صداوسیما رئیس هم دارد؟
به نظر می‌رسد زور رئیس صداوسیما آنقدرها نیست که جلوی دعوت از مهمانهایی را که در برنامه‌ها حضور می‌یابند و طبق عادت یا از روی توهم، دروغ می‌گویند بگیرد.
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم محمدمهاجری در انتقاد از سخنان برادر شهید غضنفر رکن آبادی نوشت: از میهمانی دعوت می کنند که میراث‌دار شهیدی عزیز است. تریبون را به او می‌سپارند و او مسئولان بعثه حج مقام معظم رهبری و دیگر نهادهای مسئول را متهم می‌کند که در باره قربانیان فاجعه ۴سال قبل در منا، ساخت وپاخت کرده‌اند.
ساعتی بعد، محتوای برنامه در فضای مجازی منتشر می شود. مسئولان صداوسیما هم به احتمال زیاد از طریق همین فضا متوجه می‌شوند که چه دسته گلی به آب داده‌اند و به تلاش می‌افتند تا قضیه را جمع و جور کنند.
اولین ژست، ژست آزادی بیان و تعاطی افکار است که ایهاالناس یک نفر آمده در تلویزیون و حرفی زده که نظر شخصی اوست؛ اگر کسی جوابی دارد بسم الله!
اولا آقای رئیس صداوسیما اگر به چنین برنامه‌هایی که از شبکه افق پخش می‌شود دقت کند، درخواهد یافت که از این نمونه دروغ و تهمت یک بار و دوبار نیست که گفته شده و اتفاقا روی آنتن زنده هم رفته است. اما به نظر می‌رسد زور آقای رئیس آنقدرها نیست که جلوی دعوت از مهمانهایی را که در این برنامه حضور می‌یابند و طبق عادت یا از روی توهم، دروغ می‌گویند بگیرد. حتی نمی‌تواند پخش زنده این برنامه‌ها را که معمولا برای امنیت ملی کشور هزینه می‌تراشند متوقف کند و پس از بازبینی منتشر کند.
اگر قرار است مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید بترسد، پس باید تدبیری به اتاق مدیران صداوسیما راه یافته باشد. بنابراین چاره‌ای جز این نمی‌ماند که تصور شود چنین اقداماتی از روی عمد صورت می‌گیرد.
این تصور آنگاه قطعی‌تر می‌شود که صداوسیما به عنوان رقیب سیاسی دولت وارد میدان می‌شود و از جایگاه اپوزیسیون (همچون بی‌بی‌سی و رادیو فردا و تلویزیون وابسته به آل سعود) به دستگاههای اجرایی کشور حمله می‌کند. آن وقت آخر هرماه منتظر است از همین دولتی که از صبح تا نیمه شب به آن بد می‌گوید، مواجبش را بگیرد!
کاش تلویزیون بجای اینکه از آمارهای ۹۰درصد به بالا برای بینندگان خود حرف می‌زند در باره عملکردش به یک نهاد بیطرف پیشنهاد نظرسنجی بدهد و با دیدن نتایج، ماست‌ها را کیسه کند ولااقل خودش را نفریبد.
ثانیا فرض کنیم ژست آزادی بیان صداوسیما جدی باشد. اگر چنین است چرا رسانه ملی همیشه به یک سمت غش کرده و همواره یک بخش کوچک بداخلاق عصبانی از جریانهای سیاسی جامعه قدر می‌بینند و در صدر می‌نشینند؟ واقعا در بین این همه استاد دانشگاه و اقتصاددان و سیاستمدار و فرهنگ‌شناس و فرهیخته، تریبون باید دست چند نفر محدود وابسته به یک دکان سیاسی نه چندان خوشنام بیفتد که معمولا هم برای کشور هزینه ساز شود؟ این کجایش با ژست آزادی‌خواهی صداوسیما جور در می‌آید که صداهای متعدد در جامعه از تلویزیون پخش نشود؟
***
خاطرم هست یکبار مقام معظم رهبری درباره صداوسیما فرمودند خودشان نیز منتقد این رسانه‌اند. همان موقع نوشتم اگر جای رئیس صداوسیما بودم با این بیان معظم له، اتاق کارم را ترک می‌کردم و کلید را به نگهبان می‌دادم و برای همیشه می‌رفتم.
راستش الان فکر می‌کنم ایشان آن توصیه را عملی کرده و من جای گلایه از ایشان را ندارم! چون اگر صداوسیما رئیس داشت و رئیسش در اتاق کارش بود نباید اوضاعش این همه شلم شوربا باشد!
24
صدا و سیمای آخوندی ......