باشید، ممکن است که بیان احساسات خود در بزرگسالی برای شما دشوار باشد.
مشکل در ابراز احساسات به معنای نداشتن احساسات نیست، بلکه ندانستن نحوه درست بیان آنهاست.
درک این خصیصه می‌تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید که بیان احساسات اشکالی ندارد. این اولین قدم برای یادگیری عادات عاطفی سالم‌تر و پرورش روابط موفق و عمیق‌تر است.
از ۷ تا ۶ تاشو داشتم💔
الان منی که ۵ تاشو دارم چه کنم؟؟😂
خیلی خوب بود استفاده کردیم .
هیچ وقت مامانمو نمیبخشم، متنفرم از مادری ک محبت نکنه ب بچش. سالی یکبار هم مارو نوازش یا بغل نمیکرد، بوسه های مادرانه ک بماند. چرا حیوونا مادر میشن؟
من 38سالمه ولی بچگیمو جا گذاشتم و اومدم بزرگسالی.بچگی نکردم محبت ندیدم .خیلی وقتا بیخودی گریه میکنم.واقعا کی رو باید محاکمه کرد؟پدر و مادرهای 80ساله که خودشونم محبتی نه دیدن و نه بلد بودن؟ خیلی خیلی دلم پره....
لعنت بر مادرایی ک به بچه هاشون ظلم کردن چه برسه نقطه ای محبت
من دوتاشو دارم
بنظرم تا یه زندگی رمانتیک پیدا نکنی و خودت به فکر درست کردن خودت نباشی بقیش حل نمیشه اخرش والدین ما مال دوره شاهنشاهی بودن و کسی یادشون نداده اصول روانشناسیو ارتباطات اجتماعی رو
به الان نگاه نکنین یه سرچ بزنی صدتا فیلم و پادکست اموزشی از اساتید مختلف میاد واست
همه پدر مادرا بلاخره بچشون و دوس دارن شاید اخلاق و رفتارشون همین باشه و بچه ها راضی نباشن خیلی از پدر مادرا خودشون این محبت هارو ندیدن برا همینه که بلد نیسن چجوری به بچه خودشون محبت کنن
و اینکه بچه آوردن فقط به این نیس که خودمایی کنی یا بگی یه بچه آوردم اون بچه ای که آوردی اگه میخوای خوب به جامعه تحویل بدی نباید اون بچه رو بیش از حد گوشه گیر یا عقده ای کنی بیشتر خودکشی هایی که بین بچه ها اتفاق میوفته ۸۹ درصد عاملش پدر مادراس
البته با حضور برادر کوچک تر حسود عادیه که به ما محبت نرسه
منی ک تو بچگی بهم توجه میشد ، چرا باید تمام مواردو داشته باشم؟!