از لحظه مردن تا 100 سال پس از مرگ چه بلایی بر سر بدن انسان می‌آید؟
پس از حدود یک سال پس از مرگ، کفن جنازه از بین می‌رود؛ مایعات اسیدی و سمومی که از جنازه دفع می‌شوند سبب پاره و تجزیه شدن پارچه می‌شوند...
بعد از مرگ، مغز انسان اولین بخشی است که از هم پاشیده می‌شود. درست چند دقیقه پس از مرگ، سلول‌های مغز شروع می‌کنند به در هم شکستن و آب از خود پس می‌دهند.
بدن انسان بیش از ۲۰۰ استخوان، چندین تریلیون میکروب و ۳۷ تریلیون سلول دارد. مرگ شاید زندگی را تمام کند، اما برای جسم، این امر تازه آغاز ماجراست.
از روز‌های دوم تا چهارم، میکروب‌ها را دیگر می‌توان در همه جای جنازه دید. آن‌ها گاز‌های مسمومی همچون آمونیاک و سولفید هیدروژن از خود منتشر می‌کنند که در همه جای بدن پخش می‌شود و نه تنها باعث ورم کردن جسد می‌شوند بلکه باعث ایجاد بوی تعفن هم می‌شود.
پس از ۳ تا ۴ ماه، پوست و گوشت گندیده‌ی سبز و زرد انسان به رنگ قهوه‌ای و سیاه تغییر می‌کند. دلیل این تغییر رنگ این است که در این مرحله، رگ‌های خونی به طور کامل از بین می‌روند و آهن موجود در آن‌ها به بیرون تراوش می‌کند و همزمان با اکسیده شدن جنازه، رنگی قهوه‌ای متمایل به سیاه بر جا می‌گذارد.
در همین حوالی زمانی، ساختار‌های مولکولی که همچنان جسم را نگه‌داشته‌اند در هم می‌شکنند و نتیجه‌ی امر چیزی نیست جز یک ماده‌ی نرم و غلیظ آبکی!
پس از حدود یک سال پس از مرگ، کفن جنازه از بین می‌رود؛ مایعات اسیدی و سمومی که از جنازه دفع می‌شوند سبب پاره و تجزیه شدن پارچه می‌شوند. در جنازه غیر مسلمان‌ها که با لباس رسمی درون تابوت دفن می‌شوند، اجزایی همچون کمربند یا بخش‌های پلاستیکی لباس همچنان در این مرحله سالم باقی می‌مانند.
پس از این مرحله، اتفاق ملموس خاصیِ برای جنازه روی نمی‌دهد. اما پس از ده سال، وجود رطوبت کافی در فضایی که اکسیژن بسیار کمی دارد باعث ایجاد واکنش‌های شیمایی می‌شود و چربی‌های باسن و ران پا‌ها به ماده صابون مانندی تبدیل می‌شوند که به آن موم مرگ می‌گویند.
این در حالیست که بخش‌های خشک و بدون چربی بدن به طور طبیعی مومیایی می‌شوند.
بله درست خواندید، بدن انسان به صورت طبیعی مومیایی می‌شود و به هیچ وسیله، ابزار یا ماده‌ای برای این امر نیاز نیست. به این خاطر که در طول در هم پاشیده‌شدن جنازه، آب پوست‌های نازک بدن همچون گوش‌ها، بینی و پشت پلک‌ها تبخیر و باعث می‌شود این اندام‌ها خشک و سیاه شوند، همچون مومیایی.
۵۰ سال پس از مرگ همه بافت‌ها به مایع تبدیل شده و محو می‌شوند و فقط پوست و تاندون‌های مومیایی شده بر جا می‌مانند.
۸۰ سال پس از مرگ، استخوان‌های جسد با از بین رفتن ساختار کلاژن‌ها، تَرَک می‌خورند و چیزی جز تکه‌های معدنی شکننده بر جا نمی‌گذارند. اما این تکه‌ها هم برای همیشه دوام نخواهند داشت.
یکصد سال پس از مرگ، آخرین تکه‌های باقی مانده از اسکلت بدن انسان نیز به پودر و خاکستر تبدیل می‌شود و تنها عضوی که همچنان باقی میماند، دندان‌هاست.
یکصد سال پس از مرگ فقط مقداری موم و دندان از انسان باقی میماند و بس!
هرکس جسم و اندام خودشو دوست دارد از مومیایی استفاده کند! کسانیکه ب روح اعتقاد دارند شعور دارند که تن وجسم قفس روح انسان و متعلق ب خاک است!!!
ههههه استخوان ها تا هزاران سال هم باقی می مانند
ووقتی به اذن خداوند در صور دمیده شود تمام این اجزا به هم می پیوندند وزنده می شوند
پس کاشکی مثل ژاپنی هامیسوزوندمون دیگه راحت این مرحله هاراهم نداشتیم
خدایا گناهان گذشته،حال و آینده ما را ببخش و بیامرز.
خدا عاقبت مون را به خیر کنه
تمام این مراحل را تو ایران مردم در ۴۰ سال اخیر تجربه کردن و الان مثل مرده متحرک شدن البته بجز اون چند درصدیها
همین الان مُرده متحرکیم
با آب و نمک سالها جسد سالم میماند
بنده که متفاوت هستم ومرگ هم اصلا برایم معنا ندارد، پس ترسی هم از این روادید شما ندارم. وقتی انسان حقی را پایمال نکرده باشد وهمیشه تسلیم حق باشد خدا برای چه وبه چه دلیلی این شرایط را برایش فراهم کند؟
پندار کمال
اسکلت وخصوصا جمجمه باقیمونده ازچندهزارسال قبل هم هنوزیافت میشه،اینکه صدسال بعدفقط دندوناباقیمیمونه مثه جوک میمونه ،پس اینهمه جمجمه انسانهای چندصدسال قبل چجوری وجوددارن اونم درجای جای جهان ودرهمه مناطق وباهمه شرایط اقلیمی؟؟لطفا اخبارعلمی صحیح به مخاطب تحویل دهید،جمجمه شاهنشاه بزرگ ایران وافغانستان وهندوستان و......و.. اعلاحضرت نادرشاه افشار بعدازچندصدسال وقتی جابجاش کردن هنوزم سالم ودست نخورده بودوچنداستخون مبارک دیگرشون