گزارش افشاگرانه رسانه آمریکایی از فساد جنسی در حاشیه جشنواره کن

هر ساله با شروع فستیوال بین‌المللی فیلم کَن به نوعی بازار قاچاق جنسی هم داغ‌تر می‌شود و بسیاری از تهیه‌کنندگان و کارگردانان هالیوودی، به اغفال زنان جوان می‌پردازند.

رسوایی جنسی «هاروِی واینستاین» و جنبش «#MeToo» هم نتوانست جلوی کارگردانان و تهیه‌کنندگانی را که با قول دادن نقش‌ و ویزا، زنان جوان علاقمند به سینما را مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌دهند، بگیرد.

زنانی جوان که در این موعد به امید ظاهر شدن بر پرده عریض سینما به جنوب فرانسه می‌رسند، حتی پس از رسوایی امثال واینستاین غول تهیه‌کنندگی هالیوود و به وجود آمدن جنبش موسوم به «هشتگ من هم» سفرشان به هالیوود اغلب از تهیه‌کنندگانی که قول نقش‌های اصلی فیلم‌ها را در قبال روابط نامشروع و ویزا به آن‌ها می‌دهند، آغاز می‌شود.

«کادیان نوبل» در سال ۲۰۱۴ در لابی هتل مَجِستیک شهر ساحلی کن با «هاروِی واینستاین» ملاقات می‌کند. پس از گفت‌وگویی کوتاه، واینستاین او را به بهانه تست و برانداز فیزیکی‌ به اتاق هتلش راهنمایی می‌کند. نوبل ۲۷ ساله که اهل بریتانیاست، قبل از این دیدار در لندن با او آشنا شده بود و در آنجا به او گفته بود که از ظاهرش خوشش آمده و مشتاق استفاده از او در یکی از فیلم‌هایش است.

برای اینکه تمام این پروسه قانونی به نظر برسد، واینستاین، دختر جوان را به «اُپرا وینفری» که یکی از مشهورترین مجری‌های دنیا و هنرمند مورد علاقه نوبل است، معرفی می‌کند.

قبل از به وجود آمدن جنبش موسوم به me too در سال ۲۰۱۷، هیچ چیز غیرمعمول در مورد ملاقات تنهایی در یک اتاق هتل طی فستیوال فیلم کن وجود نداشت. صدها کمپانی فیلم‌سازی آمریکایی همچون کمپانی واینستاین اتاق‌ها و سوئیت‌ها را در مجلل‌ترین و گران‌ترین هتل‌ها رزرو کرده و از آن‌ها به عنوان جایگزینی موقتی به جای دفتر کارشان در خلال برگزاری فستیوال استفاده می‌کردند.

نوبل در گفت‌وگو با هالیوود ریپورتر در این مورد می‌گوید: «این مرد که بسیاری از شاهکارهای سینمایی هالیوود را خلق کرده حالا من را انتخاب کرده و به من می‌گوید که ایده‌ای دارم که برایت خیلی خوب خواهد شد.باورم نمی‌شد که برای این همه موقعیت که او قرار است برایم فراهم کند، ایمان داشته باشم اما من به حرف‌هایش ایمان داشتم.»

زمانی که در اتاق بودند، واینستاین تلفن را به نوبل می‌دهد که با مردی که واینستاین می‌گفت یک تهیه‌کننده است، صحبت کند. آن مرد آنچنان تند صحبت می‌کند که دختر جوان متوجه اسمش نمی‌شود. او به نوبل می‌گوید که دختر خوبی باشد و تمام آرزوها و خواسته‌های واینستاین را اجابت کند. اما حرف‌هایش برای دختر جوان مبهم و بی‌معنی به نظر می‌رسد.

همان لحظه در اتاق هتل، واینستاین شروع می‌کند به ورانداز کردن او. بعد چه اتفاقی قرار است بیفتد؟ تهیه‌کننده هالیوودی به تدریج او را اغوا کرده و او را مورد تعرض جنسی قرار می‌دهد.

هرچند مواردی همچون ماجرای نوبل زیاد بوده و بسیاری از آن‌ها پس از رسوایی ماه اکتبر ۲۰۱۷ برملا شد، وکیل این دختر جوان از شیوه‌ای نو برای پیگیری عدالت استفاده کرد.

دادستان «جف هرمان» که پرونده قربانیان متعدد جنسی «برایان سینگر» کارگردان و «جفری اِپستاین» میلیاردر را به سرانجام رسانده، در نوامبر سال ۲۰۱۷ در شهر نیویورک دادخواستی با موضوع اتهام جنسی «هاروِی واینستاین» مبنی بر نقض قوانین قاچاق جنسی صادر کرد. در آن زمان «کادیان نوبل» همین دختر جوانی که ماجرای تعرض جنسی وی ذکر شد، نیز دادخواستی علیه واینستاین تسلیم دادگاه کرده بود که واینستاین در جوابیه به دادگاه اظهار کرده بود که هیچ‌کدام از اتهامات تجاوز جنسی‌اش درست نبوده و تمام کسانی که این اتهام را به او وارد کرده‌اند با رضایت دوطرفه تن به برقراری رابطه نامشروع داده بودند.

این واقعیت که فستیوال کن و قاچاق جنسی باهم مرتبط هستند، تیتر بسیاری از مطبوعات شده است. کن دهه‌هاست که موسم برگزاری‌اش مورد هجوم زنان هنرپیشه‌ با آرزوی سوپراستار شدن و مردان ثروتمند و در تعاملاتی غیراخلاقی واقع می‌شود.

شگفت‌آور اینکه با وجود تغییراتی که پس از رسوایی‌های جنسی هالیوودی و به وجود آمدن جنبش #MeToo و اطلاع‌رسانی در این زمینه به وجود آمده، فستیوال کن همچنان صحنه قرار و مدارهای مخفیانه در هتل‌ها و سوئیت‌ها و قاچاق جنسی است.

در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما قوانین مربوط به قاچاق جنسی اصلاح شد تا قوانین قضایی در مورد آمریکایی‌هایی که خارج از مرزهای این کشور قوانین را نقض می‌کنند، تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند.

همین اصلاحیه قانون در دوره اوباما به «هرمان» اجازه داد تا علیه «هاروِی واینستاین» اقامه دعوی کند زیرا او شهروند آمریکا بود؛ در حالی که این قوانین قاچاق جنسی فدرال در کشور فرانسه نقض شده بود و این اصلاحیه به او امکان طرح چنین دعوایی در آمریکا را می‌داد.

روند دادرسی هرمان به چالش کشیده شد، زیرا واینستاین ادعا کرد که این مورد خارج از آمریکا بوده ولی قاضی پرونده ادعای واینستاین را رد کرد و پرونده را به جریان انداخت.

هرمان موکلی دیگر داشت که از اعلام نامش خودداری کرد. او نیز ادعا کرده که در دهه ۹۰ میلادی توسط واینستاین و در خلال فستیوال کن مورد تجاوز قرار گرفته بود.

شکل دیگر قاچاق جنسی در خلال فستیوال کن به این شکل است که زنان جوان مشتاق هنرپیشگی با ملیّت غیرآمریکایی از سوی تهیه‌کنندگان آمریکایی صنعت فیلم هالیوود در قایق‌های گران قیمت تفریحی در ساحل شهر کن قرار گذاشته و نمونه‌ای دیگر از قاچاق جنسی به این شکل جریان می‌یابد.

در این میان رابط‌هایی هم وجود دارند که دختران جوان را که معمولا از کشورهایی نظیر بریتانیا و جمهوری‌های استقلال یافته شوروی سابق هستند، با وعده ورود قانونی به ایالات متحده و دادن یک نقش کوتاه یا بدون دیالوگ در فیلم‌های آمریکایی، اغوا می‌کنند.

زیر و پَست شهر کن در زمان برگزاری فستیوال، قوانینی نانوشته بین قاچاقچیان جنسی و دختران جوان وجود دارد و به آن‌ها قول ویزای اچ وان آمریکا داده می‌شود و پس از نیل به مقاصد شوم، به گونه‌ای با قربانی برخورد می‌کنند که از ترس از دست دادن رویای آمریکا رفتن و سوپراستار شدن نه می‌تواند حرفی بزند و نه به پلیس مراجعه کند.

یک تهیه‌کننده آمریکایی در این مورد می‌گوید: هیچ کس به شکل قانونی برای ویزای اچ وان برای آن نوع نقش‌ها پول پرداخت نمی‌کند؛ زیرا چهار تا پنج هزار دلار هزینه دارد و معمولا مثلا برای یک زن جوان تازه پس از بهره‌های جنسی، جهت ورود به آمریکا مبادرت به گرفتن ویزای کار می‌کنند که هزینه اندکی دربردارد و موقت است.

هالیوود ریپورتر مواردی از جمله یکی از هنرپیشگان زن معروف حال حاضر هالیوودی را پیگیری کرده که از همین طریق فستیوال کن و با تجاوزهای جنسی که به وی شده، پس از آن در مدت کوتاهی به آمریکا انتقال یافته و جلوی دوربین سینما ظاهر شده است.

همین هنرپیشه که با هالیوود ریپورتر صحبت کرده و نخواسته نامش فاش شود، گفته برای رسیدن به هالیوود و در عوض قول‌هایی که به او داده بودند، گروهی از مردان به او تعرض کرده بودند که تمامی موارد به زور و علی رغم میل و خواسته او بوده است.

یکی از افرادی که در قایق‌های تفریحی کن کار می‌کرده در این رابطه اظهار می‌دارد که بسیاری از این دختران جوان که بیش‌تر از اروپای شرقی آورده می‌شوند، قبل از رسیدن به کن، حیثیت‌شان را با حضور در جشنواره کن معامله می‌کنند و سپس مهیای رفتن به رویدادهای بزرگی همچون فستیوال کن می‌شوند. تمام این کارها با رابط‌های حرفه‌ای و مبالغ هنگفت اتفاق می‌افتد و زنان جویای شهرت بین افراد، دست به دست می‌شوند.

اکنون، نوبل ۳۲ ساله می‌گوید که هیچگونه تمایلی به بازگشت به کن ندارد. در عوض بیشتر اوقات خود را صرف دنبال کردن آثار سینمایی و تلویزیونی در لس‌آنجلس می‌کند.

اما او می‌گوید تجربه تلخی که در هتل مجستیک برایش پیش آمد، مشکلات شدید روحی روانی را برای او در پی داشته و در مورد کار با مردان بسیار محتاط شده است.

نوبل در آخر می‌گوید: قبلا خیلی به مردم اعتماد داشتم. اگر کسی به من نزدیک می‌شد و در مورد کار کردن با من صحبت می‌کرد، احساس خطر نمی‌کردم اما آن تجربیات بسیار تلخ باعث شد که حالا احساس کنم اغلب افراد عوضی و غیرقابل اطمینان هستند.

منبع: فارس

1981