حسام الدین سراج:
خوشحالیم بعد از ۲ سال حمله کرونا به صحنه بازگشتیم
کرونا هنوز هم در صحنه است و جهان ما را ترک نگفته است اما با کمرنگ شدن حضور آن شاهد بازگشت دوباره شور و حال سابق به صحنه اجرای موسیقی هستیم و هنرمندان بار دیگر این فرصت را دارند که از لذت اجرا برای مخاطبانشان بهرهمند شوند.
آغاز برگزاری حضوری دوباره کنسرتها در دیماه با کنسرتهای پاپ آغاز شد و مخاطبان باری دیگر به تماشای اجراها نشستند ولی در این میان کمتر از موسیقی ایرانی نشانی دیده میشد و عمده اجراها را، کنسرتهای پاپ تشکیل میدادند. البته روند برگزاری کنسرتها به صورت حضوری دیری نپایید که دوباره محدود شد ولی با این حال این بار کلا لغو نشد و همچنان به فعالیت خود ادامه داد.
حال با فروکش کردن شعله شیوع کرونا در کشور، برگزاری کنسرتهای موسیقی ایرانی، نواحی و کلاسیک هم در حال رونق گرفتن است و هنرمندان این حوزه که عمدتا مهجور واقع میشوند، در حال بازگشت به روی صحنه هستند که البته با توجه به آسیبهای مالی این هنرمندان، بازگشت آنها به روی صحنه نیازمند حمایتهای دولتی نیز خواهد بود.
حال در راستای برنامههای هفته نظامی، گروه موسیقی «بیدل» با عنوان «آفاق عشق» به سرپرستی و خوانندگی حسامالدین سراج، شب گذشته ـ ۱۹ اسفند ماه ـ در تالار وحدت روی صحنه رفت.
در این اجرا سالن به طور کامل پر نشده بود که باتوجه به شرایط کرونا در کشور امری طبیعی به نظر می رسد؛ ولی با این حال مخاطبان قابل توجهی برای تماشای این اجرا در سالن حضور داشتند.
سراج پیش از آغاز این کنسرت گفت: خوشحالیم که بعد از دو سال و اندی حمله کرونایی باز در خدمت علاقهمندان به موسیقی هستیم. هر چند جمعیت زیاد نیست ولی یکی مرد جنگی به از صد هزار.
در ابتدای این برنامه، تصنیف «ماه من (مهمان من شو ساعتی)» سروده حکیم نظامی گنجوی توسط حسامالدین سراج خوانده شد.
در ادامه ساز و آواز اصفهان، سروده نظامی گنجوی با تکنوازی تار توسط بهرام خانی اجرا شد. پس از آن لحظاتی تکنوازی عود و سپس تصنیف «ساقی ماهرو (دیدم نگار خود را)» سروده مولانا اجرا شد.
در بخش چهارم این کنسرت، حسامالدین سراج، تصنیف «باده جانی (بده آن باده جانی)» بر اساس شعری از مولانا را اجرا کرد. همچنین ساز و آواز، با تکنوازی تار با اجرای علیرضا دانایی بخش بعدی این برنامه را تشکیل داد.
در جریان این کنسرت تصنیف «ساقینامه» با شعری از نظامی گنجوی توسط حسامالدین سراج اجرا شد و در بخش بعدی تکنوازی کمانچه در ماهور و تغییر مقام به چهارگاه به صحنه آمد.
ساز و آواز چهارگاه به همراه سنتور با اجرای مسعود آرامش نهمین بخش از این برنامه بود و تصنیف چهارگاه (شکوه وطن) به عنوان بخش پایانی اجرا شد.
در این اجرا عمده نوازندگان لحظاتی را به تکنوازی پرداختند که با تشویق حضار همراه شد.
نوازندگان این کنسرت با آهنگسازی و خوانندگی حسامالدین سراج عبارتند از: مسعود حبیبی نوازنده دف، داود ورزیده نوازنده نی، علیرضا دریایی نوازنده کمانچه، علیرضا (کوروش) دانایی نوازنده تار، بهرام خانی نوازنده تاز، مسعود آرامش نوازنده سنتور، محمود فرهمند نوازنده تنبک و صابر سوری نوازنده عود.