میخواهم چاق شویم - قسمت اول
من هم زمانی لاغر بودم. خیلی لاغر. فقط این هم نبود، من عاشق ورزش کردن بودم، ولی همیشه اندام خیلی لاغری داشتم. امکان نداشت کسی من را بدون لباس ببیند، و هیچ وقت در مکان عمومی مانند ساحل و یا استخر عمومی، لباسم را در نمی آوردم. به سختی می توانستم وزن اضافه کنم. از طلوع تا غروب خورشید می خوردم ولی هیچ وقت وزنم تغییری نمی کرد. این روند تا آخر دوران دبیرستان ادامه داشت.
دو سال بعد وقتی ۲۰ سالم شد، زندگیم تغییر کرد. از ۶۵ کیلوگرم لاغر مردنی، به ۸۵ کیلوگرم عضلانی رسیدم. قوی تر از آن چیزی که فکرش را می کردم شدم و توانستم با اطرافیانم راحت تر ارتباط برقرار کنم. حالا در این مقاله سعی دارم نکاتی را که در این دو سال آموختم با شما در میان بگذارم. سعی دارم تمرین عضله سازی، هوازی، رژیم غذایی، و حتی مکمل های غذایی که در مدت استفاده کردم را برای شما بازگو کنم.
اعتراف یک فرد لاغر: راه را اشتباه رفتم
وقتی به آن سال ها نگاه می کنم، به راحتی می فهمم چه کاری را اشتباه انجام می دادم و چرا وزن (و عضله) اضافه نمی کردم. دلایل اصلی این فرآیند را در زیر ذکر می کنم:
هوازی بیش از حد: من خیلی ورزش می کردم. خیلی بیش از حد. در طول تابستان از طلوع تا غروب خورشید بیرون از خانه می دویدم، بیسبال و بسکتبال بازی می کردم یا شنا می کردم. وقتی هم که داخل باشگاه بودم، ورزش های هوازی مختلفی مثل بالا رفتن از پله، بالا رفتن از طناب و یا حتی ایروبیک انجام می دادم. برای من سخت نبود روزانه ۵ کیلومتر بدوم، ۴۵ دقیقه پله بالا و پایین بروم و یا ۴۴ ساعت بیسبال و بسکتبال بازی کنم. این ها کارهای عادی یک روز من بودند.
پس مشکل اینجاست
قطعاً به خاطر انجام این همه ورزش، بدنی آماده و سالم داشتم ولی مقدار بسیار زیادی کالُری در هر روز می سوزاندم. فکر می کنید می خواهم بگویم که باید به طور کامل ورزش را کنار می گذاشتم؟ به هیچ وجه. ورزش های هوازی روش بسیار مناسبی برای ارتقا سلامتی است. مشکل در «بیش از حد» انجام دادن این تمرین ها است، که با هدف اصلی شما -افزایش وزن- ناسازگاری دارد.
منبع: آکاایران
16
