طناز طباطبایی: اسکیزوفرنی نیستم، این را گفتیم تا فیلم «بی رویا» پروانه نمایش بگیرد
طناز طباطبایی، در نشست خبری «بی رویا» اعلام کرد که شخصیت او در این اثر سینمایی، بیمار اسکیزوفرنی نیست و نوشته آخر فیلم تنها برای این آمده است که بتواند پروانه نمایش بگیرد و به جشنواره فجر راه پیدا کند.
نشست رسانه‌ای فیلم «بی رویا»، بعدازظهر امروز (دوشنبه ۱۸ بهمن) در خانه چهلمین جشنواره فیلم فجر (برج میلاد) برگزار شد.
در این نشست، هومن سیدی (تهیه‌کننده)، آرین‌وزیر دفتری (کارگردان)، شادی کرم‌رودی، طناز طباطبایی، مائده طهماسبی، مجتبی فلاحی (بازیگران)، علیرضا برازنده (مدیر فیلمبرداری)، الهام معین (طراح لباس)، زهره علی‌اکبری (طراح صدا)، فرانک کلانتر (بازیگر) و عظیم فراین (طراح چهره‌پردازی) حضور داشتند.
آرین وزیر دفتری، کارگردان فیلم در آغاز این نشست گفت: «ابایی ندارم که بگویم از فیلم‌ها و کتاب‌های زیادی برای ساخت فیلم الهام گرفتم. از فیلم آقای برگمان و «بچه رزماری» و … برای ساخت این اثر الهام گرفتم.»
او ادامه داد: «فیلم شماره یک برای من، «درخشش ابدی یک ذهن پاک» نوشته چارلی کافمن است و مخاطب سینمای پولانسکی نیز هستم. در فیلم «بی رویا»، هرکس می‌تواند به زعم خود برداشت خود را داشته باشد این اثر از ارائه توضیح خودداری می‌کند و همه برداشت‌ها را به خود مخاطب می‌سپارد.»
این کارگردان درباره همکاری با هومن سیدی و سعید سعدی (تهیه‌کنندگان) گفت: «چیزی که برای من بسیار ارزشمند بود این بود که با وجود باتجربه بودن هر دو تهیه‌کننده من در این کار آزادی عمل کامل داشتم و تصمیمات مربوط به من بود و آن‌ها صرفا هرجا که روند ساخت فیلم نیاز به حمایت پیدا می‌کرد از اثر حمایت می‌کردند.»
طناز طباطبایی درباره بازی در نقش رویا گفت: «من نقش بیمار اسکیزوفرنی را بازی نمی‌کنم. این کپشن در پایان کار به دلیل گرفتن پروانه نمایش و اکران آن در فجر اضافه شد. اما کانسپتی که ما به آن می‌پرداختیم مسئله تغییر هویت بود البته باید بگویم کار لایه‌های روانشناختی نیز دارد. این تجربه برایم بسیار لذت‌بخش بود.»
این بازیگر، درباره نوشته آخری که در پایان فیلم آمده و درباره بیماری اسکیزوفرنی است، توضیح داد: «کپشن نهایی در عبور از مسیر پر پبچ و خم اخذ فیلمنامه اضافه شده اما درباره خود فیلم موضوعیت ندارد و ما بین انتخاب حضور در جشنواره و اضافه کردن کپشن موضوع دوم را انتخاب کردیم و خود فیلم درباره موضوع اسکیزوفرنی نیست.»
او درباره گریم خود توضیح داد: «ما لنزی ساختیم که لکه‌های قرمز خونی در آن وجود داشت و این ایده مختص به خود عظیم فراین و باید بگویم گریم ایشان برای من خیلی کمک‌کننده بود.»
در ادامه، مائده طهماسبی گفت: «وقتی بازیگر فیلمنامه‌ای را می‌خواند اگر از متن خوشش بیاید حتی اگر نقشی کوتاه باشد با اشتیاق حاضر به ایفای نقش و حضور در فیلم می‌شود. باید از افرادی مثل هومن سیدی که فرصت کار کردن برای فیلمسازهای خوب کار اولی را فراهم می‌آورند تشکر کرد.»
شادی کرم‌رودی هم درباره نقش زیبا گفت: «من از مرحله طرح در جریان کار بودم و از ابتدا قرار بود نقش زیبا را بازی کنم. من در این فیلم ۳ نقش را بازی می‌کنم و چالش برانگیزترین فیلمی بود که در آن حضور داشتم.»
فرانک کلانتر درباره بازی در نقش لیلی توضیح داد: «شاید به نظر بیاید کاراکتر لیلی در مسیر فیلم مهم نیست اما او یکی از نفراتی است که به تغییر هویت فرد دامن می‌زند. من تا جایی که در توانم بود برای ارائه نقشم تلاش کردم.»
